Vlissingen Dronk

Badpaviljoen

(Verhalen)
Regel 12: Regel 12:
 
twitter = ""
 
twitter = ""
 
facebook = ""
 
facebook = ""
aanvang = "1904"
+
aanvang = "1907"
 
gestopt = "1940"
 
gestopt = "1940"
 
voorganger = ""
 
voorganger = ""
Regel 18: Regel 18:
 
/>
 
/>
  
Het Badpaviljoen Juliana -in de volksmond Juliaantje genoemd- stond op Boulevard Evertsen, bij de ingang van het badstrand. Beneden op het strand was een galerij met winkeltjes, eet- en drankgelegenheden. De eerste uitbater was J. Smits. In 1920 werd de "Nederlandschen Kunstkring Het Zuiden" opgericht, op initiatief van de Vlissingse kunstschilder Gerard Jacobs. Deze vereniging zal in het nieuwe Badpaviljoen een permanente tentoonstelling houden, hetgeen als grote attractie wordt gezien voor de badplaats Vlissingen. In 1940 wordt het paviljoen na een storm gesloopt en na de oorlog verrijst er een nieuw paviljoen, nu echter zonder winkeltjes of horeca.
+
Het Badpaviljoen Juliana -in de volksmond Juliaantje genoemd- stond op Boulevard Evertsen, bij de ingang van het badstrand. P.M.W. Schröder is de initiatiefnemer, hij laat het (een voorlopig in hout opgetrokken) paviljoen in 1907 bouwen op de glooiing van het duin, voor het 'gebruik van ververschingen'. Schröder heeft dan ook al plannen voor de bouw van een nieuw hotel aan de overkant, op de plaats waar eerder het door hem geëxploiteerde Stedelijk Badhuis stond.<br>
 +
Beneden op het strand was een galerij met winkeltjes, eet- en drankgelegenheden. In 1920 werd de "Nederlandschen Kunstkring Het Zuiden" opgericht, op initiatief van de Vlissingse kunstschilder Gerard Jacobs. Deze vereniging zal in het nieuwe Badpaviljoen een permanente tentoonstelling houden, hetgeen als grote attractie wordt gezien voor de badplaats Vlissingen. In 1940 wordt het paviljoen na een storm gesloopt en na de oorlog verrijst er een nieuw paviljoen, nu echter zonder winkeltjes of horeca.
  
 
==Geschiedenis==
 
==Geschiedenis==
 +
{{eigenaar
 +
|naam= P.M.W. Schröder
 +
|jaar= 1907
 +
|tekst= P.M.W. Schröder beheert het paviljoen slechts twee seizoenen. In 1909 wordt de opstal voor fl. 1800,- door de gemeente aangekocht. In verband met de nieuwe verpachting van de exploitatie van de zeebaden wordt de aan Schröder verleende vergunning voor het gebruik maken van gemeentegrond d.d. 19 april 1907 door B & W ingetrokken.
 +
}}
 +
{{eigenaar
 +
|naam= J.G. Meijer
 +
|jaar= 1909
 +
|tekst= De verpachting van de zeebaden en het paviljoen worden in 1909 toegewezen aan Jan Gerard Meijer, op dat moment ook exploitant van het [[Grand Hotel des Bains]]. De horecavergunning gaat met Schröder mee naar diens nieuwe hotel waardoor het paviljoen niet langer over een vergunning beschikt. De nieuwe pachter acht het echter van groot belang dat voor de localiteit een vergunning wordt verkregen. Namens de pachter dient I. Hage een verzoek in bij de raad om toepassing van art. 5 van de drankwet. Genoemd artikel zegt dat door De Kroon, op voorstel van de Gemeenteraad, aan B & W machtiging kan worden verleend voor een localiteit die deel uitmaakt van een buitengewone inrichting van maatschappelijk verkeer, een vergunning boven het vastgesteld maximum te verlenen. J.G. Meijer vraagt dat jaar vergunning voor verkoop van alcoholhoudende drank anders dan sterke drank. Hij laat het paviljoen voor eigen rekening en risico vergroten.
 +
}}
 
