(→Bronnen) |
|||
Regel 23: | Regel 23: | ||
==Geschiedenis== | ==Geschiedenis== | ||
{{eigenaar | {{eigenaar | ||
− | |naam= A.W. van Hoeijdonck, R. van Hoeijdonck | + | |naam= A.W. van Hoeijdonck, R.W. van Hoeijdonck |
|jaar= 1933 | |jaar= 1933 | ||
|tekst= | |tekst= | ||
− | A.W. van Hoeijdonck woont in de jaren dertig in de Pluimstraat, waar hij een ijsfabriek heeft. Op 22 november 1933 maakt hij middels een advertentie bekend dat hij een patates-friteszaak heeft geopend. Verkrijgbaar zijn patates-frites van 5 cent af. Voorts knakworstjes, mosselen in 't zuur, zure haring, piccalilly, limonades, poederchocolade, koffie en thee. Van Hoeijdonck had reeds een aantal ijskarren en een friteskraam in bedrijf.<br>Op 15 januari 1936 verplaatst hij zijn kraam op de Oude Markt naar de vluchtheuvel op de Singel. Zijn kraam op de Nieuwendijk is, samen met de visvrouwen, jarenlang een vertrouwd beeld. Tot 1978, dan besluit de gemeente dat de kraam moet verdwijnen. | + | A.W. van Hoeijdonck woont in de jaren dertig in de Pluimstraat, waar hij een ijsfabriek heeft. Op 22 november 1933 maakt hij middels een advertentie bekend dat hij een patates-friteszaak heeft geopend. Verkrijgbaar zijn patates-frites van 5 cent af. Voorts knakworstjes, mosselen in 't zuur, zure haring, piccalilly, limonades, poederchocolade, koffie en thee. Van Hoeijdonck had reeds een aantal ijskarren en een friteskraam in bedrijf.<br>Op 15 januari 1936 verplaatst hij zijn kraam op de Oude Markt naar de vluchtheuvel op de Singel. Zijn kraam op de Nieuwendijk is, samen met de visvrouwen, jarenlang een vertrouwd beeld. Tot 1978, dan besluit de gemeente dat de kraam moet verdwijnen. De laatste Van Hoeijdonck, Rudy, overleed op 16 april 2015. |
}} | }} | ||
==Foto's== | ==Foto's== | ||
Regel 41: | Regel 41: | ||
==Verhalen== | ==Verhalen== | ||
+ | ===Het uitstervingssysteem=== | ||
+ | In 1978 moet de friteskraam, de laatste in de gemeente Vlissingen, verdwijnen. B & W willen de standplaatsvergunning aan R.W. van Hoeijdonck niet verlengen en beroepen zich op 'het uitstervingssysteem ten aanzien van friteswagens'. Dit systeem heeft tot doel alle vaste friteswagens te laten verdwijnen vanwege de beduidend gunstiger concurrentiepositie die ze innemen ten opzichte van friteszaken en cafetaria's die in een gewoon pand zijn gevestigd. De rechten en plichten waar die nl. aan moeten voldoen zijn aanmerkelijk hoger dan die voor een wagen. Veel friteswagens zijn langzamerhand uit het straatbeeld verdwenen. <br> | ||
+ | Eind 1975 overleed toenmalig eigenaar en vergunninghouder R.W. van Hoeijdonck sr. In juni 1976 vroeg Van Hoeijdonck jr. overschrijving van de vergunning op zijn naam. De gemeente wees hem daarbij op het uitstervingssysteem, maar gaf hem nog een vergunning tot 31 december 1977. Dit uitstel werd Van Hoeijdonck verleend om hem de tijd te geven naar een 'gewoon' pand uit te zien en zo zijn bedrijf te kunnen voortzetten. | ||
==Bijzonderheden== | ==Bijzonderheden== | ||
*De friteskraam is bij de Vlissingers bekend als "Dolf". A.W. van Hoeijdonck heette waarschijnlijk Anton. Op de laatste kraam staat de naam R. van Hoeijdonck. Zijn zoon, die wellicht Rudolf was. | *De friteskraam is bij de Vlissingers bekend als "Dolf". A.W. van Hoeijdonck heette waarschijnlijk Anton. Op de laatste kraam staat de naam R. van Hoeijdonck. Zijn zoon, die wellicht Rudolf was. |
Versie van 21 mei 2015 om 21:30
Frites wagen op de Nieuwendijk. Stond hier van half jaren dertig tot 1978
Inhoud
Geschiedenis
1933
|
A.W. van Hoeijdonck en R.W. van Hoeijdonck A.W. van Hoeijdonck woont in de jaren dertig in de Pluimstraat, waar hij een ijsfabriek heeft. Op 22 november 1933 maakt hij middels een advertentie bekend dat hij een patates-friteszaak heeft geopend. Verkrijgbaar zijn patates-frites van 5 cent af. Voorts knakworstjes, mosselen in 't zuur, zure haring, piccalilly, limonades, poederchocolade, koffie en thee. Van Hoeijdonck had reeds een aantal ijskarren en een friteskraam in bedrijf. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op Van Hoeijdonck/foto's
Verhalen
Het uitstervingssysteem
In 1978 moet de friteskraam, de laatste in de gemeente Vlissingen, verdwijnen. B & W willen de standplaatsvergunning aan R.W. van Hoeijdonck niet verlengen en beroepen zich op 'het uitstervingssysteem ten aanzien van friteswagens'. Dit systeem heeft tot doel alle vaste friteswagens te laten verdwijnen vanwege de beduidend gunstiger concurrentiepositie die ze innemen ten opzichte van friteszaken en cafetaria's die in een gewoon pand zijn gevestigd. De rechten en plichten waar die nl. aan moeten voldoen zijn aanmerkelijk hoger dan die voor een wagen. Veel friteswagens zijn langzamerhand uit het straatbeeld verdwenen.
Eind 1975 overleed toenmalig eigenaar en vergunninghouder R.W. van Hoeijdonck sr. In juni 1976 vroeg Van Hoeijdonck jr. overschrijving van de vergunning op zijn naam. De gemeente wees hem daarbij op het uitstervingssysteem, maar gaf hem nog een vergunning tot 31 december 1977. Dit uitstel werd Van Hoeijdonck verleend om hem de tijd te geven naar een 'gewoon' pand uit te zien en zo zijn bedrijf te kunnen voortzetten.
Bijzonderheden
- De friteskraam is bij de Vlissingers bekend als "Dolf". A.W. van Hoeijdonck heette waarschijnlijk Anton. Op de laatste kraam staat de naam R. van Hoeijdonck. Zijn zoon, die wellicht Rudolf was.
- Op de wagen staat in 1978: "Door het van gemeentewege afsluiten van gas, licht en water is mijn werk en broodwinning mij ontnomen"
Zie ook
Externe links
Bronnen
- Foto's: Gemeentearchief Vlissingen en privécollectie Bert van Hasselt
- Foto ijskar Nieuwendijk Aarnout Walrave: Ad Walrave
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek