Vlissingen Dronk

Twenty-One

 

Twenty-One

Nieuwendijk 27
4381 BW Vlissingen

Drinken
Cafe

Vlissingen
Nieuwendijk

Naerebout
Discotheek 2001

 

Op de Nieuwendijk 27 ontstaat in 1969 bar-dancing-discotheek Twenty-One. Peter van Dongen neemt hotel-café Naerebout over van mevrouw A. A. Ruiter-Camerling en verbouwt het pand tot een jongerencafé.

Geschiedenis

1969
 A.A. Ruiter-Camerling en Peter van Dongen

Na drie jaar eigenaresse te zijn geweest van Hotel-Café Naerebout besluit mevrouw Ruiter-Camerling in 1969 het roer om te gooien. Op initiatief van Peter van Dongen wordt de zaak verbouwd en ingericht als jongerencafé. Van Dongen maakt van het café een ‘gezellige sfeervolle ruimte, waar men niet alleen op een barkruk, maar ook in intieme afgescheiden hoekjes kan plaatsnemen’, zo schrijft de PZC daags na de opening. Gelukkig is er ook ‘gelegenheid tot dansen’ en wordt ‘iedere woensdagavond de gehele top-40 van radio Veronica ten gehore gebracht’. Bij de verbouwing heeft Van Dongen hulp gehad van Joop Bukkens en Rob Hokke.

1971
 Lex Nijman

In november 1971 neemt Lex Nijman de zaak over van Van Dongen, die naar Frankrijk verhuist. Nijman blijft eigenaar van de dancing tot begin 1974.

1974
 Hans Lambermont

Begin 1974 neemt Hans Lambermont de zaak over van Lex Nijman, met als bedrijfsleider Willem Bruijnooge die de zaak december 1974 over neemt. Tevens neemt Lambermont ook in 1974 de Monopole over.

1975
 Willem Bruijnooge en Mieke Bruijnooge-de Bree

Twenty-One wordt op 30 januari 1975 heropend, de nieuwe uitbaters Willem en Mieke Bruijnooge runnen het café nog een aantal jaren. In 1979 houdt Twenty-One op te bestaan en wordt Discotheek 2001 geopend. Mieke en Willem nemen daarna The Three Barrels over.

1983
 A. Geschiere

Twenty-One krijgt op 1 april 1983 nog een tweede leven, echter niet voor lang. De vermoedelijke eigenaar A. Geschiere gaat in november 1984 failliet en dit betekent het definitieve einde van discotheek Twenty-One. Op 31 mei 1985 wordt nog een vergunning afgegeven aan J.H. Tol voor een bar-dancing-discotheek. Eigenaar Heineken Exploitatie Maatschappij komt echter niet tot overeenstemming met de nieuwe kandidaat-koper en verkoopt het pand voor fl. 125.00,- aan de gemeente Vlissingen.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Twenty-One/foto's

  • Advertentie opening 14-11-1969

  • Artikel opening PZC 25-11-1969

  • Twenty One begin jaren '70

  • Twenty-One en Scaldis

  • Heropening 1-4-1983

  • Twenty-One in 1983 met buurman De Schorpioen

Verhalen

Onbehoorlijk gedrag

In 1971 komt de ‘disco-bardancing’ door een opmerkelijk feit in het nieuws. Eigenaar Lex Nijman plaatst een bordje bij de deur met het opschrift ‘Pas entrais pour Francais’, waarmee hij Franse bezoekers de toegang tot zijn zaak wil ontzeggen. ‘Als reden geeft hij op dat hem meermalen gebleken was dat Franse klanten zich onbehoorlijk gedroegen. Het feit dat onlangs een vijftal werknemers van Pechiney zoveel bonje maakten dat er behalve schade aan inventaris ook aanzienlijke goodwill-schade zou zijn toegebracht aan zijn zaak, heeft daarbij de doorslag gegeven’, tekent de PZC in de krant van 28 oktober van dat jaar op.

Nijman wordt in hetzelfde artikel geciteerd: “Ik heb er nu mee geleerd. Vreemde Franse mensen komen er bij mij niet meer in. Het optreden van de politie heeft mij aanleiding gegeven tot deze actie. Dan maar discrimineren. Ik heb een toffe zaak en die wil ik zo houden. Ik wil voor mijn Hollandse klanten niet dat een stelletje uitvaagsel hier de zaak een beetje komt verzieken. Overigens: alle Vlissingers balen van die Fransen, zonder meer. Als je vier of vijf keer met een pistool wordt bedreigd dan hoef je ze niet meer. Trouwens Marokkanen, Spanjaarden en Turken komen er bij mij ook niet meer in. Het is zelfs zo dat ik mijn beste vriend buiten de deur zet wanneer hij zich niet weet te gedragen. En als er dan nog lieden zijn die in mijn zaak durven te blowen dan sla ik ze hoogst persoonlijk total-loss.”

Ook in de slotzin van het artikel spreekt Nijman duidelijke taal. De politie Vlissingen is niet blij met het bordje en wil het weghalen, maar de uitbater is resoluut: “Dat bordje blijft waar het is”.
Op 29 oktober vindt een gesprek plaats tussen Nijman, de politie en het hoofd juridische zaken van Pechiney. Met resultaat dat het bordje, dat volgens de politie als discriminerend kan worden beschouwd voor de Franse bevolkingsgroep, door barman Nijman wordt verwijderd. De vertegenwoordiger van Pechiney zegt toe om bij moeilijkheden met Franse werknemers te zullen bemiddelen.

Herinneringen

  • Frenko achter de bar, Hans Walrave draaide als een wilde de plaatjes en het leukst was het in de kelder. Was nog een guppie in die tijd en moest om twaalf uur thuis zijn... Gelukkig begon het stappen al na Toppop.
  • Ik ging daar heen met 3 gulden ofzo in de zak van mijn loeistrakke Lois spijkerbroek (arme scholier) en moest toch altijd enigszins beschonken mijn fiets zoeken. Vaak met nog steeds die 3 gulden op dezelfde plek.
  • Toen Jas aan de deur stond mocht ik wel naar binnen, was toen buurman van mijn zwager. Ik was veel te jong, later wel veel geweest. Vooral zondagmiddag met bladen bier, iedereen bestelde een blad bier, hahaha geloof dat ik toen nooit 1 biertje aan de bar bestelde.
  • Ja, haha, ome Jas aan de deur, had standaard rolletje drop in zijn jas voor mij als ik op zondag kwam kijken!
  • Kan me nog een Dolly Dots optreden herinneren waar ik als 4-jarige naar toe mocht omdat het de discotheek van mijn oom was en mijn moeder daar achter de bar werkte, Yvonne Miedema! Leuk om al die foto's te zien, stiekem toch echt een horeca familie, met 2001 van mijn oom, de Candlelight club op het Bellamypark van mijn moeder, later de Vergeten Balk op de Nieuwendijk!
  • Oeps, is al weer een jaar of veertig geleden. Headbangen op Deep Purple. Eigenaar Lex, achter de bar René, en Hans 'dj for the night and the day' aan de draaitafel.
  • Die sik van Lex is er nog eens afgetrokken door een Fransoos toen Lex z'n hoofd door het raampje stak van de deur van 21. Man mocht niet naar binnen en ging toen even aan gewas hangen.

Bijzonderheden

D & D Boetiek

Peter van Dongen is in 1970 initiatiefnemer van de 'D & D' Boetiek. In het pand op de hoek van Walstraat en Nieuwstraat zijn vijf zaken ondergebracht. Behalve de koffiebar van Van Dongen zelf is er een discobar van de fa. Meulmeester, een parfumerie- en pruikenhoekje van kapper Nico de Smit, een schoenenboutique van Van der Wouw uit Goes, kleding van modehuis Hollaers-Verberkt en boekhandel Bikker heeft een stand met affiches, tijdschriften en boeken.

Vergunningen

Omdat vroeger de mogelijkheid bestond om, binnen een straal van 500 meter, meerdere zaken op de zelfde papieren te laten draaien werd Willem Bruijnooge,na het overnemen van de Twenty One, tevens bedrijfsleider bij Hans Lambermont in cafe Monopole.

Voetbal

In de jaren zeventig en tachtig was het een gewoonte dat er op zondagmiddag door twee café's tegen elkaar gevoetbald werd met als inzet een vat bier. De wedstrijden werden gespeeld op het oefenveld bij de Keersluis en toen dat weg moest werd de traditie voortgezet op het veld van de Mission to Seamen, thans The Flying Angel Club in Vlissingen Oost. Het vat bier werd opgedronken bij de verliezende partij door beide teams en supporters, wat meestal het begin was van een gezellige zondag.

Sluiting Kelderbar

Toen in 1978, op last van de brandweer, de kelderbar gesloten moest worden i.v.m. de brandveiligheid werd de disco afgebroken en de muziekinstallatie achter de bar geplaatst. Een jaar later verkochten Mieke en Willem de zaak aan Emile Miedema die er, na een grondige verbouwing, Discotheek 2001 van maakte.

Medewerkers

  • Chris Frank (Frenko) later Atlanta
  • Hans Walrave (dj)
  • Kees Verhoef (dj)
  • André Blom (dj)
  • Toon van de Linde
  • Theo van de Berg
  • Peter van Loon (dj)
  • Marten Witteveen (dj)
  • Johnny Jansen (dj)
  • Jeanine Pel
  • René Baarspul
  • Jas (portier)
  • Marion van Thiel
  • Tom Metiary (bar en dj)

Zie ook

Externe links

Bronnen