Vlissingen Dronk

Poffertjeskramen

  • Advertentie Beekvelt 18-7-1939

  • Poffertjeskraam van Beekvelt in 1967 op de Zeilmarkt

  • Poffertjes Victory Arsenaalplein 2007

  • Poffertjes Victory Walstraat 2009

  • Poffertjes Victory Walstraat 2010

  • Poffertjeskraam Bellamypark 2011

Poffertjes Beekvelt

Uit PZC 8-7-1986:
"De meeste kinderen begrijpen niets van het leven van kermismensen. Dat merk je vooral als je op een gewone school komt. Dat gebeurt namelijk weleens tussendoor. Wanneer we niet tegelijk met de kermis staan en er dus geen rijdende school is".
Annemarie Beekvelt (11) en haar zus Michelle (8) vertellen. Ze komen uit...? Ja eigenlijk uit Nederland. De afgelopen maanden woonden ze zo'n beetje overal. Weekje hier, twee weken kilometers verderop. En telkens wordt de woonwagen half in elkaar geschoven. Potjes en prulletjes en de bedden. Dekens erover en zo achter de vrachtwagen. Hun poffertjespaleis gaat dan weer als een supergroot bouwpakket op een aparte aanhanger.
Nu staan ze maar liefst zes weken met hun ouders, oma, plus broertje Tinus. Fijn, even geen les in de school op wielen. Die komt pas langs als in Vlissingen de kermis draait. Dat betekent dan wel elke week twee dagen les. En zelf thuis verder werken met je portie huiswerk en je eigen lesboeken. Op de volgende kermis is er dan wel weer zo'n school. Behalve als er minder dan 10 leerlingen zijn.
"Kermiskinderen hebben ook nooit paasvakantie en zo" leggen de zusjes uit. "Anders zouden we niet genoeg leren op een jaar. Als we de busschool lang mislopen gaan we daarom tussendoor naar een gewone toe. Zomaar ergens in een woonwijk. 'Burgerschool' noemen we dat". Michelle: "Ik geef er niks om hoor, steeds bij nieuwe kinderen. Maar ze vragen soms wel stomme dingen. Of we wel een tafel hebben en een TV. Ze denken ook dat we alleen maar poffertjes eten".
Ze organiseren gauw even een rondleiding door de woonwagen. Dwars door de huiskamer, slaapkamers, naar het ligbad en de douche. En vanzelf buitenom, langs de caravan van Annemarie. Want zo gaat dat in de kermiswereld. Aan een apart slaapkamertje toe? Dan krijg je je eigen caravan. "Ik vind het 't mooist als de kermis erbij komt", zegt Annemarie. Vooral als hij open gaat. Dan zitten we als eersten overal in. Lekker zelf in de cakewalk, alvast een beetje sfeer maken. Iedereen weer zien...". Ze knikken tevreden. Twee rasechte kermiskinderen. Tot vele opa's en oma's terug. En als het aan hen ligt gaat het zo nog jaren verder."

  • Michelle en Annemarie Beekvelt

Bronnen