Vlissingen Dronk

Versie van 17 feb 2015 om 21:05

Déjà Vu was op Walstraat 33 gevestigd en viel op door de gele gevel. Opvolger van Atlantic en voorloper van het huidige Conny's Place.

Geschiedenis

Foto's

• 

  September 2003

• 

  Déjà Vu 2005

Verhalen

Mostafa Bakadir

Als Mostafa Bakadir eind jaren zeventig uit Marokko naar Nederland komt, is hij wat westerse gewoontes betreft zo groen als gras. Hij trouwt al snel met de Souburgse Carla Scherpenisse en doet zijn best om de Nederlandse normen en waarden te leren kennen. Zijn eerste kennismaking met Nederland is op Rotterdam-Centraal. Vader Bakadir heeft zijn zoon een portie westers denken meegegeven, de man had gediend in het Franse vreemdelingenlegioen en was als krijgsgevangene geweest in Hitler-Duitsland.
Weten en doen zijn echter divers. "Ik sprak alleen Frans. Maar ik stelde me open voor de Nederlandse cultuur. Ik stelde me zo open dat ik in een mum van tijd getrouwd was met Carla. Ze was de eerste vrouw in Nederland die ik recht in de ogen keek en ik was meteen verliefd. In november zijn we 25 jaar getrouwd. Dat vieren we en dan trek ik ook mijn Marokkaanse feestjurk weer eens aan. We zouden het eigenlijk hiernaast in café Hoppit vieren, maar nu doe ik het uiteraard in mijn eigen café".
Mostafa komt al jaren in Hoppit. Hij is er vaste klant en komt elke dag na zijn werk even darten, jointje roken, pilsje drinken en wat kletsen. "De mensen van Hoppit zijn nog steeds mijn vrienden en ik ben er van overtuigd dat we hier in de Walstraat als caféhouders elkaar nodig hebben en dat we elkaar aanvullen".

Jointje, pilsje en nu een eigen café? Eerder in het gesprek gaf Bakadir aan moslim te zijn, o.a. met citaten uit de Koran. Een biertje is voor een moslim uit den boze. "Ik ben nog steeds moslim en volg de Koran waar mogelijk. Maar ik ben ook verwesterd. Ik ga niet meer naar de moskee en bid af en toe. God zit in mijn hart en ik beleef dat op mijn eigen manier. Zo kan ik ook caféhouder zijn, ook al staat de zaak op naam van mijn vrouw. In Marokko zijn er ook caféhouders die moslim zijn".
Mostafa wil zorgen dat de klanten van zijn café het naar de zin hebben, zeker in de weekeinden. "Mijn vrouw doet samen met mijn oudste dochter het meeste werk. Ik blijf gewoon werken in de uienfabriek, dat bevalt prima. Ik werk er al jaren. Als dit goed draait en ik zou een restaurant kunnen beginnen met Marokkaanse gerechten, dan zou mijn droom helemaal in vervulling gaan". Ook in Marokko had hij al een eigen zaak met barbecuemateriaal. "Déjà Vu is goed te runnen als familiezaak. Als je veel mensen op de loonlijst zou zetten kun je amper het hoofd boven water houden. Maar met eigen mensen is het goed te doen. We zijn in ieder geval van plan er samen de schouders onder te zetten".

Carla en Mostafa willen het café voor iedereen open houden. Alle leeftijden en nationaliteiten zijn welkom. "Ik wil gastheer zijn voor alle mensen". En dat gastheerschap demonstreerde hij enkele dagen eerder door zijn gasten te fêteren met schalen snacks onder de begeleidende woorden 'geen varkensvlees'.

DJ Javi Alejandro doet zijn duit in het familiezakje door muziek voor iedereen te draaien, ongeacht nationaliteit, afkomst of leeftijd. "Wat de mensen willen horen draai ik" zegt hij voor hij het podium betreedt. "Ik denk dat het druk wordt".

Artikel van Ad Hanneman in De Faam van 1 september 2004.

Bijzonderheden

Medewerkers bij Ans Hoornick: Lesley van Herk

Zie ook

Externe links

Bronnen

• Artikel Mostafa Bahadir: De Faam 1-9-2004
• Foto's: Privécollectie Leo Platteeuw en Joke Vantricht