Vlissingen Dronk

De Laatste Snik

 
(4 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 24: Regel 24:
 
{{eigenaar
 
{{eigenaar
 
|naam= J.J. Goor
 
|naam= J.J. Goor
|jaar= tot 1940
+
|jaar= 1927
|tekst=
+
|tekst= In januari 1927 wordt Koffiehuis [[Constantia]] verkocht, de nieuwe eigenaar wordt J.J. Goor. Deze Goor is ook bekend als de eigenaar van De Laatste Snik, wat het vermoeden sterkt dat Constantia en De Laatste Snik één en hetzelfde café moet zijn. In december 1937 wordt het café overgenomen door J.P. Entink jr. Hij heropent met de naam [[Even Buiten 115]].
Koffiehuishouder tot ca. 1940 was J.J. Goor.
 
 
}}
 
}}
  
Regel 36: Regel 35:
 
Laatste Snik verwoest 1946.jpg | Door de Duitsers verwoest ca. 1946
 
Laatste Snik verwoest 1946.jpg | Door de Duitsers verwoest ca. 1946
 
</gallery>
 
</gallery>
 +
 
==Verhalen==
 
==Verhalen==
 +
De amateur-marodeur ('stroper') bracht weer eens een bezoek aan koffiehuis "De Laatste Snik".
 +
 +
De deur van de gelagkamer stond uitnodigend open, eenmaal binnen in de halfdonkere ruimte (bij het invallen van de duisternis was iedereen verplicht om de ramen te blinderen, verduisteren genoemd) ontdekte ik in de chaos achtergelaten wapens, uitrustingsstukken, landkaarten, deken etc. van het Nederlandse leger.
 +
Wat een, in mijn ogen kostbaar materiaal, zomaar en in grote hoeveelheden achtergelaten, alles zo goed als nieuw.
 +
 +
Ik had al een paar dagen voordien een geweergrendel gevonden in de droge sloot voor mijn evacuatie-adres. “Wat een geheimzinnig en volmaakt voorwerp”, dacht ik. Hoe kun je dat nu zomaar verliezen.
 +
 +
Binnen met alle evacués rond de keukentafel aan de koffie, liet ik mijn grote schat zien. Iedereen keek er sprakeloos naar, totdat ene mijnheer van Uchten de stilte verbrak en riep: “Vijfde colonne, actie of desertie”.
 +
 +
Tijdens de meidagen deden allerlei spook- en indianenverhalen de ronde, zoals parachutisten die in nonnen-habijt neerdaalden en eenmaal geland onder hun rokken een vuurwapen tevoorschijn haalden, kinderhinkelbanen of richtingspijlen door kinderen met krijt op het plaveisel of op muren van gebouwen waren geschreven, zouden als doel hebben het Duitse leger van geheime informatie te voorzien.
 +
 +
Een man die in het nachtelijk duister op straat een sigaret opstak, zou vanuit een overvliegend vijandelijk vliegtuig door het hoofd zijn geschoten.
 +
 +
Spannende verhalen allemaal, ik kreeg er honger van! En brood met appelstroop smaakte bijzonder. Op latere leeftijd zou blijken dat smaak en geur triggermechanisme zijn waarbij oude herinneringen weer boven komen. Voor mij geldt: in de maand mei hoort een boterham met appelstroop erbij!
 +
<gallery>
 +
Laatste Snik tekening vd Burght 18-5-1940.jpg
 +
Laatste Snik Cees vd Burght 1940.jpg
 +
</gallery>
 +
Tekst en afbeelding: Cees van der Burght – Uit: "De oorlog die geen einde nam".
 +
Bron: [http://www.gemeentearchiefvlissingen Gemeentearchief Vlissingen]
 +
 
==Bijzonderheden==
 
==Bijzonderheden==
 
==Zie ook==
 
==Zie ook==

Huidige versie van 8 sep 2015 om 15:23

 

De Laatste Snik

Koudekerkseweg
Vlissingen

 

Koffiehuis aan de Koudekerkseweg/Grenswegeling, vlak bij de gemeentegrens met Koudekerke. In de volksmond werd het café 'de Laatste Snik' genoemd.

Geschiedenis

1927
J.J. Goor

In januari 1927 wordt Koffiehuis Constantia verkocht, de nieuwe eigenaar wordt J.J. Goor. Deze Goor is ook bekend als de eigenaar van De Laatste Snik, wat het vermoeden sterkt dat Constantia en De Laatste Snik één en hetzelfde café moet zijn. In december 1937 wordt het café overgenomen door J.P. Entink jr. Hij heropent met de naam Even Buiten 115.

Foto's

Verhalen

De amateur-marodeur ('stroper') bracht weer eens een bezoek aan koffiehuis "De Laatste Snik".

De deur van de gelagkamer stond uitnodigend open, eenmaal binnen in de halfdonkere ruimte (bij het invallen van de duisternis was iedereen verplicht om de ramen te blinderen, verduisteren genoemd) ontdekte ik in de chaos achtergelaten wapens, uitrustingsstukken, landkaarten, deken etc. van het Nederlandse leger. Wat een, in mijn ogen kostbaar materiaal, zomaar en in grote hoeveelheden achtergelaten, alles zo goed als nieuw.

Ik had al een paar dagen voordien een geweergrendel gevonden in de droge sloot voor mijn evacuatie-adres. “Wat een geheimzinnig en volmaakt voorwerp”, dacht ik. Hoe kun je dat nu zomaar verliezen.

Binnen met alle evacués rond de keukentafel aan de koffie, liet ik mijn grote schat zien. Iedereen keek er sprakeloos naar, totdat ene mijnheer van Uchten de stilte verbrak en riep: “Vijfde colonne, actie of desertie”.

Tijdens de meidagen deden allerlei spook- en indianenverhalen de ronde, zoals parachutisten die in nonnen-habijt neerdaalden en eenmaal geland onder hun rokken een vuurwapen tevoorschijn haalden, kinderhinkelbanen of richtingspijlen door kinderen met krijt op het plaveisel of op muren van gebouwen waren geschreven, zouden als doel hebben het Duitse leger van geheime informatie te voorzien.

Een man die in het nachtelijk duister op straat een sigaret opstak, zou vanuit een overvliegend vijandelijk vliegtuig door het hoofd zijn geschoten.

Spannende verhalen allemaal, ik kreeg er honger van! En brood met appelstroop smaakte bijzonder. Op latere leeftijd zou blijken dat smaak en geur triggermechanisme zijn waarbij oude herinneringen weer boven komen. Voor mij geldt: in de maand mei hoort een boterham met appelstroop erbij!

Tekst en afbeelding: Cees van der Burght – Uit: "De oorlog die geen einde nam". Bron: Gemeentearchief Vlissingen

Bijzonderheden

Zie ook

Externe links

Bronnen