Vlissingen Dronk

De Witte Ballons

 

De Witte Ballons

Bellamypark 7
4381 CG Vlissingen

Drinken
Cafe

Vlissingen
Bellamypark

De Zwarte Ruiter
Flandria

 


De Witte Ballons, Bellamypark 7. Later op deze locatie Flandria en Frapo's.

Geschiedenis

1922
 Brouwerij De Zwarte Ruiter

De Witte Ballons heette oorspronkelijk De Zwarte Ruiter en was eigendom van de Rutten's bierbrouwerij De Zwarte Ruiter. Pas in 1922 krijgt het café de naam "De Witte Ballons", maar is dan nog steeds eigendom van de brouwerij. Het café wordt geopend in mei 1922 met als bijzonderheid 'de automatische biertapperij, een inrichting zoals er hier nog geen wordt aangetroffen. Deze werd geleverd door de heer A. Klaassen te Rotterdam'.

1922
 J.B. Konings

Konings is afkomstig uit Roosendaal, in 1925 keert hij terug naar zijn oude woonplaats.

1925
 C.J. Jansen

In 1925 komt zetkastelein C.J. Jansen uit Nijmegen, hij is de opvolger van J.B. Konings. Bij Jansen wordt in 1926 het 25-jarig jubileum gevierd.

1934
 J.Tj. Kerkhoven

In mei 1934 wordt de exploitatie opgeheven. De nieuwe eigenaar wordt J.Tj. Kerkhoven uit Rotterdam.

1938
 Joop Hertstein

In december 1938 is Joop Hertstein de eigenaar van De Witte Ballons. Vanaf deze periode is het onduidelijk welke naam het café heeft. In mei 1945 heet de zaak In 't Paradijs en is o.a. Joop Hertstein de uitbater. Als J.H.I. Kusse in 1955 het café overneemt geeft deze het de naam De Witte Ballons terug.

1955
 J.H.I. Kusse

J.H.I. (Jan) Kusse komt uit 't Klompje in het Groenewoud. Hij runt het café samen met echtgenote Dientje en Maatje Oosthoek als buffetjuffrouw.

1964
 B.S. van Leeuwen

Na Kusse komt het café in 1964 in handen van dansleraar B.S. van Leeuwen, hij opent op 27 maart samen met zijn echtgenote M. van Leeuwen-Bruël. Tot januari 1965 adverteert Van Leeuwen wekelijks als Café-Restaurant en slijterij-wijnhandel. Daarna volgen advertenties met beschikbare zalen voor bruiloften, partijen, diners en koffietafels.

1968
 Stans van Huizen-Waltz, Henk van Huizen en Chris Borst

Op 16 maart 1968 wordt De Witte Ballons met een receptie heropend door moeder Stans en zoon Henk van Huizen en Chris Borst. Ook dochter Marja maakt deel uit van het nieuwe team in de Ballons. In de openingsadvertentie biedt men: een armzalige keuken, lauwe dranken, schamele bediening, maar....eerste klas prijzen.

1970
 Chris Borst

In 1970 nemen de Rotterdammers Chris Borst en partner Jopie de zaak over. Zij hebben vermoedelijk ook nog even Sportland gerund op de Nieuwendijk. In 1972 wordt De Witte Ballons opgevolgd door de Flandria en nog later komt hier Frapo's.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op De Witte Ballons/foto's

  • Bellamypark met De Vriendschap en De Witte Ballons ca. 1956

  • Advertentie opening door B.S. van Leeuwen 27-3-1964

  • De Witte Ballons 1964

  • Uitnodiging opening voorkant kaart 16 maart 1968

  • Uitnodiging opening 16 maart 1968

  • Drumband passeert De Witte Ballons ca. 1970

Verhalen

Bijzonderheden

  • B.S. van Leeuwen had van 1948 tot 1956 Dansschool Van Leeuwen aan de Nieuwendijk en van 1956 tot 1964 Dansschool en Pension Jolanda op Bellamypark 31.
  • In De Witte Ballons speelt halverwege de jaren zestig biljartvereniging 'Nooitgedacht'.
  • Henk van Huizen wordt in 1981 eigenaar van Bar Candlelight en een jaar later vinden we hem samen met moeder Stans terug in Café The Four Friends.
  • Stans van Huizen-Waltz was in 1978 bedrijfsleidster van The Pub aan de Nieuwe Vlissingseweg in Middelburg. Ze overleed op18 september 1991.
  • In een appartement boven De Witte Ballons huist in 1965 de S.V.O., Spekclub Vlissingen en Omstreken. De leden van de club sparen twee kwartjes per week en aan het eind van het jaar wordt van dat geld varkensvlees ingekocht. Het idee werd aangedragen door drie heren uit Groningen (waar dat gebruikelijk was). In 1965 gaat elk lid met 8 1/2 kilo vlees naar huis: spek, vlees, ham, worst, reuzel, hoofdkaas en leverworst (zie foto's op De Witte Ballons/foto's.

Het pand en de naam

Het oorspronkelijke woonhuis uit de 16e eeuw wordt aan het eind van de 19e eeuw afgebroken en op de fundamenten wordt in 1902 het huidige pand gebouwd door W. Rutten's Bierbrouwerij De Zwarte Ruiter te Maastricht. Op de eerste bouwtekening wordt de Jugendstilgevel bekroond met gemetselde ornamenten. Bij de bouw zijn die versieringen weggelaten, misschien is het geld op of vindt de opdrachtgever de ornamenten toch niet mooi. Op diezelfde tekening staat de naam Bestelkantine Ruttens Brouwerij De Zwarte Ruiter Maastricht. Deze naam heeft ook werkelijk op de gevel gestaan. Maar enkele jaren later wordt Café De Zwarte Ruiter op de ramen geschilderd. De Maastrichtse brouwerij wordt in 1934 overgenomen door NV Bierbrouwerij Heineken.

Op de eerste en tweede etage zijn woonhuizen gesitueerd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog worden de woonverdiepingen letterlijk in tweeën gedeeld. Een tussenwand scheidt het rechter deel, waar café-uitbater Baptist Konings met zijn gezin woont, van het linker deel, waar Belgische vluchtelingen worden ondergebracht. De begane grond herbergt steeds een horecabedrijf. Vanaf 1902 zijn er meerdere zetkasteleins in het pand werkzaam, soms voor nauwelijks een jaar. Waarschijnlijk is de exploitatie niet altijd winstgevend. Ook de benaming van het etablissement verandert meerdere malen. Helaas zijn er weinig gegevens terug te vinden om een juiste datering te geven.
Bestelkantine Ruttens Brouwerij De Zwarte Ruiter Maastricht wordt al vrij snel herdoopt in Café De Zwarte Ruiter. Eerst staat dit café aan de Bierkade onder wijknr. D 16 geregistreerd. Na de demping van de Koopmanshaven krijgt het pand het huidige adres Bellamypark 7.
In 1925 komt de exploitatie in handen van C.J. Jansen in het café dat inmiddels de naam 'De Witte Ballons' heeft. De oorsprong van die naam is niet meer te achterhalen, maar mondelinge overleveringen hebben wel een verklaring. Delen van de vrouwelijke anatomie zouden de naamgever geïnspireerd hebben. Minder wulps, maar wellicht waarschijnlijker, is de verklaring dat bolvormige lampen of bolle bierglazen, zogenaamde bollekes, aan de naamgeving ten grondslag liggen.
Veel vaste klanten vieren in 1926 het 25-jarig bestaan van het etablissement. De Vlissingse Courant meldt dat het zilveren jubileum op waardige wijze is gevierd door een enthousiaste grote menigte bezoekers. Met name de doos bonbons voor de dames en de sigaren, sigaretten met luxe pijpje voor de heren werden zeer op prijs gesteld.

