Vlissingen Dronk

Versie van 14 mrt 2017 om 21:09

Op 31 december 1882 vindt de aanbesteding plaats voor de bouw van een nieuwe sociëteit. Dit gebouw zal komen te staan aan het begin van de nieuw ontworpen 'Zeeboulevard', tot die tijd nog 'Westdijk' geheten. De laagste inschrijver is de firma Ditmars & Zoon in Middelburg, die voor fl. 25.980,- de klus gegund wordt. De architect is J.J. Nootenboom. Op 20 maart 1885 wordt de eerste steen gelegd voor het drie verdiepingen hoge gebouw. Op de begane grond komt de wachtruimte, de eerste etage wordt ingericht als sociëteit en op de derde verdieping komen een woongedeelte voor de kastelein en enkele logeerkamers. Ruim een jaar later, op 5 mei 1886, wordt Sociëteit 'De Unie' feestelijk geopend.
De huidge loodsensociëteit dateert uit 1957 en werd op 27 maart in gebruik genomen. Inmiddels is de soos uitgegroeid tot een Hotel-Brasserie, maar ook nog steeds in gebruik als kantine van de Belgische loodsen. De sociëteit is eigendom van de Belgische Loodsen en wordt verhuurd aan exploitanten.

Geschiedenis

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Belgische Loodsensociëteit/foto's

• 

  Kim Bleijenberg en Coby Kuzee 13-11-2012

• 

  Na verbouwing juli 2013

• 

  De bar anno augustus 2013

• 

  Brigiet september 2015

• 

  Bar september 2015

• 

  Visitekaartje 2015

Verhalen

De oplevering

Op een zondagmiddag in november 1885 wordt het gebouw De Unie van de aannemer overgenomen en als blijk daarvan wordt op dat ogenblik de Belgische vlag op de toren van het gebouw gehesen. Dit is het derde gebouw van onze Noordzeeboulevard waarmee het uiterlijk van de voormalige Westdijk verder aanzienlijk is verhoogd. Nadat door de Hollandse loodsensociëteit op het zo goed bekende fraaie hoekpunt van de Noordzeeboulevard een keurig gebouw was gesticht, werden onder het Belgisch loodspersoneel plannen beraamd om ook tot de stichting van een sociëteitsgebouw over te gaan. Dit overleg had evenwel een dermate lange tijd geduurd, dat intussen door de heer H. Benier een stuk grond naast de Hollandse Sociëteit was aangekocht voor de oprichting van een woning met kantoren, zodat door het gebouw voor de Belgische loodsen nu de derde plaats in de aangevangen rij wordt ingenomen. Het nieuwe gebouw is buitenwerks gemeten 25 meter lang en 11,20 meter breed, inbegrepen het balkon aan de zeezijde. Het gebouw is in Belgische stijl met veel ornamenten opgetrokken. Vele versieringen met witte Savornaire steen zijn aangebracht, terwijl kozijnen, dorpels en stijlen van dezelfde kunstzandsteen zijn vervaardigd. Overigens is het metselwerk op Hollandse wijze gevoegd, alzo niet gecement. Van de zijde van het Beursplein in de zogenaamde Dijkstraat het gebouw binnentredend komt men in een ruime vestiaire waar men een grote wachtkamer voor de loodsen binnentreedt. Dit lokaal heeft een lengte van 15 en een breedte van 9 meter en biedt zo ruimte genoeg aan vijftig rustplaatsen of bedden. Een flink wastoestel dat door de duinwaterleiding wordt gevoed is in deze wachtzaal aangebracht. De wachtkamer uitkomend voert een gemakkelijke trap naar boven en komt men op een ruim portaal waarmee men toegang krijgt tot het sociëteitslokaal. Deze zaal is het voornaamste gedeelte van het gebouw en heeft een oppervlakte van 221 m2. De zaal is met ornamentwerk en een prachtig plafond versierd, heeft een ruim buffet met van wit marmeren blad voorziene toonbank, terwijl boven het buffet twee nissen zijn aangebracht waarin de busten van de koning en de koningin van België zullen worden geplaatst. Deze zijn voor dit doel speciaal op de Antwerpse tentoonstelling aangekocht. De zaal is naar de nieuwste methode dof geschilderd en smaakvol met allerlei kleuren gedecoreerd zonder dat men over bontheid of overlading behoeft te klagen. Uit deze zaal komt men gelijkvloers op de Noordzeeboulevard en is aan deze zijde het bovengenoemde hardstenen balkon van een meter breed en lopend langs het hele gebouw.

Uit de sociëteitszaal terugkerend komt men, hoof klimmend, naar de daarop volgende verdieping waar zich drie kamers bevinden, een woning voor de kastelein, terwijl buitendien op deze verdieping de directiekamer en een vestiaire zijn. Nog hoger klimmend bereikt men een platform met zink belegd en houten leggers, dat zich over het gehele gebouw uitstrekt en van uit de Boulevard een hoogte van 10,5 meter heeft. Wordt men hier reeds bekoord door het prachtige uitzicht op zee, de duinen, de stad Vlissingen en wat dit schone panorama verder biedt, men staat thans voor een zogenaamde toren waaruit de loodsen een vergezicht hebben, zowel op de Wielingen als bijzonder op het zogenaamde Oostgat. Langs de buitengewoon makkelijke trappen naar beneden komt men terug in de Dijkstraat waar een afzonderlijke ingang naar de wachtkamer der roeiers voert. Deze zaal van 7 meter lengte en 9 meter breedte is voorzien van tien bedden en verder nodige gemakken. Ook bevinden zich onder het hele gebouw in de dijk aan de zeeboulevard diverse inrichtingen zoals een ruime keuken, een wijn-, bier- en kolenkelder met twee protalen, terwijl in de grond van deze kelder zich een regenbak bevindt die 20.000 emmers water kan bevatten.

De aannemers van dit belangrijke gebouw waren de heren I.M. Ditmars en Van Miert van Middelburg, die binnen de bepaalde tijd –na aftrek van de regendagen die in het bestek waren gestipuleerd- heden het gebouw tijdig hebben opgeleverd en wie allen lof toekomt voor het deugdelijk en sierlijk werk, dat door hen tot uitvoering werd gebracht. Een paar kleine verschillen over bijwerk met de commissie van toezicht op de uitvoering heeft die overname nog enige dagen vertraagd. De heer J.J. Notenboom, architect alhier, is de ontwerper van het gebouw dat onder zijn leiding werd uitgevoerd, evenals beide andere gebouwen op de Noordzeeboulevard. Genoemde heeft door dit drietal gebouwen een welverdiende naam als bouwmeester mogen verwerven. Heden werd dan ook aan hem door het bestuur der Sociëteit De Unie de mededeling gedaan dat hem als blijk van erkentelijkheid, een doorlopend bewijs van toegang zal worden verleend.

Met de 1e januari 1886 zal waarschijnlijk het gebouw in zijn geheel in gebruik worden genomen, doch de wachtzalen zowel van de loodsen als van de roeiers zullen zo spoedig mogelijk worden betrokken. Een bewijs dat door deze bouw in een lang gevoelde behoefte wordt voorzien. Het is jammer dat het schone gezicht op het gebouw van de stadszijde door de huizen der voormalige Dijkstraat zeer wordt belemmerd.

"Het Geval van loods H."

Donderdagavond 5 november 1903 was hij nog volgens zijn gewoonte zijn avondmaal gaan nemen in een huis in Vlissingen, waar hij gewoonlijk kwam, en keerde terug naar de 'sociëteit', zoals men het gebouw der Belgische loodsen aan de Noordzeeboulevard noemt, daar hij nog dezelfde nacht de 'Barbarossa' naar Antwerpen moest brengen.
Het is in het naar de sociëteit keeren dat hij zekere vrouw, M.A.J., 41 jaar, ontmoette, door de loodsen goed gekend, daar ze vroeger als dienstmeid heeft gewoond in een herberg recht over de sociëteit. Deze vrouw was in gezelschap van de genaamde A.H., weduwe L., 63 jr., bij welke ze nu inwoonde, zolang ze geen andere post had.
Vrouw M.A.J. kloeg haren nood aan Jef van Hemelryk (zo heette de loods) en meldde hem in welke staat van armoede zij verkeerde. Jef moet er door getroffen geweest zijn, want hij is met beide vrouwen meegegaan naar haar woning, waarschijnlijk om te zien of alles waar was wat de vroegere meid vertelde. Deze woonde nu in de Lange Noordstraat, een straat gelegen aan de uiterste oostelijke kant van Vlissingen. Het was een vuil huis, dat op het eerste zicht walg moest verwekken. Het was, gelijk vele huizen te Vlissingen, door twee verschillende huisgezinnen bewoond. Het gelijkvloers werd betrokken door de twee genoemde vrouwen, terwijl het verdiep door een gezin is betrokken waarvan de man slechts één been heeft en in Vlissingen leurt met petrool.
Nauwelijks moet Jef er binnen zijn geweest of hij kreeg een aanval van geraaktheid en hij viel en gaf geen teken van leven meer. De beide vrouwen moeten daardoor zeer verschrikt zijn geweest. Zij dachten niet minder dat dat Jef dood was. Dit had haar zodanig met vrees geslagen dat ze niet minder dachten dan dat de politie haar zou aanhouden onder verdenking de loods vermoord te hebben. Ze lieten de ongelukkige aan zijn lot over en vluchtten naar Middelburg. Natuurlijk werd Jef gedurende de nacht niet gezien, en de volgende dag was er in heel Vlissingen van niet anders spraak dan van de verdwijning van Van Hemelryk, die door een ieder gekend was.
Zo vernam het ook de petrolleurder, die het 's avonds aan zijn vrouw vertelde, doch waaraan beiden verder geen belang hechtten. Gedurende de avond evenwel hoorde hij in de benedenkamer enig gekreun dat gedurende zekere tijd aanhield. Dit kwam hem zonderling voor en door dit geval herinnerde hij zich de avond te voren enig rumoer te hebbeb gehoord.
Dit alles bracht hij te samen met de verdwijning van Van Hemelryk en, na er met zijn vrouw over geraadpleegd te hebben, maakte hij 's morgens zijn vermoeden bekend aan de politie die van de verdwijning reeds kennis had gekregen. De politie ging het huis binnen en vond in een achterplaats Van Hemelryck ten gronde liggen, geen teken van leven meer gevende. Men bracht hem naar het gasthuis, waar de ongelukkige eergisteren de geest gaf.
De politie ging op zoek naar de twee vrouwen en kon haar te Middelburg aanhouden. Zij werden naar Vlissingen overgebracht, waar zij verhoord werden en het bovengemelde verhaalden. Men heeft beiden terug in vrijheid gesteld; toch blijven zij onder bewaking der politie. Van diefstal van geld is er in geen geval sprake, zoals we reeds vroeger zegden. Voor juistere inlichtingen had de politie van Vlissingen gewacht totdat de ongelukkige terug ter sprake zou gekomen zijn, doch dit is niet meer gebeurd.
Over een jaar zou Van Hemlryk 50 jaar bij het loodswezen in dienst zijn geweest.

Pioneer Hall

Toen de oorlog in Vlissingen voorbij was namen de Engelsen bezit van de stad. In de Belgische Loodsensoos werd een ruimte ingericht waar de bevrijders in het weekend feest konden vieren. In deze Pioneer Hall werd 's avonds gedanst, vaak tot vier uur in de ochtend. Britse soldaten en meisjes vanaf 18 jaar hadden vrije toegang, terwijl de plaatselijke jongens een speciaal toegangsbewijs moesten kunnen tonen. Het laatste nummer van elke avond had de volgende, weinig verhullende tekst: "Who's taking you home tonight, after the dance is through".
Wie brachten dan de meisjes naar huis? Reactie van een Vlissings meisje uit die tijd: "We konden in het begin helemaal niet dansen, maar de Engelsen leerden het ons. Hartstikke leuk! En de Nederlandse jongens zag je natuurlijk niet staan...". Vanaf 5 mei 1945 kon iedereen, jong en oud, deelnemen aan de officiële bevrijdingsfeesten. Overal op straat was muziek en werd enthousiast gedanst.

Vroege Vogels

In de jaren zestig en zeventig was de "soos" vooral bekend bij taxichauffeurs en prostituees die er in de late (of vroege...) uurtjes nog een broodje kwamen eten.

Bezetting

Belgisch redepersoneel bezet in september 1983 het gebouw van het loodswezen aan de Boulevard. Dit uit protest tegen het plan van de regering om stakend sluispersoneel via een dwangbevel weer aan het werk te krijgen. Als het overleg wordt opgeschort verlaten de medewerkers na negen uur vrijwillig het gebouw. Het redepersoneel deed mee aan een algemene staking van overheidspersoneel in België in verband met een bezuinigingsmaatregel van de regering. De staking, die negen dagen duurde leidde tot opstoppingen op de rede van Vlissingen.

• 

  De bezetters

• 

  Drukte op de Schelde door stakende loodsen

24 uur van de Boulevard

De Belgische Loodsen Sociëteit doet met een team mee aan de ‘24uur van de boulevard’ omdat de opbrengst gaat naar onderzoek naar MS bij kinderen. Dat is een belangrijk doel”, zegt eigenaar Leendert van Nieuwenhuijzen. Het spinfiets evenement is vrijdag 24 juni van 19.00 uur tot zaterdag 25 juni tot 19.00 uur op het Vlissingse Keizersbolwerk Faam 29 maart 2011.

Sterren

Hotel-restaurant De Belgische Loodsen Sociëteit, Boulevard de Ruyter 4 in Vlissingen is getoetst door een classificatieadviseur van het bedrijfschap Horeca en Catering voor de Nederlandse Hotel Classificatie. Sinds kort betekent dit dat zij drie sterren achter hun naam mogen zetten. De afgelopen maanden is in de Loodsen Sociëteit hard gewerkt om, onder andere, het hotelproduct naar een hoger niveau te brengen en niet zonder resultaat. Naast de basisnormen, waaraan voldaan moet worden, zijn er 68 punten behaald in plaats van de 51 punten die behaald dienen te worden De Faam 9 maart 2010

Bijzonderheden

• Architect van de nieuwe sociëteit is J.J. (Johan Jacobus) Notenboom uit Oostende. Notenboom is ook ontwerper van Albion, Grand Hotel des Bains en Café Universel op de Nieuwendijk.
• In 2010 wordt 'De Soos' getoetst door een classificatieadviseur van het bedrijfschap Horeca en Catering voor de Nederlandse Hotel Classificatie. De inspanningen om het hotel naar een hoger niveau te brengen hebben een mooi resultaat opgeleverd. Er werden 68 punten behaald, 17 meer dan de benodigde 51. De Soos mag nu de titel '3 sterren hotel' achter de naam zetten.
• Kim Bleijenberg was in een groot aantal horecazaken werkzaam. Na de tijd als zelfstandig ondernemer in De Leugenaar, Lunchroom Kim & Annet, Panaché en de Belgische Loodsensociëteit gaat ze in loondienst. Ze werkte bij Museum Terra Maris in Oostkapelle, was korte tijd bedrijfsleider van Grand Café Westenwind in Scharendijke, hoofd bediening in Strandpaviljoen Noordduine in Domburg en werkte in de keuken van Strandpaviljoen Breskens aan Zee. In 2015 verplaatst Kim haar bedrijf 'Horizon BV naar Egmond aan den Hoef.

Medewerkers bij Kim Bleijenberg
Coby Kuzee - bedrijfsleider
Björn Sloof - Chefkok
Remco de Rooij - Sous chef
Dhr. Hageman - barmedewerker voor de nacht
Mirthe de Boer - leerling serveerster
Eduard Spaeter - keukenhulp / hulpkracht
Hicham JouHe - bar medewerker / medewerker bediening
Dhr. Ohanis - barmedewerker voor de nacht
Dhr. Haesenbos - barmedewerker voor de nacht
Dhr. Izeboud - barmedewerker voor de nacht
Youri van der Fleur - keukenhulp / hulpkracht
Silvia Klijnstra - keukenhulp / hulpkracht
Mitch Donze - keukenhulp / hulpkracht

Gezelligste terras
In september 2015 wordt 'De Soos' uitgeroepen tot het 'gezelligste terras' in de gemeente Vlissingen. De feestelijke Award Uitreiking vindt plaats op het prachtige Landgoed de Olmenhorst in Lisserbroek.
Trouwlocatie
Vanaf september 2015 is De Belgische Soos officiële trouwlocatie van de gemeente Vlissingen. Dennis Jansens gaat een speciale cursus volgen om zelf de trouwambtenaar te mogen zijn.

Zie ook

Herberg Horrevoets: "Een geruchtmakende zaak"
"Belgische loods aan lager wal" Faam 9-12-2015

Externe links

• Website Loodsensoos
• Gezelligste terras
• Spektakel op het water en in het glas PZC 11-3-2017

Bronnen

• Foto introductie: Leo Platteeuw
• Foto's diner 1957: Gemeentearchief
• Afbeelding lucifermerken: collectie Ad Walrave
• Foto Kim en Coby: De Faam 13-11-2012
• Foto Coby Kuzee: De Faam 12-4-2011
• Foto Team: De Faam 29 maart 2011
• Foto's Soos 2009: http://www.bsoos.nl/wordpress/
• Bijzonderheden: De Faam
• Foto na verbouwing juli 2013: Hart van Vlissingen https://www.facebook.com/hartvanvlissingen?hc_location=stream
• Foto's: Jan de Ridder
• Foto's interne verbouwing 2013: DeBelgischeSoos?fref=pb&hc_location=profile_browser
• Artikel Eten in Vlissingen: PZC 24-12-2009
• Artikel Leendert van Nieuwenhuijzen: PZC 15-5-2010
• Artikel Soos nu ook hotel: PZC 10-4-1993
• Kim Bleijenberg