Vlissingen Dronk

Hoppit

 

Hoppit

Walstraat 35
4381 ED Vlissingen

0118-416521

Drinken
Cafe

Vlissingen
Walstraat

Metropole

 

Café op Walstraat 35, al 40 jaar een 'laagdrempelig café zonder pretenties waar je je gewoon op je gemak voelt' volgens uitbater Henk Hut.

Geschiedenis

1969
 Fred Reiz

Hoppit is een café met door de jaren heen een twijfelachtige reputatie. Het wordt op 5 april 1969 geopend door Nijmegenaar Fred Reiz, die al snel wordt opgevolgd door de Amsterdammer Jurriaan Huizink.

1970
 Jurriaan Huizink

Jurriaan Huizink komt met echtgenote Rietje, dochter Marja en goede vriend Peter Streekstra uit Amsterdam naar Vlissingen. Jurriaan had in Amsterdam 'Oase de Bols Taverne'. Na de Hoppit wordt Huizink (de eerste) 'zetbaas' in De Hooizolder. Streekstra vertrekt in februari 1973 naar de Vlasmarkt in Middelburg waar hij met Aad Bosman Het Hof van Zeeland opent. Datzelfde jaar begint het duo ook Café Tognog. Peter Streekstra is overleden in Rotterdam, op 1 augustus 2012.

1973
 Henk Hut, Bep Gijzen en Frans Hut

In 1973 wordt Streekstra opgevolgd door Henk Hut, voormalig 'chef de rang' bij de Holland Amerika Lijn. Begin jaren tachtig is Hoppit enige tijd gesloten geweest wegens vermeende handel in verdovende middelen. In de loop der jaren zijn de harddrugsgebruikers verdwenen en is Hoppit veranderd van 'drug-kroeg' in 'druk-kroeg'.
In de vroege ochtend van 1 januari 2013 ontstaat door vuurwerk een flinke brand in de Hoppit. Ook buurvrouw Conny's Place heeft veel schade. Na bijna zes maanden zijn de gevel en het interieur weer helemaal hersteld en gaat Hoppit weer open.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Hoppit/foto's

  • Hasjcafé Hoppit in 1971 met o.a. Tom Metiary, Leo de Wolf, Jacky Regoord, Bram Leenheer, Meinsje Vlaming, José Sinke, foto uit "Terug in de tijd" in PZC 21-9-1996

  • Henk Hut uit artikel Faam/Vlissinger 13-9-1989

  • Hoppit in de jaren tachtig

  • Hoppit in de jaren negentig

  • Interieur Hoppit ca. 2012

  • Interieur Hoppit ca. 2012

Verhalen

Henk en Bep

In 1973 neemt Henk Hut ontslag bij de Holland Amerika Lijn en verhuist met echtgenote Bep en hun twee kinderen vanuit Rotterdam naar Vlissingen. Een Rotterdamse buurman die kort daarvoor een cafetaria in Vlissingen heeft gekocht, maakt Henk attent op een te koop staand café met ruime bovenwoning in de Walstraat.
Hoppit heeft in die tijd al 'een reputatie' en is voor Hut een ware openbaring. Toch waagt hij de stap en maakt in korte tijd schoon schip. Iedereen die iets met harddrugs heeft te maken krijgt een caféverbod. Henk weet niet veel over de drugsmaterie, maar heeft snel in de gaten wat er in zijn zaak speelt. Hoppit is zijn tijd vooruit met acceptatie van soft drugs. Er zijn afspraken gemaakt met de gemeente dat dealen verboden is en het gebruik van soft drugs met mate wordt toegestaan. In de loop der jaren ontwikkelt Hoppit zich als een café waar zelden iets ernstigs gebeurt. Klanten drinken er hun biertje, leggen een kaartje en roken een jointje. Ondanks dat blijft er een etiketje opplakken en houden de Vlissingers vast aan hun vooroordelen. Ook de kinderen van Henk en Bep ondervinden er last van.

