(→Verhalen) |
(→Bijzonderheden) |
||
| Regel 40: | Regel 40: | ||
== Bijzonderheden == | == Bijzonderheden == | ||
| − | *Wilma Keersemaker is bijna letterlijk opgegroeid in de 'frituur'. Vader Toon reed in de zestiger jaren | + | *Wilma Keersemaker is bijna letterlijk opgegroeid in de 'frituur'. Vader Toon begon kort na de oorlog met de verkoop van frites op de Boulevard. Hij reed in de zestiger jaren rond met zijn friteswagen en in de jaren zeventig had hij [[Toon's Cafetaria]] in Souburg. |
*Het gebouw waarin de snackbar annex kiosk is gevestigd, is eigendom van mevrouw Stroo. | *Het gebouw waarin de snackbar annex kiosk is gevestigd, is eigendom van mevrouw Stroo. | ||
*In 2001 is er sprake van dat de snackbar moet verdwijnen. De gemeente Vlissingen is van mening dat de kiosk niet meer in de omgeving past. Men spreekt zelfs van een ''historische vergissing''. Als alternatief wordt de winkelgalerij bij de Plaza genoemd, maar daar wil eigenaresse Wilma Keersemaker niets van horen. De kiosk staat daar niet 'in de loop', het pleintje tussen de Sardijntoren en de Strandveste zou een betere locatie zijn. Wilma heeft het gevoel dat er met Toon's kiosk wordt gesold. Voordat de kiosk een plekje kreeg op de Boulevard had de familie Keersemaker nog een rijdende frituur. Op last van de gemeente werd deze ingeruild voor dit permanent gebouw. De eigenaresse, mevrouw Stroo, wil het nu aan de gemeente verkopen. Wilma vindt dat ze als huurder ook rechten heeft en heeft de eerste optie om de kiosk te kopen. Ze wil het gebouwtje schilderen met de kleuren van de Sardijntoren zodat het beter in de omgeving past. De gemeente wil het echter in blauw en wit, de kleuren van de zee. | *In 2001 is er sprake van dat de snackbar moet verdwijnen. De gemeente Vlissingen is van mening dat de kiosk niet meer in de omgeving past. Men spreekt zelfs van een ''historische vergissing''. Als alternatief wordt de winkelgalerij bij de Plaza genoemd, maar daar wil eigenaresse Wilma Keersemaker niets van horen. De kiosk staat daar niet 'in de loop', het pleintje tussen de Sardijntoren en de Strandveste zou een betere locatie zijn. Wilma heeft het gevoel dat er met Toon's kiosk wordt gesold. Voordat de kiosk een plekje kreeg op de Boulevard had de familie Keersemaker nog een rijdende frituur. Op last van de gemeente werd deze ingeruild voor dit permanent gebouw. De eigenaresse, mevrouw Stroo, wil het nu aan de gemeente verkopen. Wilma vindt dat ze als huurder ook rechten heeft en heeft de eerste optie om de kiosk te kopen. Ze wil het gebouwtje schilderen met de kleuren van de Sardijntoren zodat het beter in de omgeving past. De gemeente wil het echter in blauw en wit, de kleuren van de zee. | ||
Versie van 7 mrt 2015 om 15:59
Kiosk van Toon Keersemaker en later ook dochter Wilma aan het eind van Boulevard Bankert.
Geschiedenis
| 1983
|
Wilma Keersemaker Aan de heer G.J. (Gerard) Niemantsverdriet uit Oost-Souburg wordt in november 1983 een hinderwetvergunning verleend voor het oprichten en in werking hebben van een verkoopruimte waarin o.a. voedings- en genotmiddelen in oliën en vetten worden gebakken op een perceel aan Boulevard Evertsen, ter hoogte van Het Strandhotel. Gerard is destijds de partner van Wilma (W.S.) Keersemaker, de dochter van Toon. |
Foto's
Uit artikel PZC 18-4-2001
Vernield door aanrijding in PZC 7-6-2001
Snackbar weer open in PZC 22-7-2011
Verhalen
Op 6 juni 2011 rijdt een kraanwagen van Meijers Staalbouw uit Serooskerke de kiosk binnen. De wagen was rond kwart over acht 's morgens tijdens een hevige regenbui van de weg geraakt. Aanvankelijk werd er rekening mee gehouden dat er een gasleiding was geraakt, de wagen kon pas worden weggehaald nadat Delta de gastoevoer naar de kiosk had afgesloten. Er is veel schade en de verwachting is dat er de verdere zomer frites en ijs verkocht moet worden vanuit een noodwagen. De herstelwerkzaamheden gaan sneller dan verwacht en na slechts zes weken na het ongeluk kan de zaak weer open. Op 22 juli wordt de kiosk officieel heropend.
Bijzonderheden
- Wilma Keersemaker is bijna letterlijk opgegroeid in de 'frituur'. Vader Toon begon kort na de oorlog met de verkoop van frites op de Boulevard. Hij reed in de zestiger jaren rond met zijn friteswagen en in de jaren zeventig had hij Toon's Cafetaria in Souburg.
- Het gebouw waarin de snackbar annex kiosk is gevestigd, is eigendom van mevrouw Stroo.
- In 2001 is er sprake van dat de snackbar moet verdwijnen. De gemeente Vlissingen is van mening dat de kiosk niet meer in de omgeving past. Men spreekt zelfs van een historische vergissing. Als alternatief wordt de winkelgalerij bij de Plaza genoemd, maar daar wil eigenaresse Wilma Keersemaker niets van horen. De kiosk staat daar niet 'in de loop', het pleintje tussen de Sardijntoren en de Strandveste zou een betere locatie zijn. Wilma heeft het gevoel dat er met Toon's kiosk wordt gesold. Voordat de kiosk een plekje kreeg op de Boulevard had de familie Keersemaker nog een rijdende frituur. Op last van de gemeente werd deze ingeruild voor dit permanent gebouw. De eigenaresse, mevrouw Stroo, wil het nu aan de gemeente verkopen. Wilma vindt dat ze als huurder ook rechten heeft en heeft de eerste optie om de kiosk te kopen. Ze wil het gebouwtje schilderen met de kleuren van de Sardijntoren zodat het beter in de omgeving past. De gemeente wil het echter in blauw en wit, de kleuren van de zee.
- In december 2014 opent Wilma in de Walstraat Wilma's Eten & Drinken.
Zie ook
Externe links
Bronnen
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeuwse Bibliotheek