Inhoud
Geschiedenis
| 1966
|
Jan Loon Als Jan Loon, exploitant van het Concertgebouw bemerkt dat hij klanten verliest door een 'teveel aan beatmuziek', verbouwt hij de vroegere bar-koffiekamer en maakt hij er een gezellige ruimte van met een dansvloer en een podium. Zo ontstaat in juni 1966 "De Boerderij", een zaal voor ca. zestig bezoekers die willen genieten van 'rustige dansmuziek'. |
| 1967
|
André Prins Na een jaar vertrekt "Ome Jan" en draagt het Concertgebouw en De Boerderij over aan André Prins. |
Foto's
Advertentie opening 15-6-1966
Opening 21-6-1966
Advertentie PZC 16-7-1966
Adv. Weinstube De Boerderij 28-7-1967
Verhalen
Ome Jan
Uit De Stem 24-6-1966:
"Mijn naam weten ze niet. Ze kennen me alleen als Ome Jan". Ome Jan, die ondanks zijn 55 jaar nog teenagerblaadjes leest. "Uit hoofde van mijn beroep", zegt ome Jan, oftewel de heer Jan (van) Loon. Hij is de eigenaar van het Vlissingse Concertgebouw aan de Emmastraat. Vandaar dat heel wat mensen hem kennen. "Ik ga mijn zevende Concertgebouwjaar in", gaat hij verder. Zeven jaar waarin, voor wat betreft de amusementswereld veel is veranderd. "Het verenigingsleven is niets meer waard. Vroeger had ik tweeëntwintig verenigingen die hier geregeld kwamen. Daar heb ik er nu nog acht van over".
Daarentegen verzamelt hij nu iedere avond een honderd à tweehonderd teenagers rondom zich. "En tijdens het weekend zijn dat er zeker tweemaal zoveel. Want op de vrijdag-, zaterdag- en zondagavonden hebben we dit zomerseizoen een muziekprogramma waarin vele bekende artiesten optreden. Noem ze maar op. Willy en Willeke Alberti, Trea Dobbs, Ronnie Tober, De Maskers....en door de week spelen er verder allerlei plaatselijke bands".
"Nee, een stoelendans of polonaise is er tegenwoordig niet meer bij. Allemaal beat. Kattengemiauw. Een hele avond gezwabber met armen en benen. Maar we moeten het, als ouderen, kunnen opbrengen ons een beetje in de gedachtenwereld van de jongeren te verplaatsen. Maar de meeste ouderen willen er niet aan".
Ze zullen zich dan ook zeker niet op zo'n wild beatfeest laten zien. De jongere generatie heeft dan ook de overhand in cafés en dancings. Daar voelen de ouderen zich niet thuis. Het gevolg is dat ze liever bij de TV blijven zitten in plaats van uit te gaan. Want er is in heel Vlissingen niets te vinden waar zij terecht kunnen. Speciaal voor hen heb ik een zijzaal ingericht: 'De Boerderij'. Ook het programma dat daar wordt gebracht is op de bezoekers afgestemd".
Behalve voor de Vlissingers zelf doet de heer Loon zoveel mogelijk zijn best het ook de toeristen naar de zin te maken. "Er is een actiecomité Vlissingen opgericht, waar ik ook lid van ben. Met het programma dat we opzetten, gaan we er echt van uit de toeristen iets te kunnen brengen. Vooral de Walcherse toeristen, want Walcheren zal een groot toeristencentrum worden". Maar evengoed komen de klantjes van Ome Jan ook uit Zeeuws-Vlaanderen en van de Bevelanden.
Wat er dan allemaal staat te gebeuren in de Scheldestad? "Openluchtbals, muziekuitvoeringen, boksen op het strand, ringrijderijen, dat organiseert allemaal het actiecomité. Vrijdag starten we de reeks evenementen met een bierfeest, hier in het Concertgebouw. Met een Tirolerband voor de pa's en de ma's en Ronnie Tober voor de jeugd. De jeugd van 18 jaar welteverstaan. Hoewel Jan Loon liever zag dat die grens op 16 jaar werd gezet. Maar wet is wet. Een wet die bepaalt dat 16-jarigen wel in het café mogen maar niet in een dancing.
Veel tijd om hier over na te denken heeft Ome Jan niet. Hij moet organiseren, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. "Tot 5 september, dan ga ik met vakantie". Maar dan volgt het winterseizoen weer. Voor Ome Jan een winter met herrie en lawaai, drommen teenagers en zwabberende armen.
Bijzonderheden
Zie ook
Externe links
Bronnen
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek