Vlissingen Dronk

Op een zaterdagmiddag in februari 1922 opent het echtpaar Van den Heuvel-Acke op Bellamypark 17 café Het Wapen van Vlissingen. De vergunning is aangevraagd op naam van Pieter Johannes van den Heuvel. Van den Heuvel was eerder uitbater van Café Zeebrugge aan de Nieuwendijk. Precies vier jaar later vertrekt het stel naar Rotterdam.

Franciscus Driessen wordt de opvolger van Van den Heuvel. Driessen heeft net als koopman een faillissement achter de rug en maakt een nieuwe start. Hij heropent het café op 21 augustus 1926.

Marinus Volkers vraagt in april 1928 een horecavergunning aan voor verkoop van drank in de benedenvoorlokalen van Bellamypark 17 en opent er Café Het Wapen van Vlissingen. Volkers komt uit de Wagenaarstraat, waar hij korte tijd uitbater was van café De Scheldebar in de Wagenaarstraat.

Volkers vertrekt nog datzelfde jaar en op 7 december wordt Het Wapen van Vlissingen heropend door A.J. Sontag uit Ossendrecht. Hij vertrekt in 1929 naar Middelburg.

Daniel Schoe, een chauffeur uit Koudekerke, krijgt in augustus 1929 een vergunning. In mei 1930 vertrekt ook hij naar Middelburg.

De opvolgster van Schoe is de weduwe Vercoutere. Ze heropent het café op 6 juni 1930.

De weduwe Vercoutere wordt in april 1931 opgevolgd door A. Oosthoek, hij is in drie jaar tijd de vijfde uitbater van Het Wapen van Vlissingen. Ook Oosthoek's verblijf is van korte duur. In oktober komt er een nieuwe eigenaar, hij verandert de naam van het café in Flora.