Vlissingen Dronk

De oudste krantenberichten betreft het koffiehuis dateren uit 1820, er ligt een bestek ter inzage t.b.v. de aanbesteding van herstelwerkzaamheden aan de zeehoofden in de haven van Veere. Vanaf 1827 verschijnt de naam Van Dreune in combinatie met De Beurs. A. van Dreune overlijdt in 1830, de weduwe zet de zaak voort.

De weduwe Helena Riemens volgt haar man op in het koffiehuis. In 1836 meldt zij middels een advertentie in de Vlissingse Courant dat de reparatien aan het Stadsgebouw De Beurs zijn voltooid en het koffijhuis zaterdag 30 juli wordt geopend.

Lena van Dreune en haar dochter Stijntje maken in 1848 bekend dat het koffiehuis 'De Stads Beurs' per 1 juli is overgegaan tot Sociëteit. Moeder en dochter hebben het lokaal in pacht tot mei 1852. Op 27 januari vindt een nieuwe verpachting plaats van het huis en erf op Beursstraat D 51, waaronder begrepen het lokaal van De Beurs.

Stijntje van Dreune is in 1846 getrouwd met F.C. Lobry. Deze Lobry wordt voor fl. 310,- per jaar de nieuwe pachter van De Beurs. Tot die tijd was hij vier jaar werkzaam in de Sociëteit La Belle Alliance. De opening vindt plaats op 21 april 1852. De pacht aan Lobry wordt in de volgende jaren enkele keren verlengd, echter in 1875 ontstaat een geschil met de gemeente. Lobry is overeengekomen met A. But uit Veere dat deze de pacht van hem overneemt. Lobry legt een voorstel neer bij de gemeente om de huur aan But te mogen overdoen en het huurcontract, dat per 30 april 1876 eindigt, op dezelfde voorwaarden met twee jaar te verlengen. Beide verzoeken worden 'met algemene stemmen' afgewezen.

A. But (Hz) wordt in 1876 alsnog de nieuwe uitbater van het koffiehuis. Hij pacht De Beurs de komende drie jaar voor fl. 695,- per jaar. In 1881 verkoopt de gemeente De Beurs, het heeft voor But geen gevolgen. In oktober 1883 vindt in zijn koffiehuis de aanbesteding plaats voor de bouw van een nieuwe Nederlandse Loodsensociëteit.

De opvolger van But wordt A. Pot. Hij verhuist in mei 1884 van Café Bellevue (2) naar De Beurs, waar hij ook de zaak van restauratie en logement zal uitoefenen. Pot is de laatste exploitant van het koffiehuis. In 1886 wordt het verkocht aan de 'Coöperatieve Winkelvereniging Eigen Hulp'. Op de benedenverdieping wordt ingericht als winkel met pakhuis, de bovenverdieping wordt woning voor de winkelhouder en vergaderlokaal. Pas in 1922 krijgt het gebouw weer een horecabestemming.