{{eigenaar
 
{{eigenaar
 
|naam= J. Smits
 
|naam= J. Smits
 
|jaar= 1916
 
|jaar= 1916
|tekst=  
+
|tekst= In 1916 wordt de pacht voor fl. 250,- gegund aan Johannes Smits, die met zijn wafel- en poffertjesbakkerij zijn intrek neemt in het Badpaviljoen. Vanaf dit seizoen houdt de Vlissingsche Kunstkring een doorlopende tentoonstelling van schilderijen in een deel van het paviljoen. Ook voor het seizoen 1917 wordt de pacht toegewezen aan Smits, nu echter voor fl. 200,-.
 
}}
 
}}
 
{{eigenaar
 
{{eigenaar
|naam= J. Smits-Nijssen
+
|naam= M.E. Smits-Nijsen
 
|jaar= 1919
 
|jaar= 1919
|tekst=
+
|tekst= Na het overlijden van Smits op 25-11-1918 dient zijn weduwe een verzoek in voor de huur in het seizoen 1919. Het wordt haar toegewezen voor een bedrag van fl. 225,-. Vermoedelijk heeft zij ook in 1920 het paviljoen gehuurd.
 
}}
 
}}
 
{{eigenaar
 
{{eigenaar

Versie van 2 feb 2016 om 17:31

 

Badpaviljoen Juliana

Boulevard Evertsen
Vlissingen

 

Het Badpaviljoen Juliana -in de volksmond Juliaantje genoemd- stond op Boulevard Evertsen, bij de ingang van het badstrand. P.M.W. Schröder is de initiatiefnemer, hij laat het (een voorlopig in hout opgetrokken) paviljoen in 1907 bouwen op de glooiing van het duin, voor het 'gebruik van ververschingen'. Schröder heeft dan ook al plannen voor de bouw van een nieuw hotel aan de overkant, op de plaats waar eerder het door hem geëxploiteerde Stedelijk Badhuis stond.
Beneden op het strand was een galerij met winkeltjes, eet- en drankgelegenheden. In 1920 werd de "Nederlandschen Kunstkring Het Zuiden" opgericht, op initiatief van de Vlissingse kunstschilder Gerard Jacobs. Deze vereniging zal in het nieuwe Badpaviljoen een permanente tentoonstelling houden, hetgeen als grote attractie wordt gezien voor de badplaats Vlissingen. In 1940 wordt het paviljoen na een storm gesloopt en na de oorlog verrijst er een nieuw paviljoen, nu echter zonder winkeltjes of horeca.

Geschiedenis

1907
P.M.W. Schröder

P.M.W. Schröder beheert het paviljoen slechts twee seizoenen. In 1909 wordt de opstal voor fl. 1800,- door de gemeente aangekocht. In verband met de nieuwe verpachting van de exploitatie van de zeebaden wordt de aan Schröder verleende vergunning voor het gebruik maken van gemeentegrond d.d. 19 april 1907 door B & W ingetrokken.

1909
J.G. Meijer

De verpachting van de zeebaden en het paviljoen worden in 1909 toegewezen aan Jan Gerard Meijer, op dat moment ook exploitant van het Grand Hotel des Bains. De horecavergunning gaat met Schröder mee naar diens nieuwe hotel waardoor het paviljoen niet langer over een vergunning beschikt. De nieuwe pachter acht het echter van groot belang dat voor de localiteit een vergunning wordt verkregen. Namens de pachter dient I. Hage een verzoek in bij de raad om toepassing van art. 5 van de drankwet. Genoemd artikel zegt dat door De Kroon, op voorstel van de Gemeenteraad, aan B & W machtiging kan worden verleend voor een localiteit die deel uitmaakt van een buitengewone inrichting van maatschappelijk verkeer, een vergunning boven het vastgesteld maximum te verlenen. J.G. Meijer vraagt dat jaar vergunning voor verkoop van alcoholhoudende drank anders dan sterke drank. Hij laat het paviljoen voor eigen rekening en risico vergroten.

