Vlissingen Dronk

Bruwaan

 

Bruwaan

Walstraat 86
4381 GE Vlissingen

 

Tot 1905 Walstraat I 171. Opvolgers zijn Van den Oude en Van den Abeele.

Geschiedenis

1875
C. Bruwaan

Cornelis Bruwaan heeft aan het eind van de jaren '80 in de 19e eeuw een café in de Walstraat op I 171. Hij is in 1883 overleden.

Foto's

Verhalen

Diamanten huwelijk

Op 12 april 1875 is het echtpaar Bruwaan 60 jaar getrouwd. In de Vlissingse Courant van 15 april wordt hier uitgebreid aandacht aan besteed.
"Jongstleden maandag werd alhier wederom een feest gevierd, dat men met het volste recht wel onder de hoogst zeldzaam voorkomende feesten kan rangschikken.

De heer C. Bruwaan en zijn echtgenote Mej. C.M. Houser mochten in den avondstond huns levens nog herdenken den 12 april 1815, als den dag, op welken beide echtelingen in het huwelijksbootje stapten, om de groote reis door dit leven te aanvaarden. In stillen eenvoud en vrede werd het hun vergund 60 jaren lang te mogen deelen in elkanders lief en leed. En mochten ook zij, nu en dan, in ruime mate ondervinden, dat op den weg naar het graf niet altijd rozen te plukken zijn; in ruime mate ondervonden zij ook, dat de hand des arbeidzame veel vermag.
Den bijna 84-jarige 'krassen' Bruwaan en zijn 80-jarige huisvrouw vielen op dien dag een overgroot aantal bewijzen van belangstelling en deelneming in de plechtigheid van den dag ten deele, terwijl uit vele woningen de nationale driekleur wapperde. Des avonds te 7 uren bracht het muziekgezelschap 'Ons Genoegen' den jubilarissen eene serenade met fakkellicht, dat niet weinig bijbracht, om de feestelijke stemming in de Walstraat te verhoogen. Alvorens van deze feestviering af te stappen, achten wij het niet ongepast, onzen lezers medetedeelen dat, 10 jaren geleden, een buurman van Bruwaan, die eens precies wilde weten den dag, op welken de gouden bruiloft zou gevierd worden, van een geacht ambtenaar onzer stad, tot wien hij zich vervoegde, om op de hoogte te komen, van hetgene hij wilde weten, het volgende briefje ontving:

Amice,
"Gij vraagt mij, om eens juist te weten,
Wanneer Uw buurman C. Bruwaan
Voor vijftig jaren was gezeten,
Waar 't burgerstand werk wordt gedaan.
Wel, hoor dan! 'k zal precies U zeggen
Wat men zoo in 't register leest,
En wie zou durven wederleggen
Wat daar toen is geboekt geweest?
Daar lees ik, onder nummer dertien,
Dat op den twaalfden van April,
Ten jare achttien honderd vijftien,
Ter plaatse, waar men trouwen wil,
Voor den beambte tot de zaken
Van Vlissings burgelijke stand
Verschenen zijn, twee jonge snaken
(Wie weet, gearmd of hand aan hand)
De bruigom Kees Bruwaan geheeten
Was toen eerst drie en twintig jaar,
Geboren te Axel, en om te eten
Was hij tot timmeren, steeds klaar,
Frans was zijn vader, en diens vrouwe
Stond eens als Betje Faas bekend,
Doch beiden waren bij dat trouwen,
Door overlijden niet present.
C.M. Houser was het bruidje
Eerst even twintig jaren oud,
Zij was een minderjarig spruitje
Van Piet Jacobus, eens getrouwd
Met Wedderborn, Johanna Keetje,
Ook beiden dood, waarom de voogd
Garnerus Wedderborn, dat weet je,
Verklaren moest, dat hij 't gedoogt.
Na luide lezing van de stukken
Ter zake noodig, en de wet
Die voorschrijft, hoe, zal 't wel gelukken
Het huwlijk moet zijn ingezet,
Is aan de bruid en bruidegom tevens
Plechtstatig verder afgevraagd
Of, op het hobblig pad des levens
De een het met den ander waagt;
Toen werd uit beider mond vernomen
Het plechtig 'Ja, dat willen wij!'
Want daartoe zijn wij hier gekomen,
En de ambtenaar sprak 'dat het zoo zij!'
In naam der wet verklaar ik, beider
Formeel voor mij te zijn getrouwd,
En, kan 't je dienen, dan mag 'k lijden,
Dat nooit je den echten staat berouwt.
Toen is dra de acte voorgelezen
En 't stuk geteekend, zoo 't moet zijn,
Door ieder, die er bij moest wezen,
Ook vier getuigen, en die zijn:
Een timmerman Machiel Bruwaan,
Een koopman E. de Groot,
B. Albregtse kwam achteraan
Met Jan de Vries, die 't sloot,
De eerste was een rentenier
En de andere timmerde met pleizier,
Ook de ambtenaar, die gewoon was niet te talmen
Schreef fluks daaronder, Abram van der Swalme."

Bijzonderheden

  • Cornelis Bruwaan, geboren in Axel. Is op 12-4-1815 gehuwd met Cornelia Margaretha Houser. Zijn beroep is dan timmerman. Bruwaan overleed op 10-6-1883, zijn echtgenote drie jaar eerder op 25-2-1880.

Zie ook

Externe links

Bronnen