Podium in de Hellebardierstraat.
Inhoud
Geschiedenis
Een aantal jongeren is eind jaren zestig op zoek naar een vaste ruimte waar 'jong volwassenen' vrijblijvend kunnen binnen lopen om naar muziek te luisteren, ongestoord te kunnen praten en zich thuis te voelen. Er worden enkele werkgroepen gevormd, die resulteren in de Stichting VOC (Vlissings Ontspannings Centrum).
Het jongerencentrum wordt ondergebracht in de voormalige huishoudschool aan het Groenewoud.
In de zomer van 1970 start De Piek met een jeugdhotel. Jonge vakantiegangers zonder geld voor hotel of pension kunnen voor een gulden onderdak krijgen en hoeven niet clandestien op het strand te overnachten.
Gezien het aantal bezoekers dat regelmatig in de Piek verblijft, voorziet het centrum duidelijk in een behoefte. Er is een caféruimte, een theekamer en een ping-pong zaaltje. Om uitbreiding van de aktiviteiten mogelijk te maken verhuist De Piek in 1972 naar de Hellebardierstaat waar het de beschikking krijgt over de ruimte van het voormalig Katholiek Militair Tehuis. Voor concerten was in de oude school geen ruimte, deze werden georganiseerd in de jeugdherberg, ook in de Hellebardierstraat. Op de nieuwe locatie is een danszaal aanwezig, voorzien van een antieke parketvloer, waardoor vanaf nu alles onder één dak kan plaatsvinden.
Vele jaren later is De Piek onderdeel van de Stichting voor Kunst & Cultuur Vlissingen, beter bekend als 'De Cultuurwerf'. Het centrum wordt lange tijd geleid door Ellen Gellman en Han Roose. In 2015 wordt Erik van der Meer, sinds 2008 betrokken als vrijwilliger, de nieuwe beheerder.
Foto's
eer afbeeldingen zijn te vinden op De Piek/foto's
De Piek 1982 met o.a. flyer Simple Minds
De Piek zaal 1982
De Piek 1996
Barimpressie 2006
De Piek bar met Ellen 2006
De Piek 2006
Verhalen
Slapen voor een piek
Toen op 30 juni 1970 drie bestuursleden van het VOC de kamer van B&W binnen stapten om toestemming en medewerking voor hun hotelplannen te vragen, hadden ze zelf nog geen nauw omschreven idee over de manier waarop een en ander zou moeten worden uitgevoerd en hoe groot het aantal overnachtingen zou kunnen zijn. Ze wisten wel dat er in het zomerseizoen enkele honderden jongelui in Vlissingen verbleven zonder onderdak en dat er een gebouw voorhanden was, de leegstaande voormalige huishoudschool aan het Groenewoud. Kosten zouden beperkt zijn: loonkosten voor twee toezichthouders, loodgieters- en electriciteitskosten. B & W vond dat de VOC een begroting moest indienen. Er werd meteen aktie ondernomen en de begroting werd goedgekeurd.
Dan volgt de strijd van de mensen van het VOC tegen de chaos die zich heeft opgehoopt in het gebouw en worden er afspraken gemaakt met allerlei instanties om materiaal te verkrijgen. Matrassen bij de marine, schragen via de duivenvereniging en tafelbladen uit de jeugdherberg. Vervolgens worden Hugo Belloni en Rob Pol aangesteld als toezichthouder om 'Hotel de Piek' in goede banen te leiden.
Het eerste weekend is het nog vrij rustig in de voormalige huishoudschool aan het Groenewoud. In de nacht van 18 op 19 juli 1970 slapen negenendertig meest jeugdige vakantiegangers in het gebouw. Het VOC is er tevreden mee. De volgende tien nachten boekt het VOC een kleine zevenhonderd overnachtingen, m.a.w. per nacht maken zeventig vakantiegangers gebruik van de unieke slaapgelegenheid.
Door dit succes blijkt het ondoenlijk om met slechts twee mensen het hotel draaiende te houden. Op 21 juli worden er 93 gasten ingeschreven. De 55 matrassen zijn niet toereikend en er worden afgekeurde matrassen uit de jeugdherberg gehaald. De volgende dag leent de marine nog eens 75 matrassen en hotel Noordzeeboulevard is bereid een aantal oude matrassen en een koffiezetapparaat te leveren. Er wordt door het VOC een derde toezichthouder aangesteld om de grote stroom gasten te kunnen verwerken.
Drieduizend slapers
Op een zaterdagavond In augustus 1970 wordt de 3.000ste overnachting geboekt. Jaap Clement en Els Moerland uit Lisse, die op weg zijn voor een vakantietrip naar België, worden samen gehuldigd door de mensen van het Vlissingse Ontspannings Centrum VOC. Ook wethouder Ch. Gillissen Verschage was aanwezig om de drieduizendste bezoeker te ontvangen en een cadeaubon aan te bieden. Toen vrijdagavond bleek dat de volgende dag de drieduizendste overnachting kon worden verwacht is het VOC aan het werk gegaan om dit op passende wijze te vieren. In de hal van de voormalige huishoudschool, waarin Hotel De Piek sinds vijf weken is gevestigd, werd voor de speciale gasten met behulp van latten en oude velours gordijnen een reusachtig hemelbed gemaakt. Dat het een jubileumbed was werd duidelijk gemaakt door een bord met het opschrift 'De 3.000ste Piekslaper'.
Nadat Jaap en Els ieder een gulden hadden betaald voor de overnachting (met koffie op bed) werden ze uitgenodigd plaats te nemen in het hemelbed. VOC-voorzitter Bob Kossen ging in een toespraak in op de korte geschiedenis van Hotel De Piek en benadrukte de snelle medewerking van B&W aan de plannen om een dergelijk hotel te openen. Hij vroeg zich daarbij af of het besluit van het college om De Piek m.i.v. de komende maandag stop te zetten wel zo verstandig is, aangezien het aantal overnachtingen de laatste week nog bijna veertig bedroeg. Over het totaal bezien was het gemiddelde ruim 83 overnachtingen en de topweken zelfs 130.
De heer Gillissen Verschage reageerde daarop dat het college tot de conclusie is gekomen dat het experiment met een goedkope overnachtingsgelegenheid zeker is geslaagd. Het besluit om van het verzoek van het VOC om hotel De Piek open te houden tot 14 september af te wijken is door het college genomen en daar kon hij niets meer aan veranderen.
Bob Kossen had in zijn toespraak de suggestie gedaan om het VOC de kans te geven in de voormalige huishoudschool een tijdelijk vrijetijdscentrum te starten, dit in afwachting van een definitieve bestemming van het gebouw. De wethouder zei hierover: "Uiteraard kan ik over de definitieve bestemming ook nog niets zeggen. Het college van B&W heeft besloten dat u uw aktiviteiten met betrekking tot een overnachtingsgelegenheid moet staken".
Muziek
Muziek is door de jaren heen altijd de voornaamste activiteit geweest van De Piek. Iedere medewerker kan zo een aantal namen noemen van muzikanten die ooit in De Piek hebben gespeeld. De legendarische Nico van The Velvet Underground, The Simple Minds, Hans Dulfer, Herman Brood en vele andere beroemde namen.
De Piek begon met jamsessies, die door de Vlissingse cafés werden overgenomen. Ondanks alle successen is het De Piek niet altijd voor de wind gegaan. Door klachten over geluidsoverlast dreigde er sluiting. De actie De Piek moet blijven en de oprichting van de Vereniging Vrienden van De Piek konden dit voorkomen. De Piek bleef behouden, het pand werd zelfs gerenoveerd.
Flaco Jimenez
Door Simon Baas in Zeeuws Tijdschrift 1 januari 2005.
Op muziekgebied sprong er in 2004 één optreden duidelijk uit en aan de hand daarvan wil ik een kijkje achter de schermen van De Piek geven. We schrijven zaterdag 5 maart. Rond een uur of vijf zijn de eerste medewerkers present: de zaalploeg. De optredende band komt normaal gesproken tussen vijf en zeven aan. De zaal wordt in gereedheid gebracht. De lichttechnicus haalt enkele ladders tevoorschijn en begint de lichtshow in te richten. Terwijl hij kleurenfilters in de lampen schuift heft de geluidstechnicus de PA-installatie aangezet. Hij regelt het geluid alvast. De sporen van de repetities van oefenbands die bijna dagelijks plaatshebben, worden uitgewist. Het podium wordt schoongeveegd.
Er hangt een lekkere tintelende spanning in de nog lege zaal, Vanavond staat niet de eerste de beste op het podium. Het is de legendarische Flaco Jimenez, 's werelds beste accordeonist. Hij speelde met alle groten uit de muziekwereld en werkt zich ook in Vlissingen in het zweet. Het publiek weet het te waarderen. Een lang van tevoren uitverkochte zaal zingt alle klassiekers als He'll have to go en Stand by me luidkeels mee. Wie wilde kon na afloop met Jimenez op de foto en mocht zijn accordeon vasthouden. Jimenez en zijn band blijven daarna rondhangen in de bar. Dat ongedwongene maakt De Piek uniek en een onmisbare podiumvoorziening voor Zeeland.
Tribute
In januari 2001 vindt een tribute plaats voor 'Papa Long John'. Het wordt een bijzondere avond ter nagedachtenis aan Jørgen Pedersen die in oktober 2000 overleed. De band van Jørgen, 'Papa Long John and The Small Ones' speelt die avond in de oude bezetting.
Chris Frank
Op 30 april 2001 wordt in De Piek een surpriseparty georganiseerd voor Chris Frank alias Franko ter ere van diens 50ste verjaardag.
Voorkant uitnodiging voor de surpriseparty
Midden kaart
Achterkant kaart
De Achterkant
Aan de achterkant van het pand bevindt zich een noodtrap. Over die trap ging Herman Brood altijd naar beneden omdat hij niet binnendoor, dus door de zaal naar het podium wilde. De achterplaats stond in de jaren '80 en '90 vol met gejatte fietsen.
Nooduitgang naar de achterplaats en de noodtrap anno 2016
Bijzonderheden
Medewerkers
- Ellen Gellman: bedrijfsleider
- Han Roose
- Natasja Koole
- Nora Humme
- Kim Adriaanse
- Martha Hoevenaar
- Yoeri Vink
- Erik van der Meer, beheerder vanaf 2015. Is al sinds 2008 als vrijwilliger betrokken bij De Piek en eerder werkzaam bij Strandpaviljoen Kon-Tiki.
Zie ook
Externe links
Bronnen
- Foto's: Gemeentearchief Vlissingen
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
- Flaco Jimenez: Simon Baas in Zeeuws Tijdschrift Tijdschriftenbank Zeeuwse Bibliotheek
- Uitnodiging Chris Frank: Willem Bruijnooge