1916
J. Smits

In 1916 wordt de pacht voor fl. 250,- gegund aan Johannes Smits, die met zijn wafel- en poffertjesbakkerij zijn intrek neemt in het Badpaviljoen. Vanaf dit seizoen houdt de Vlissingsche Kunstkring een doorlopende tentoonstelling van schilderijen in een deel van het paviljoen. Ook voor het seizoen 1917 wordt de pacht toegewezen aan Smits, nu echter voor fl. 200,-.

1919
M.E. Smits-Nijsen

Na het overlijden van Smits op 25-11-1918 dient zijn weduwe een verzoek in voor de huur in het seizoen 1919. Het wordt haar toegewezen voor een bedrag van fl. 225,-. Vermoedelijk heeft zij ook in 1920 het paviljoen gehuurd.

1921
N.V. Credietbank voor Nederland
1924
M. Mol

Van 1924 tot 1929 is M. Mol de exploitant van Juliana. Mol was van 1914 tot 1924 exploitant van het Wilhelmina Badpaviljoen

1930
Maatschappij tot Exploitatie van Onroerende Goederen

Van 1930 tot en met 1934 wordt de exploitatie toegewezen aan de Mij. tot Exploitatie van Onroerende Goederen. Deze had eerder ook het Het Vereenigingsgebouw en Het Concertgebouw onder zijn hoede.

1935
A. Ots

A. Ots neemt het Badpaviljoen in 1935 over. De Commissie voor het Badbedrijf draagt A. Ots in 1936 opnieuw voor om het paviljoen te exploiteren. De gemeenteraad is het voorgaande jaar zeer tevreden over Ots en besluit het seizoen wederom aan hem te verhuren, tegen een huurprijs van fl. 250,-. Ots was van 1928 tot 1935 exploitant van De Oude Vriendschap.

1937
H.J. Hoogardie

Het badpaviljoen Juliana en de strandgalerij worden in 1937 geëxploiteerd door H.J. Hoogardie. Hij is afkomstig uit De Oude Vriendschap en zat eerder met echtgenote A.T.J. van de Velde in De Beurs.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Badpaviljoen/foto's

Verhalen

Druk bezoek

Bericht uit de Vlissingse Courant van 3-9-1907:
"De stroom van Belgische reizigers die des zondags een bezoek aan onze gemeente komen brengen blijft nog maar steeds aanhouden. Gisteren arriveerden weer niet minder dan vijf boten die gezamenlijk zeker een kleine 1000 reizigers meebrachten. Zoals wij zaterdag al meldden, zou ook medekomen een fanfaregezelschap, samengesteld uit leden van het Antwerpsche tramwegpersoneel. Dit gezelschap, 90 man sterk -in uniform-, ging al spelende vanaf de ponton naar het strand, alwaar voor het badpaviljoen van de heer Schröder enkele nummers werden uitgevoerd. De verschillende boten vertrokken om 5 uur weer naar Antwerpen."

Einde van Juliaantje

Bericht uit de PZC van 11-12-1940:
"Het Juliaantje, zoals het Badpaviljoen in de volksmond genoemd pleegt te worden, en dat door de zware storm enkele weken geleden voor een groot deel werd vernield, is thans geheel gesloopt. Van het gebouwtje dat zovele jaren het beeld van strand en Boulevard heeft beheerst, is slechts de vloer overgebleven die als dak van de ondergelegen cabines blijft bestaan. Het is nog niet bekend wat met een en ander in de toekomst gedaan zal worden. Teneinde ongelukken bij duisternis te vooromen is het geheel nu van een houten afrastering voorzien."

Bijzonderheden

  • In 1930 wordt de galerij met kleine winkeltjes geopend. J.W. van der Linde (bakkerij Walstraat) verkoopt er allerlei versnaperingen, ansichtkaarten en strandartikelen. De galerij bestaat tot 1935.
  • M. Mol, zat van 1903 tot 1905 in Café De Schelde in de Aagje Dekenstraat. Van 1905 tot 1910 in Wiener Café op de Zeilmarkt. Van 1910 tot 1912 in Royal (2) aan de Badhuisstraat en van 1914 tot 1924 was hij exploitant van Wilhelmina Badpaviljoen.

Externe links

Bronnen