Huiselijk gevoel

Uit de PZC d.d. 20-2-1993:
Geschapen is niemand voor een kroegleven, maar wie wil kan zichzelf best geschikt maken voor een leven bij nacht en ontij. De basisvoorwaarden? Makkelijk contact maken en graag met mensen praten. En natuurlijk het juiste café. Goede muziek en aardig personeel zijn onontbeerlijk, vindt Machteld van der Wijst (18) uit Westkapelle. Ze is een echte expert: ze gaat zo’n beetje iedere dag uit. “Je kunt ver gaan”, meent ze. “Pas als ik brandende ogen krijg en slappe of zware benen, neem ik een paar dagen rust. Ik wil het kroegleven niet missen. Een café geeft me een beschermd gevoel. Het is net een tweede huiskamer”.

“Zou je niet eens aan je toekomst denken?” heeft Machteld al van verschillende kanten moeten horen. “Maar ik heb helemaal geen zin in dat soort verhalen. Geef mij dan maar de mensen met wie ik in de kroeg zit te praten. Die verwachten tenminste niks van je en ze zitten niet steeds te zeuren daarover. Ik wil rustig nadenken over wat ik later zou willen doen. Vorig jaar ben ik hals over kop begonnen met een studie. Ik zit nu te denken over een opleiding aan de middelbare hotelschool.

De vlucht uit de verveling, daar draait het voornamelijk om voor Machteld. “Nu ik niet zo veel om handen heb, zit ik langer in het café dan toen ik nog op school zat. Ik ben nu ongeveer elke dag van ongeveer vier uur tot acht uur in mijn stamcafé Hoppit in Vlissingen en vanaf elf uur ’s avonds tot drie uur ’s nachts. Het is een beetje mijn tweede huis. Ik kom er ook om mijn onrust in te dammen”. Het verschil tussen de kroeg en het uitnodigen van vrienden thuis is volgens Machteld dat ze ontspannender is als ze in een café zit. “Ik kan lekker praten met anderen. De gesprekken zijn misschien niet altijd even hoogdravend, maar ik kan wel goed over problemen praten of over andere zaken die me bezig houden. Met drank op praat het nog makkelijker”.

Voor een geslaagd avondje uit is naast een plezierig café en onderhoudende kroegmaten de drank een belangrijke voorwaarde. “Ik ga echt niet de hele avond met een Spa-rood zitten. Het is trouwens niet zo dat ik graag dronken ben. Ik let er goed op dat me dat niet te vaak overkomt. Ik heb wel een drankje nodig om in slaap te komen, maar ik vind mezelf geen alcoholist”. Toch geeft Machteld toe dat ze bijna al het geld dat ze per maand heeft, opmaakt in het café. “Ik geef uit wat ik bij me heb. De ene keer is het minder dan op een ander moment, dus dan ga ik vroeger naar huis. Ik denk dat het gemiddeld ongeveer 25 gulden per dag is. Meestal drink ik ’s middags een biertje of vijf en ’s avonds ook zo’n hoeveelheid, tenzij we na m’n stamkroeg nog ergens anders naartoe gaan. Dan komen er meestal nog eens vijf pilsjes bij. Maar ik maak me geen zorgen: ik weet zelf mijn grens wel te bepalen”.

Het kroegleven is niet het enige soort uitje waartoe Machteld zich beperkt. Ze gaat ook nog weleens naar discotheek De Hooizolder in Westkapelle en af en toe naar de film. Bij het discothekenbezoek begon het uitgaansleven, op haar dertiende. “Ik leefde daar de hele week naar toe. Eerst ging ik naar discotheek Jojo in Zoutelande. Toen ging het vooral om het dansen, het versieren, om het drinken en ook om het kletsen met vrienden en vriendinnen. Het uitgaansleven bleef beperkt tot het weekeinde toen ik nog op het VWO zat. Pas sinds ik van school af ben ga ik dagelijks uit”. Haar uitgaansleven wordt Machteld niet door iedereen in dank afgenomen. “Ik ben een van de weinige meisjes die zo regelmatig uitgaat. In de Hoppit ben ik ook nog de jongste. Sommige mensen vinden het stom dat ik dat als meisje doe. Ik baal er wel eens van dat mensen me zo’n etiket opplakken, maar ik ga er niet meer tegenin. Dat heeft toch geen zin”.

