Vlissingen Dronk

Albatros
(→‎Verhalen)
Regel 69: Regel 69:
  
 
==Verhalen==
 
==Verhalen==
 +
Uit 'Zeeland Magazine' / 'Veerse Meer Gids' 1 november 1974, door Joris van Hoedekenskerke<br>
 +
Café "De Albatros" ligt aan de Schelde. Als je achter de bar staat en je kijkt in de spiegel die bij het raam hangt, kun je de scheepvaart op de Westerschelde zien passeren. En toch ligt dit etablissement niet precies helemaal langs die grote zeearm, niet op de dijk, de boulevard. "De Albatros" ligt wat verstolen op het Vlissingse Beursplein, een wat smalle pijpenla, ingeklemd tussen een bar met een Franse naam ([[La Tour Eiffel]]) en grote broer [[Maldegem]]. Maar zittende aan de toog (of heet dat in het 'kroeg-lopers-jargon' niet 'de kist'?) heb je zelfs nog uitzicht over de veel omstreden Koopmans- en Vissershaven. "De Albatros" heeft dus directe en indirecte visuele binding met het water, met 'de zee', de Schelde.<br>
 +
De naam doet dat ook al vermoeden. Tot de bezoekers van dit café, dat dan ook de eerlijke naam van ''kroeg'' verdient zonder daarmee iets denigrerends te bedoelen, horen vogels van diverse pluimage: vissers, loodsen, mensen van de scheepsbouw en de handel, sportaanbidders en critici van de vaderlandse- en andere politiek. De voertaal is er vaak een mengelmoes van Oostends en Vlissings. En nu de zeezenders het zwijgen is opgelegd weerklinkt uit de stereoradio van "De Albatros" meestal Hilversum 3 of BRT 2.<br>Je zou "De Albatros" nog een ''bruin'' café kunnen noemen om nu bij hoge uitzondering eens een Amsterdamse term te gebruiken. Bruin is wel de overheersende kleur van meubilair in "De Albatros", waar de wanden worden gesierd met grote foto's van de zee en van machtige zeilschepen. Bruin was ook de koffie die we er op een zondagmorgen dronken, bruin en daarbij goed van smaak. We waren er die zondagmorgen als gevolg van een opdracht van de directeur van dit magazine: "Joris, je maakt een kroegentocht door Midden-Zeeland. Zoek een paar nette staminees uit waar iedereen kan komen, en die toch wat speciaals in hun sfeer hebben. En maak het niet te bont!"<br>En bij Bram van de Velde in de Vlissingse "Albatros" waar de tocht begon, hebben we ons netjes aan de koffie gehouden. Bram geeft bij de koffie zo'n lekker kaakje uit grootmoeders tijd, zo eentje met een gladde rug van bruine suiker die bijna tot aflikken noodt... Koffie dus, ook al weten we dat de ''Amstel'' en ''Stella'' uit de pomp van "De Albatros" voortreffelijk smaakt, de borrels er met royale maat worden geschonken en ober Frits ondanks z'n Rotterdamse afkomst ('Mijn nie meer gezien daar an die Coolsingel, ik zit hier best, al jare meneer!') met meesterhand een echte Belse trappist in het grote ronde keklglas weet te schenken.
 +
 
==Bijzonderheden==
 
==Bijzonderheden==
 
==Zie ook==
 
==Zie ook==

Versie van 29 dec 2014 om 14:34

 

Albatros

Beursplein 3
4381 CA Vlissingen

0118-430092

Drinken
Cafe

Vlissingen
Beursplein

International

 

De Albatros heeft een lange geschiedenis en is nu nog steeds een druk bezocht café op het Beursplein. Huidige eigenaars zijn Klaas en Yvonne van Belzen.

Geschiedenis

1923
 C.A. du Pon

In 1923 heette de eerste eigenaar C.A. du Pon. Du Pon is getrouwd met P.A. Lichtenberg.

1927
 A. van de Velde sr.

De opvolger van Du Pon, A. van de Velde sr. heeft het café 17 jaar gerund, van 1927 tot 1944. Hij wordt opgevolgd door zijn zoon Bram jr.

1944
 Bram van de Velde en Sjaan van de Velde-Gommans

Als Bram sr. de Albatros overdraagt aan zijn zoon is deze nog niet in het bezit van de juiste papieren. De vergunning komt tijdelijk op naam van zijn broer. Het bord vergunning met daaronder de naam E.A. van de Velde is nog jaren aan de gevel blijven hangen. Bram jr. en zijn vrouw Sjaan zijn de komende 33 jaar het gezicht van de Albatros. Het café heeft goede klandizie van de Belgische loodsen die enkele meters verderop hun werkplek hebben. Aan de muur hangt een foto van de 'beroemde' Vlissinger 'Gerrit de Hakkelaar', die 'dooien van boord mocht halen en de koffers van de loodsen droeg'. In 1977 stopt het echtpaar en krijgt Izak & Leni Vogel als opvolgers. Bram van de Velde overleed op 8 april 2011.

1977
 Izak Vogel en Leni Vogel-Keim

Izak en Lenie Vogel nemen in 1977 de Albatros over van Bram van de Velde.

1990
 Jan de Bruin en Mieke de Bruin

Izak en Leni Vogel dragen het café op 1 december 1990 op hun beurt weer over aan Mieke en Jan de Bruin

1992
 Harrie Kloet

Op 9 juli 1992 worden Harrie en Klara Kloet korte tijd eigenaars, een jaar later komen Klaas en Yvonne van Belzen.

1993
 Klaas van Belzen en Yvonne van Belzen-Post

Klaas en Yvonne nemen de Albatros over en heropenen het café op 1 juli 1997. Zij zijn nu nog steeds actief in de Albatros.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Albatros/foto's

  • De Albatros naast Hotel De Beurs en Het Beursgebouw

  • De Albatros ca. 1960 met links stukje La Tour Eiffel

  • Albatros, La Tour Eiffel en Maldegem in 1963

  • Albatros eigenaar Bram van de Velde en medewerker Frits

  • Bram en Sjaan van de Velde achter hun toog

  • Albatros 2007: Maarten Heij en Corrie de Hond

Verhalen

Uit 'Zeeland Magazine' / 'Veerse Meer Gids' 1 november 1974, door Joris van Hoedekenskerke
Café "De Albatros" ligt aan de Schelde. Als je achter de bar staat en je kijkt in de spiegel die bij het raam hangt, kun je de scheepvaart op de Westerschelde zien passeren. En toch ligt dit etablissement niet precies helemaal langs die grote zeearm, niet op de dijk, de boulevard. "De Albatros" ligt wat verstolen op het Vlissingse Beursplein, een wat smalle pijpenla, ingeklemd tussen een bar met een Franse naam (La Tour Eiffel) en grote broer Maldegem. Maar zittende aan de toog (of heet dat in het 'kroeg-lopers-jargon' niet 'de kist'?) heb je zelfs nog uitzicht over de veel omstreden Koopmans- en Vissershaven. "De Albatros" heeft dus directe en indirecte visuele binding met het water, met 'de zee', de Schelde.
De naam doet dat ook al vermoeden. Tot de bezoekers van dit café, dat dan ook de eerlijke naam van kroeg verdient zonder daarmee iets denigrerends te bedoelen, horen vogels van diverse pluimage: vissers, loodsen, mensen van de scheepsbouw en de handel, sportaanbidders en critici van de vaderlandse- en andere politiek. De voertaal is er vaak een mengelmoes van Oostends en Vlissings. En nu de zeezenders het zwijgen is opgelegd weerklinkt uit de stereoradio van "De Albatros" meestal Hilversum 3 of BRT 2.
Je zou "De Albatros" nog een bruin café kunnen noemen om nu bij hoge uitzondering eens een Amsterdamse term te gebruiken. Bruin is wel de overheersende kleur van meubilair in "De Albatros", waar de wanden worden gesierd met grote foto's van de zee en van machtige zeilschepen. Bruin was ook de koffie die we er op een zondagmorgen dronken, bruin en daarbij goed van smaak. We waren er die zondagmorgen als gevolg van een opdracht van de directeur van dit magazine: "Joris, je maakt een kroegentocht door Midden-Zeeland. Zoek een paar nette staminees uit waar iedereen kan komen, en die toch wat speciaals in hun sfeer hebben. En maak het niet te bont!"
En bij Bram van de Velde in de Vlissingse "Albatros" waar de tocht begon, hebben we ons netjes aan de koffie gehouden. Bram geeft bij de koffie zo'n lekker kaakje uit grootmoeders tijd, zo eentje met een gladde rug van bruine suiker die bijna tot aflikken noodt... Koffie dus, ook al weten we dat de Amstel en Stella uit de pomp van "De Albatros" voortreffelijk smaakt, de borrels er met royale maat worden geschonken en ober Frits ondanks z'n Rotterdamse afkomst ('Mijn nie meer gezien daar an die Coolsingel, ik zit hier best, al jare meneer!') met meesterhand een echte Belse trappist in het grote ronde keklglas weet te schenken.

Bijzonderheden

Zie ook

Externe links

Bronnen