In maart 1940 hebben de exploitanten van dat moment de zaak 'naar de eischen des tijds' aangepast. Er zijn nieuwe plafonds en lambrisering aangebracht en het buffet heeft een frisser aanzien gekregen. Ook is er de nieuwste muziekinstallatie aangebracht, waaruit grammofoonmuziek klinkt. Door een druk op een knop wordt de gekozen grammofoonplaat gedraaid. Voor biljartliefhebbers zijn er twee elektrisch verwarmde biljarts aangeschaft.
Na de oorlog wordt de naamgeving wat onduidelijk. Kort na de bevrijding staat nog de naam 'De Witte Ballons' op een geschilderd gevelbord. Dit verandert in 1947, dan is het gevelbord overgeschilderd met 'In 't Paradijs'. De naamswisseling is wat raadselachtig, ook is niet duidelijk wanneer de naam 'De Witte Ballons' weer terug keert.
In de jaren zestig is het café een ontmoetingsplaats voor jeugdige Vlissingers om een biertje te drinken en een biljartje te spelen. Ook speelt er geregeld een bandje, waaronder The Cobra's.
Omstreeks deze tijd verkoopt Heineken Bellamypark 7. Uit verschillende notariële akten blijkt dat het pand daarna meerdere malen van eigenaar wisselt. In juni 1978 (het café heet dan inmiddels Flandria), wordt het pand door J. Peters voor fl. 150.000,- verkocht aan mevrouw H.F. Visser. Drie jaar later, oktober 1981, verkoopt mevrouw H.F. Meijer-Visser het voor hetzelfde bedrag aan horecaondernemer J. van der Vlies en uitvaartverzorger M. van der Kraan. Op 17 februari 1982 vindt opnieuw een eigendomswisseling plaats; café Flandria en de bovenwoning worden voor fl. 165.000,- verkocht aan J. van der Vlies.

Frapo's

Op 6 maart 1987 wordt Bellamypark 7 verkocht aan Frapo B.V. te Westkapelle. L.G.J. (Pol) Aertssen betaalt namens Frapo B.V. fl. 180.000,- voor het pand en fl. 50.000,- voor de inventaris. Hier begint de glorietijd van Frapo's en Coco's.
Ruim tien jaar later, december 1997, verkoopt Frapo BV het pand voor fl. 265.225,- aan BV Panden Exploitatie Maatschappij PEM. Dit betekent dat het wederom in handen komt van Heineken. Er komen nieuwe uitbaters, maar de namen Frapo's en Coco's blijven. In 2002 worden beide uitgaansgelegenheden gesloten. Alleen de betonnen plasplaats tegenover het pand blijft een tastbare herinnering aan een grote bieromzet.
Met de sluiting van de café's wordt de noordzijde van het Bellamypark horecavrij. Nummer 7 wordt na een paar jaar geheel gerestaureerd en is sinds juni 2006 veranderd in een opvallend woonhuis. De Jugendstilgevel is geschilderd in 'Berrington Blue', de twee gevelstenen van de bouw in 1902 zijn in de oorspronkelijke kleuren terug geplaatst. Eén van deze stenen herinnert aan de eerste eigenaar 'Bierbrouwerij De Zwarte Ruiter'. Dit wapen komt overeen met het stadswapen van Maastricht, waar de brouwerij gevestigd was. Het andere wapen is van de stad Rotterdam. Dit verwijst naar de samenwerking tussen bierbrouwer Rutten en de Rotterdammer Heck, exploitant van een lunchroomketen, bekend onder de naam Ruteck's.
Het pand is voltooid in de geest van het oorspronkelijke plan met een smeedijzeren versiering in Jugendstilstijl. Annemieke Visser-van de Woestijne ontwierp de dakversiering en de stoephekken.

Zie ook

Externe links

Bronnen