Wat ze in de toekomst gaat doen weet ze nog niet. In theorie mag ze met het diploma hotelschool een café beginnen. “Ze zeggen altijd dat als je zelf een uitgaanstype bent, je juist niet een kroeg moet beginnen. Je kunt dan niet zelf uit, want je werkt als anderen uitgaan. Aan de andere kant ben je eigen baas en kom je veel leuke mensen tegen als kroegeigenaar. Wat me ook heel leuk lijkt is een strandtent exploiteren. In de zomer moet je hard werken, maar in de winter is het lekker rustig. Bovendien moet je creatief zijn als ondernemer van een strandtent om je klanten te kunnen blijven trekken”. Welk beroep Machteld ook zal uitoefenen, één ding staat als een paal boven water voor haar. “Ik zal altijd blijven uitgaan. Sommigen zullen het misschien een verslaving vinden, maar ik vind het helemaal niet erg om aan zoiets verslaafd te zijn. Ik ben bijvoorbeeld ook niet van plan om te stoppen met roken”.

Barbecue

Op zomerse dagen bij goed terrasweer werd er soms gebarbecued in de Walstraat. Dan werd het terrasschot tussen De Hoppit en The Sound weggehaald en werd er een barbecue geplaatst. Henk Hut (Hoppit) en Willem Bruijnooge (The Sound) bedienden dan om beurten de barbecue, waar de bezoekers dan saté, hamburger of braadworst (of alle drie) konden scoren. Bij deze gelegenheden werd dan tegenover het terras de muziek verzorgd door The Old Firm.
Leuke zondagen waren dat.

Jubileum

Het 30-jarig bestaan in 2003 wordt uitgebreid gevierd met een optreden van Armand en een avond speciaal voor vaste klanten en genodigden, opgeluisterd door een bandje van regelmatige Hoppit-bezoekers.
Eén van de genodigden is Henk van de Ketterij, die vrijwel dagelijks even binnen wipt. Ook Moustapha is vaste klant, hij verschijnt op het feestje in Marokkaans feesttenue.
Henk en Bep vieren elke vijf jaar een jubileumfeestje en zijn vast van plan hier nog een aantal jaren mee door te gaan.

Brand in de Nieuwjaarsnacht van 2013

'Het komt wel goed', herhaalt Frans Hut, mede-eigenaar van het dinsdag uitgebrande café Hoppit in de Vlissingse Walstraat. De vader van Frans, Henk Hut, heeft de Hoppit al 39 jaar. In september van dit jaar had het veertigjarig bestaan gevierd moeten worden. Misschien is dat nu een mooie streefdatum voor een heropening. Dinsdagochtend vroeg brak de brand uit die zowel de Hoppit als de twee panden ernaast trof. Het vuur is vermoedelijk begonnen door vuurwerk dat terrasmeubilair dat voor de gevel stond in brand heeft gezet. Het hele pand van het café is uitgebrand.

Het vuur sloeg vanuit de Hoppit door naar het pand ernaast, waarin Conny's Place zit. Het gezin dat daarboven woont, moest door de brandweer uit het huis worden gehaald. Omdat zij rook hadden ingeademd, werden ze behandeld door medewerkers van een ambulance. De gemeente heeft ervoor gezorgd dat het gezin tijdelijk in een hotel terecht kon. Naar vervangende woonruimte wordt nog gezocht. Zie ook PZC 2-1-2013

Bijzonderheden

  • In augustus 1975 neemt Henk Hut Café De Wijnberg over van D. Tolsma. Hij opent er in 1977 discotheek Kierewiet.
  • Hoppit neemt deel aan de competitie zomeravondvoetbal

Zie ook

Externe links

Filmpje met o.a. beelden van muziek op 't badstrand en Hoppit www.youtube.com/watch?feature=share&v=CKXrDUu9_3k&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DCKXrDUu9_3k%26feature%3Dshare&app=desktop

Bronnen