Inhoud
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op Poffertjeskramen/foto's
Poffertjes Beekvelt
"In de Napoleontische tijd werden poffertjes als dessert opgediend. Nu worden ze te kust en te keur op ieder moment van de dag gegeten.
Beekvelt is een naam met een lange historie in het poffertjes bakken. Vier generaties hebben sinds 1865 de traditie in ere gehouden. Het familiebedrijf zit sinds ruim een eeuw in Middelburg, maar de kramen zijn ook geregeld in Vlissingen te vinden.
Oorspronkelijk horen de poffertjes op kermissen en jaarmarkten thuis en aanvankelijk werden ze met boter en suiker gegeten. Maar regels zijn er om gebroken te worden en dus zijn er nu vaste locaties als pannenkoekhuizen en poffertjeskramen waar ze bereid worden met vruchten, ijs, rum, grand manier en in talrijke andere combinaties. Om de keuze wat groter te maken worden bij Beekvelt ook pannenkoeken gebakken, waaronder de Zeeuwse met spek en stroop.
Het belangrijkste van poffertjes bakken s dat de mensen het kunnen zien, zegt bakker Herzberg van het bedrijf. Hij zit zelf al bijna dertig jaar in het vak. De snelheid waarmee de poffertjes worden omgedraaid is een soort show. Wanneer het druk is worden er zelfs wedstrijden gehouden. Steevast spreekt hij over poffertjes bakken al een ambacht. Alles wordt met de hand gedaan en er is nergens een opleiding waar je het kunt leren, alleen in de praktijk. Nadat het beslag met de hand gemaakt is wordt het met een pollepel op een roodkoperen bakplaat gegoten. Niet uit een trechter zoals dat vaak op beurzen gebeurt. Een goed poffertje omschrijft Herzberg als droog en niet klef.
Arena del Sol
Uit PZC en De Faam juli 1994
"Vlissingen krijgt van juli tot september een merkwaardig bouwwerk op de boulevard. Ru-pro Evenementen, gespecialiseerd in het verzorgen van horecafaciliteiten tijdens grote manifestaties, heeft op Boulevard Bakert haar Arena del Sol gebouwd. Samen met Henk Beekvelt, telg uit een poffertjesfamilie, brengt het bedrijf op internationaal niveau grote parasols aan de man.
Beekvelt staat al zestien jaar in de zomermaanden op de Boulevard met een poffertjeszaak. "De poffertjes zitten al jaren in de familie, mijn ouders stonden hier vroeger en daarvoor mijn grootouders. Ik denk dat we al zo'n honderd jaar poffertjes in Vlissingen verkopen", legt Beekvelt uit. Dit jaar liet hij het niet alleen bij poffertjes. Een grote, met vijfduizend lampen verlichte bolvormige tent moet deze zomer voor het nodige vertier gaan zorgen.
De UFO-achtige drinkgelegenheid is door Ruud Doggen van Ru-pro ontworpen en gebouwd. De kunststof tent heeft een doorsnee van 12 meter, 113 meter vloeroppervlak en is 6 meter hoog. De bar is 17 meter lang. 'Een primeur in de wereld'. 's Avonds is hij het mooist, een waterval van licht loopt dan van het dak. Dat zal wel tot in Knokke te zien zijn, vertelt Beekvelt trots. Arena del Sol is dagelijks geopend van tien uur 's morgens tot twee uur 's nachts. Overdag mikt Beekvelt op het oudere publiek en 's avonds op de jongeren. "We zijn echter geen discotheek, de muziek blijft op een acceptabel niveau. "
Annemarie en Michelle Beekvelt
Uit PZC 8-7-1986:
"De meeste kinderen begrijpen niets van het leven van kermismensen. Dat merk je vooral als je op een gewone school komt. Dat gebeurt namelijk weleens tussendoor. Wanneer we niet tegelijk met de kermis staan en er dus geen rijdende school is".
Annemarie Beekvelt (11) en haar zus Michelle (8) vertellen. Ze komen uit...? Ja eigenlijk uit Nederland. De afgelopen maanden woonden ze zo'n beetje overal. Weekje hier, twee weken kilometers verderop. En telkens wordt de woonwagen half in elkaar geschoven. Potjes en prulletjes en de bedden. Dekens erover en zo achter de vrachtwagen.
Hun poffertjespaleis gaat dan weer als een supergroot bouwpakket op een aparte aanhanger.
Nu staan ze maar liefst zes weken met hun ouders, oma, plus broertje Tinus. Fijn, even geen les in de school op wielen. Die komt pas langs als in Vlissingen de kermis draait. Dat betekent dan wel elke week twee dagen les. En zelf thuis verder werken met je portie huiswerk en je eigen lesboeken. Op de volgende kermis is er dan wel weer zo'n school. Behalve als er minder dan 10 leerlingen zijn.
"Kermiskinderen hebben ook nooit paasvakantie en zo" leggen de zusjes uit. "Anders zouden we niet genoeg leren op een jaar. Als we de busschool lang mislopen gaan we daarom tussendoor naar een gewone toe. Zomaar ergens in een woonwijk. 'Burgerschool' noemen we dat". Michelle: "Ik geef er niks om hoor, steeds bij nieuwe kinderen. Maar ze vragen soms wel stomme dingen. Of we wel een tafel hebben en een TV. Ze denken ook dat we alleen maar poffertjes eten".
Ze organiseren gauw even een rondleiding door de woonwagen. Dwars door de huiskamer, slaapkamers, naar het ligbad en de douche. En vanzelf buitenom, langs de caravan van Annemarie. Want zo gaat dat in de kermiswereld. Aan een apart slaapkamertje toe? Dan krijg je je eigen caravan. "Ik vind het 't mooist als de kermis erbij komt", zegt Annemarie. Vooral als hij open gaat. Dan zitten we als eersten overal in. Lekker zelf in de cakewalk, alvast een beetje sfeer maken. Iedereen weer zien...".
Ze knikken tevreden. Twee rasechte kermiskinderen. Tot vele opa's en oma's terug. En als het aan hen ligt gaat het zo nog jaren verder."
Bronnen
- Artikelen Beekvelt: PZC 8-7-1986, Faam 14-7-1993 en 6-7-1994
- Foto's: Gemeentearchief Vlissingen en Beeldbank Zeeuwse Bibliotheek
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek