Vlissingen Dronk

Huidige versie van 7 okt 2017 om 14:40

La Moustache, opvolger van Café Achter de Kerk.

Geschiedenis

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op La Moustache/foto's

• 

  Advertentie opening 2-1-1974

• 

  Achter de Kerk met La Moustache ca. 1974

• 

  La Moustache opening J. Lookermans

• 

  Mevrouw Hetty Lookermans in La Moustache

• 

  La Moustache 1978

Verhalen

Geen lintje aan de kogel

In november 1976 komt La Moustache in het nieuws door een vechtpartij op een vrijdagavond, die het leven kost aan Wim Cijvat. De zondag erna wordt er geschoten op het raam van de bovenverdieping, het woonhuis van Lookermans.

Verslag uit de PZC d.d. 9-11-1976:
“Je moet niet op de zaken vooruitlopen zeggen ze bij de politie. Maar nu schieten ze – straks gooien ze misschien wel een brandbom”. De Vlissingse bareigenaar J.M. Lookermans zegt het een beetje vertwijfeld. Nog maar net lijkt de rust in La Moustache na een vechtpartij (fataal geworden voor de 26-jarige Vlissinger W.J. Cijvat) teruggekeerd, of opnieuw komt de doorgaans rustige bar in opspraak.

Zondagnacht tegen kwart voor drie worden de bewoners van Achter de Kerk door twee schoten opgeschrikt. Doelwit is een raam van de bovenwoning van Lookermans. En het is goed raak. In ieder geval één kogel heeft zich door een bovenruitje geboord en blijft in het plafond van de huiskamer steken. Waarom dit alles? Lookermans zegt het niet te weten. “Het kan van alles wezen. Maar begrijpen doe ik het niet. Ik ga ook niet zomaar bij iemand ruiten inschieten”, zei hij maandagmiddag in zijn al weer op volle toeren draaiende bar. Of de schoten – afkomstig uit een pistool of geweer stond ’s middags nog niet vast – in direct verband staan met de steekpartij met dodelijke afloop van vrijdagavond, zegt hij evenmin te weten. “Ik heb geen vermoeden. ‘Ze’ hebben geen lintje aan de kogel gehangen”. Wat betreft de steekpartij met dodelijke afloop staan de feiten vast. Op ’t moment dat Lookermans vrijdagavond buitenshuis met vrouw en kinderen de verjaardag van diens echtgenote viert met een etentje, maakt Willem (‘normaal een rustige jongen, aldus Lookermans) Cijvat zich in La Moustache druk om de muziek die op dat moment wordt gedraaid. Willem Cijvat windt zich op over de naar zijn mening weinig smaakvolle grammofoonplaat’. ‘Sambomuziek’ noemt hij dat op de draaitafel ligt. Hij heeft bovendien aardig wat gedronken en jaagt buffetjuffrouw Vera wat op.
De ook in de bar aanwezige Henk M. maakt zich daar bijzonder kwaad over. Er ontstaat ruzie en er vallen rake klappen. Wanneer het conflict zo hoog is opgelopen dat dit op straat moet worden uitgevochten en het zich inmiddels van Achter de Kerk naar het Bellamypark heeft verplaatst, dient Henk M. zijn opponent Cijvat, die als wapen een kapotte biljartkeu gebruikt, de fatale messteek met een stiletto toe. M. legt tegenover de politie de dag daarop een volledige bekentenis af.

Voor Lookermans is het dan al lang geen geheim meer dat M. de hartstreek van het slachtoffer heeft doorboord. Hij vertelde maandag in zijn café: “toen ik vrijdagavond rond zes uur ben uit gegaan was het hier gezellig. Ik kom later op de avond terug en zie ineens Henk met een pleister op z’n gezicht. Hij vertelde dat hij buffetjuffrouw Vera had beschermd. Verder zei hij ruzie te hebben gehad en vertelde van de messteek. Daarna belde de recherche, die hem kwamen halen. Ja, ik ben er niet bij geweest, maar wie weet als dat wel zo was geweest, misschien had ik er een hoop kunnen voorkomen”.
Niet alleen door Lookermans, maar ook door enige klanten worden beide kemphanen omschreven als regelmatige bezoekers van La Moustache, die normaal geen vlieg kwaad deden. “Willem”, zegt de in rust gestoorde bareigenaar, “was een rustige jongen, die alleen als hij wat gedronken had raar kon doen. Als-ie dronken was, werd hij zomaar agressief”. Een klant vult aan over Henk M.: “Een bijzonder aardige en geschikte kerel. Onbegrijpelijk wat er is gebeurd”. Lookermans: “Iedereen is er kapot van. We hadden die avond velenging tot 4 uur, maar we zijn om half twaalf gesloten. We konden gewoon niet meer verder draaien. Ik was helemaal over m’n toeren. Het is allemaal verschrikkelijk. We hebben nog nooit moeilijkheden gehad. Het is hier altijd gezellig”. Hij zegt zich niet bedreigd te voelen. “Voor mij kunnen ze alles doen. Maar m’n vrouw en kinderen, daar moeten ze van afblijven”.
Eerst maandagmorgen om kwart voor twaalf heeft Lookermans de Vlissingse politie over het schot ingelicht. Negen uur later dan het vermoedelijke tijdstip waarop de kogel zich door de ruit boorde. Noch Lookermans, noch de politie heeft momenteel enig vermoeden wie het schot – of de schoten – kan hebben gelost. Hoofdinspecteur L.E. Schuller zei maandag nog niet over aanknopingspunten te beschikken. “Als er vermoedens zijn zou Lookermans er mee moeten komen. Daarvoor zijn wij in vrij hoge mate van hem afhankelijk”. Toen stond ook nog niet vast of de kogel, nog steeds in het huiskamerplafond, afkomstig is uit een pistool of geweer. De politie heeft de zaak in onderzoek.

De schietpartij kwam doordat een collega van een nachttent voor de deur stond op de tijd dat Jacky al open had moeten zijn en nog dicht was. De desbetreffende persoon besloot hem wakker te maken door een kogel door zijn slaapkamerraam te schieten. De deur ging snel open, Jacky nog wat wit rond de neus en nog wat bibberend. Zou iedereen toch hebben als het geluid van je wekker verandert.

Bijzonderheden

• Medewerker: Adrie Bakx ('s avonds tot 12 uur)
• Joop en Hanja Kalishoek worden in mei 1979 de uitbaters van een cafetaria in de Voorstraat in Stavenisse.

Zie ook

Externe links

Bronnen

• Krantenknipsels: Krantenbank Zeeuwse Bibliotheek
• Verhaal schietpartij: PZC 9-11-1976