Vlissingen Dronk

Versie van 16 nov 2012 om 22:04 (brontekst bekijken) Joke (Overleg | bijdragen) ← Oudere bewerking		Versie van 19 nov 2012 om 12:31 (brontekst bekijken) Joke (Overleg | bijdragen) Nieuwere bewerking →
Regel 44:		Regel 44:
	==Naamgeving==		==Naamgeving==
	==(Oud-) Personeel==		==(Oud-) Personeel==
		+	*Chris Frank (Frenko)
		+	*Johnny Jansen
		+	*Hans Walrave
		+	*Kees Verhoef
	==Trivia==		==Trivia==
	==Foto's==		==Foto's==

---

Versie van 19 nov 2012 om 12:31

Op de Nieuwendijk 27 ontstaat in 1969 bar-dancing-discotheek Twenty-One. Peter van Dongen neemt hotel-café Naerebout over van mevrouw A. A. Ruiter-Camerling en verbouwt het pand tot een jongerencafé.

Geschiedenis

1969-1971

Peter van Dongen Peter van Dongen is in 1969 de eerste eigenaar van Twenty-One. Van Dongen maakt van het café een ‘gezellige sfeervolle ruimte, waar men niet alleen op een barkruk, maar ook in intieme afgescheiden hoekjes kan plaatsnemen’, zo schrijft de PZC daags na de opening. Gelukkig is er ook ‘gelegenheid tot dansen’ en wordt ‘iedere woensdagavond de gehele top-40 van radio Veronica ten gehore gebracht’.

1971-1975

Lex Nijman Wanneer de wisseling van de wacht in Twenty-One exact heeft plaatsgevonden is niet bekend, maar in 1971 heeft Lex Nijman de zaak overgenomen van Van Dongen. Nijman blijft eigenaar van de dancing tot begin 1975.

1975-1979

Willem Bruynooge en Mieke Bruynooge-de Bree Twenty-One wordt op 30 januari 1975 heropend, de nieuwe uitbaters Willem en Mieke Bruynooge runnen het café nog een aantal jaren. In 1979 houdt Twenty-One op te bestaan en wordt Discotheek 2001 geopend.

1983-1984

A. Geschiere Twenty-One krijgt op 1 april 1983 nog een tweede leven, echter niet voor lang. De vermoedelijke eigenaar A. Geschiere gaat in november 1984 failliet en dit betekent het definitieve einde van discotheek Twenty-One.

Naamgeving

(Oud-) Personeel

• Chris Frank (Frenko)
• Johnny Jansen
• Hans Walrave
• Kees Verhoef

Trivia

Foto's

• 

  Twenty-One in 1983 met buurman De Schorpioen

Mooie verhalen

In 1971 komt de ‘disco-bardancing’ door een opmerkelijk feit in het nieuws. Eigenaar Lex Nijman plaatst een bordje bij de deur met het opschrift ‘Pas entrais pour Francais’, waarmee hij Franse bezoekers de toegang tot zijn zaak wil ontzeggen. ‘Als reden geeft hij op dat hem meermalen gebleken was dat Franse klanten zich onbehoorlijk gedroegen. Het feit dat onlangs een vijftal werknemers van Pechiney zoveel bonje maakten dat er behalve schade aan inventaris ook aanzienlijke goodwill-schade zou zijn toegebracht aan zijn zaak, heeft daarbij de doorslag gegeven’, tekent de PZC in de krant van 28 oktober van dat jaar op.

Nijman wordt in hetzelfde artikel geciteerd: “Ik heb er nu mee geleerd. Vreemde Franse mensen komen er bij mij niet meer in. Het optreden van de politie heeft mij aanleiding gegeven tot deze actie. Dan maar discrimineren. Ik heb een toffe zaak en die wil ik zo houden. Ik wil voor mijn Hollandse klanten niet dat een stelletje uitvaagsel hier de zaak een beetje komt verzieken. Overigens: alle Vlissingers balen van die Fransen, zonder meer. Als je vier of vijf keer met een pistool wordt bedreigd dan hoef je ze niet meer. Trouwens Marokkanen, Spanjaarden en Turken komen er bij mij ook niet meer in. Het is zelfs zo dat ik mijn beste vriend buiten de deur zet wanneer hij zich niet weet te gedragen. En als er dan nog lieden zijn die in mijn zaak durven te blowen dan sla ik ze hoogst persoonlijk total-loss.”

Ook in de slotzin van het artikel spreekt Nijman duidelijke taal. De politie Vlissingen is niet blij met het bordje en wil het weghalen, maar de uitbater is resoluut: “Dat bordje blijft waar het is”. Of het bordje heeft mogen blijven hangen en Fransen daadwerkelijk geweerd konden worden uit Twenty-One, is niet bekend.

Bands

Externe links

Bronnen

• Krantenknipsels Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
• Foto's: Gemeentearchief Vlissingen