Vlissingen Dronk

Versie van 26 sep 2015 om 12:15

De Albatros heeft een lange geschiedenis en is nu nog steeds een druk bezocht café op het Beursplein. Huidige eigenaars zijn Klaas en Yvonne van Belzen.

Geschiedenis

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Albatros/foto's

• 

  De Albatros naast Hotel De Beurs en Het Beursgebouw

• 

  De Albatros ca. 1960 met links stukje La Tour Eiffel

• 

  Albatros, La Tour Eiffel en Maldegem in 1963

• 

  Albatros eigenaar Bram van de Velde en medewerker Frits Böneker

• 

  Bram en Sjaan van de Velde achter hun toog

• 

  Albatros 2007: Maarten Heij en Corrie de Hond

Verhalen

Koffie met suikerkaakjes

Café "De Albatros" ligt aan de Schelde. Als je achter de bar staat en je kijkt in de spiegel die bij het raam hangt, kun je de scheepvaart op de Westerschelde zien passeren. En toch ligt dit etablissement niet precies helemaal langs die grote zeearm, niet op de dijk, de boulevard. "De Albatros" ligt wat verstolen op het Vlissingse Beursplein, een wat smalle pijpenla, ingeklemd tussen een bar met een Franse naam (La Tour Eiffel) en grote broer Maldegem. Maar zittende aan de toog (of heet dat in het 'kroeg-lopers-jargon' niet 'de kist'?) heb je zelfs nog uitzicht over de veel omstreden Koopmans- en Vissershaven. "De Albatros" heeft dus directe en indirecte visuele binding met het water, met 'de zee', de Schelde.
De naam doet dat ook al vermoeden. Tot de bezoekers van dit café, dat dan ook de eerlijke naam van kroeg verdient zonder daarmee iets denigrerends te bedoelen, horen vogels van diverse pluimage: vissers, loodsen, mensen van de scheepsbouw en de handel, sportaanbidders en critici van de vaderlandse- en andere politiek. De voertaal is er vaak een mengelmoes van Oostends en Vlissings. En nu de zeezenders het zwijgen is opgelegd weerklinkt uit de stereoradio van "De Albatros" meestal Hilversum 3 of BRT 2.
Je zou "De Albatros" nog een bruin café kunnen noemen om nu bij hoge uitzondering eens een Amsterdamse term te gebruiken. Bruin is wel de overheersende kleur van meubilair in "De Albatros", waar de wanden worden gesierd met grote foto's van de zee en van machtige zeilschepen. Bruin was ook de koffie die we er op een zondagmorgen dronken, bruin en daarbij goed van smaak. We waren er die zondagmorgen als gevolg van een opdracht van de directeur van dit magazine: "Joris, je maakt een kroegentocht door Midden-Zeeland. Zoek een paar nette staminees uit waar iedereen kan komen, en die toch wat speciaals in hun sfeer hebben. En maak het niet te bont!"
En bij Bram van de Velde in de Vlissingse "Albatros" waar de tocht begon, hebben we ons netjes aan de koffie gehouden. Bram geeft bij de koffie zo'n lekker kaakje uit grootmoeders tijd, zo eentje met een gladde rug van bruine suiker die bijna tot aflikken noodt... Koffie dus, ook al weten we dat de Amstel en Stella uit de pomp van "De Albatros" voortreffelijk smaakt, de borrels er met royale maat worden geschonken en ober Frits ondanks z'n Rotterdamse afkomst ('Mijn nie meer gezien daar an die Coolsingel, ik zit hier best, al jare meneer!') met meesterhand een echte Belse trappist in het grote ronde kelkglas weet te schenken. Met een mooie schuimkraag en een pink dik bier in het flesje latend vanwege het bezinksel dat dit zware bruine gerstenat uit de Kempen heeft. En toch bleef het koffie...., die lekker smaakte, dat wel.
De loodsen van de Belgische loodsdienst, de Vlissingers aan 'de kist' nipten aan hun glazen. Sport, de visvangst, het weer....Voor moppen tappen was het nog iets te vroeg....Bram hield één van zijn kritische beschouwingen over de nationale belastingpolitiek, waarin hij een duidelijk verschil van opvatting heeft met ministers van financiën en dat soort lieden. Nochtans moet hij één der vriendelijkste, gelijkmatigst gehumeurde kasteleins van Zeeland zijn. Dat blijkt als een late Duitse toeriste "De Albatros" binnen loopt en zegt dat ze mal auf die Toilette gehen möchte. Een bestelling is er niet bij. Bram haalt als de dame weg is de schouders op. 'Dat gebeurt in ons vak. En wat moet je dan? Nee zeggen? Dat doe je toch niet?"
De tocht moest vervolgd worden. Dus, dag "Albatros" met je sfeertje van zilt water, van Vlissingse, Zeeuwse en Vlaamse verbondenheid met zee en kust, kroeg met schuimend bier en koffie met suikerkaakjes. Het was een genoegen!

Uit: Zeeland Magazine 1 november 1974 door Joris van Hoedekenskerke

Bijzonderheden

Zie ook

Externe links

Bronnen

• Foto's: Gemeentearchief Vlissingen
• Foto's interieur Bram en Sjaan van de Velde: Familie A. van de Velde
• Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
• Bonnetjes 1971: Joke Vantricht-van Oorschot
• Tijdschriftenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek