Een Roemeense Fransman die een restaurant opent, dat wordt al gauw La Tour Eiffel. Dit Frans restaurant zat op de hoek van Beursplein en Noordzeestraat en is de opvolger van Cafetaria Speelman.
Inhoud
Geschiedenis
| 1954
|
Mikhail Steriade De Roemeen Mikhail (Michel) Steriade is in 1953 sinds korte tijd woonachtig in Vlissingen. Hij is initiatiefnemer voor het oprichten van Club France-Hollande met als doel de belangstelling voor de Franse cultuur en de kennis van de Franse taal te versterken. Steriade is tevens kandidaat in de letteren, geen onverdienstelijk dichter, schildert en geeft in de Beursstraat Franse les. Daarnaast is hij culinair onderlegd en op 24 maart 1954 opent hij op het Beursplein het Franse Café-Restaurant "La Tour Eiffel". Een jaar later opent hij (op 4 juli) een nieuw café op het strandpaviljoen en noemt dit La Bastille. |
| 1956
|
Max Mulder en Laura Mulder-Dietz Na Steriade zijn Max (M.Ph.L.) Mulder en Laura Dietz enige jaren uitbaters van La Tour Eiffel. Het stel is in juni 1956 getrouwd, Max heeft in augustus 1956 verlof A aangevraagd. Mulder is een voormalig portier (lees uitsmijter) van het demi-artistieke lokaal De Trechter in Utrecht. Hij maakt deel uit van de Utrechtse invasie in de Walcherse horeca. Volgens de overlevering koos de oude kern van La Tour Eiffel terstond het hazenpad, men zou beducht zijn voor psychische en fysieke schade. In 1968 krijgt het restaurant een nieuwe eigenaar, A.C. Martens opent er de Phoenix Bar. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op La Tour Eiffel/foto's
Advertentie opening 24-3-1954
La Tour Eiffel ca. 1955
Tekening interieur ca. 1955
La Tour Eiffel en De Albatros ca. 1960
Bandje in La Tour in 1956
Aan de bar 1956
Verhalen
Mikhail Steriade
Steriade wordt geboren in 1904 in Roemenië. Hij studeert in Boekarest Franse taal en letteren en doet in Dijon kandidaatsexamen. In de periode 1934 - 1938 vertaalt hij het literaire werk van koningin Maria van Roemenië (de dichteres Carmen Silva). Zij bewoont in die tijd ook een villa in Domburg en via haar komt Steriade in 1938 op Walcheren terecht. In 1953 vestigt hij zich in Vlissingen, waar hij met steun van enkele 'notabelen' een strandpaviljoen begint. Ook neemt hij café Speelman over en kan, wederom gesteund door de notabelen (waaronder waarnemend burgemeester en notaris Jan Leendert Verhagen en leden van 'De Twaalf Apostelen) de zaak verbouwen tot La Tour Eiffel.
Mikhail kookt er voortreffelijk, speelt piano en zingt er Franse chansons. Zijn specialiteit is lamsspies, iets waar men in het scharretjesparadijs Vlissingen even aan moet wennen.
Dit alles is echter van korte duur. Mikhail blijkt in het bijzonder begaan te zijn met jongeheren die de toen gevoelige leeftijd van éénentwintig jaar nog niet hebben bereikt. Daar staat in die tijd zeven jaar kerker op. Hij vertrekt naar Parijs en komt later in Brussel terecht, gevolgd door de nieuwe studentensite Louvain-la-neuve. Daar begint hij opnieuw lamsspiesjes te braden.
De Belgen hebben hem geannexeerd en beweren (ook en zelfs in lexicons en boeken) dat hij na de wereldoorlog vanuit Roemenië is uitgeweken naar het vrije Vlaanderen. Hij is echter reeds in 1938 naar Walcheren gekomen en in de late jaren '50 naar Parijs gegaan. De bewering van de Belgen dat Steriade in Leuven hoogleraar zou zijn geweest berust op aperte nonsens.
Mikhail Steriade schreef veel gedichten, ook in het Frans, en een korte biografie over Carmen Silva en een literair-historisch werk over Eminescu. Hij werd, ondanks zijn royalistische verleden, opgenomen in de Roemeense schrijversbond (ere-bestuurslid). Er is een bundeling van zijn in Vlaanderen geschreven werk en ook J.C. van Schagen heeft enkele Walcherse gedichten vertaald. Andreas Oosthoek schrijft over Steriade in zijn (nog to come) boek De Fotokoerier, met name over Parijs, maar ook Domburg en Vlissingen komen aan de orde. Zijn leven en werken boeiden Andreas: een bijzondere (wat weggedrukte) man. De twee hebben elkaar in Vlissingen nooit ontmoet, wel in Parijs en veel later in Wassenaar.
De opening
Artikel uit de PZC van 26 maart 1954:
"Zo heeft dan ook Vlissingen zijn Eiffeltoren. U kunt deze in miniatuur bewonderen in restaurant 'De Eiffeltoren', Beursplein 1. Met Franse hoffelijkheid en een vrolijke glimlach ontving Monsieur Michel Steriade de eerste bezoekers die hem kwamen feliciteren in zijn prachtig gerestaureerd bedrijf.
De Vlissingse binnenhuisarchitect G. van der Brugge heeft er wel zo iets moois van gemaakt, dat voorlopig in deze omgeving haar weerga niet vindt. Hier zijn kosten noch moeite gespaard om een smaakvol geheel te krijgen. De aannemer, J. Huisman, geassisteerd door A. de Landmeter, de fa. Boel, de fa. Meulmeester en onze Vlissingse kunstschilder en beeldhouwer Frans Maas hebben om strijd geijverd alle op hun terrein een buitengewoon mooi geheel te scheppen, dat ver boven het middelmatige uitsteekt en de bezoekers grote voldoening schenkt.
Het zal een dubbel genot zijn de producten van de Franse keuken en de Franse wijnkelder in dit interieur te proeven. In het bovengedeelte zijn enkele kleine lokalen voor vergaderingen disponibel, waarin ook de Frans-Nederlandse Club haar Soirée de Conversation houdt".
Bijzonderheden
In het seizoen 1956 staat een mini-uitvoering van "La Tour Eiffel" in Miniatuur Walcheren.
Zie ook
Externe links
Bronnen
- Foto's: Gemeentearchief Vlissingen
- Mikhail Steriade: bijdrage Andreas Oosthoek
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek