Vlissingen Dronk

Racketcentrum Vlissingen

 

Racketcentrum Vlissingen

Gildeweg 10
4383 NK Vlissingen

0118-414957
info@racketcentrumvlissingen.nl
Website
Facebook

 

Racketcentrum Vlissingen, gevestigd aan de Gildeweg. In 1978 geopend als 'Jarino' tennis- en squash-hal door burgemeester Westerhout. Exploitant is Dimitri Kayser.

Geschiedenis

1985
Kappelhof & Verheijden Management BV en Trix Kaijser

In 1985 trekt Jarino Sport zich terug uit de Jarinohal. De exploitatie komt in handen van Kappelhof & Verheijden Management BV in Breda en gaat verder onder de naam Racketcentrum Vlissingen. Trix Kaijser blijft aan als beheerder van de hal, daarbij geassisteerd door echtgenoot Kees. Trix is oud medewerkster van de Jarinohal.

1989
Dimitri Kaijser

In 1989 draagt Trix het beheerdersstokje over aan zoon Dimitri, Trix en ook vader Kees blijven wel actief in het sportcentrum.

2000
Dimitri Kaijser, Jeroen van Terheijden en Nathalie van Terheijden-Wijgergangs

Als Trix in 2000 met pensioen gaat, krijgt Dimitri nieuwe mede-eigenaars: Jeroen en Nathalie van Terheijden. Zij zijn afkomstig uit Cafetaria Remco.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Racketcentrum Vlissingen/foto's

Verhalen

Racketnacht

Sportiviteit met een pilsje

In januari 1989 werd voor de tweede keer De Racketnacht gehouden. Dit is het verslag in de Faam d.d. 4-1-1989
Vlissingse 'kroegtijgers' bewezen weer eens meer te kunnen dan alleen in de kroeg te hangen. Gewapend met racket, badje of pijltje brachten tien horecateams de nacht door in het racketcentrum. Van negen uur 's avonds tot vier uur 's morgens bonden cafébazen en hun bezoekers voor de tweede keer de tennis-, squash, tafeltennis-, badminton en dartstrijd met elkaar aan. Sportiviteit met een pilsje.
De deelnemers van de Racketnacht waren het nachtleven kennelijk gewend. Om drie uur 's nachts gingen ze er nog net zo fanatiek tegenaan als aan het begin van de avond. Hoewel er af en toe wel stiekem gescholden werd, ging het toch hoofdzakelijk 'om de lol'. Sommigen hadden zelfs helemaal geen last van prestatiedrang. De adrenalinejunks Henk van den Broek en Kees Berwald bijvoorbeeld, sprongen als reserves in bij acht badminton- en squashpartijen. Die hebben ze allemaal verloren, op één na. Maar dat was omdat de tegenstanders niet kwamen opdagen.
Ook Sjoerd van Café Sjoerd vond het allemaal wel best. Hij doet mee omdat alle horecaondernemingen meedoen. En, terwijl zijn plofeg café Frapo's in de tennisfinale genadeloos versloeg: "Hebben we toch nog wat gewonnen. En nu gaan we weer een pilsje drinken".
Winnaar was voor de tweede keer café Frapo's. De Hoppit, die voor de eerste keer meedeed, werd tweede. Sjoerd en Atlanta deelden de derde plaats. Soif en Piccard waren de grote verliezers. Geen van beiden wist ook maar één punt te behalen. Dat leverde hen in ieder geval nog een troostprijs op. En daar moest natuurlijk ook op gedronken worden.

Meer dan bier alleen

Ook in 1990 vond een Racketnacht plaats. Verslag in de Faam 3-1-1990.
De tijd dat het café uitsluitend een toevluchtsoord voor chronische zatlappen was is definitief voorbij. Dat bewees de Horecavereniging Vlissingen tijdens de - inmiddels traditionele - Racketnacht. Bezoekers en personeel van tien cafés leefden zich daar uit. "In de cafés van nu gebeurt veel meer dan alleen een pilsje drinken", zegt organisator Peter Nette (Frapo's)., die tijdens de Racketnacht fanatiek het badmintonracket hanteerde. "Nu de mensen in de toekomst nog meer vrije tijd zullen krijgen en het club- en buurthuiswerk bijna wegbezuinigd is, zal de rol van het café binnen de vrijetijdsbesteding alleen maar belangrijker worden".
Het negatieve imago van het café stamt nog van voor de crisistijd. Dat was de gouden periode voor de jenever en het biljart., Bij gebrek aan andere amusementsmogelijkheden verdween pa na zijn werk met het huishoudgeld naar de kroeg. Tegenwoordig gaat het er heel anders aan toe. We zitten echt niet te wachten op dronken stamgasten die als een gombal van hun kruk vallen. Die zijn bij ons in ieder geval niet welkom.
In plaats daarvan wordt van de cafébezoeker verwacht dat hij zich actief opstelt. Nette legt daarbij de nadruk op muziek, spelletjes en recreatiesporten als squash, volleybal, zwemsporten en zaalvoetbal. Natuurlijk kun je dat ook in clubverband doen, maar dan ben je wel verplicht om elke week te trainen.
Er zijn natuurlijk cafés die nooit verder zijn gekomen dan een biljartje, een pintje en een neutje. Maar bijna elk café is wel in een activiteit gespecialiseerd. Soms onbewust, want de schaakavonden en bridgedrives horen er ook bij. Als wij puur als kroeg hadden gewerkt bestonden we geen van allen meer. Uiteraard spelen er ook commerciële belangen mee, maar we spelen in op de vaag van het publiek en we vinden het zelf ontzettend leuk om te doen. Natuurlijk is die extra omzet welkom, daar kunnen we weer nieuwe activiteiten van organiseren. We worden tenslotte niet gesubsidieerd.

Willem Houtman van café Soif is druk bezig tegenstanders al tennissend de pan in te hakken. Hij beaamt dat het café meer te bieden heeft dan bier alleen. "Ontucht en drankmisbruik zijn al lang niet meer inherent aan het caféschap. In mijn café kom je tussen de middag even een broodje eten en een krant lezen. Het is een ontmoetingsplaats waar je lekker bij kunt praten en natuurlijk ook een borreltje kunt drinken." Maar het organiseren van sportactiviteiten vindt hij niet direct een taak voor de horeca. "De Racketnacht is een jaarlijks terugkerend grapje. Hoe meer cafés er mee doen, hoe beter de sfeer in de stad. Sporten is leuk, moet je elke dag doen, maar niet in caféverband. Daar zijn clubs voor".

Toch worden dergelijke activiteiten gewaardeerd door de bezoekers. "Of het nou om de Racketnacht, de Volleybalnacht of het jaarlijks horeca-voetbaltoernooi gaat, er worden al weken van te voren weddenschappen afgesloten" zegt Willem de Baat, eigenaar van Astoria en voorzitter van de Horecavereniging.

In het Racketcentrum vliegen de ballen en shuttles je ondertussen om de oren. "Zo'n nacht is gewoon gezellig", puft Ageeth na een inspannende badmintonstrijd voor De Concurrent. "Je bent een hele avond bezig en komt een hoop bekenden tegen. Fanatiek? Ik speel wel om te winnen ja. En als je voor De Concurrent tegenover Frapo's staat, ga je er toch wel even tegenaan". Sjors houdt het als één van de vele supporters hoofdzakelijk op toekijken. "Maar hier zou ik ook wel aan meedoen. Bij een echte wedstrijd niet, dan ga je af als een gieter".

Tegen vieren verzamelen deelnemers en supporters zich in de kantine voor de uitslag, die - gezien het luidkeelse gejoel - toch wel belangrijk is. De troostprijzen zijn voor Atlanta, Astoria, Thor, De Concurrent, De Vriendschap en Hoppit. En hoewel sportactiviteiten dus geen onderdeel van het café zijn, heeft het team van Soif toch de derde plaats weten te bereiken. Een aardige revanche want vorig jaar kwam het café niet verder dan de allerlaatste plaats. Sjoerd werd tweede, Frapo's nummer één. En alsof zeven uur achter elkaar sporten nog niet zwaar genoeg was, barst er na de prijsuitreiking een feest los dat tot in de nog kleinere uurtjes duurt. En waarbij het bier uiteraard rijkelijk vloeit.
"To drink or not to drink, that's a stupid question" is het droge commentaar op het shirt van een deelnemer.

Bijzonderheden

  • Dimitri beheert de bar en houdt zich bezig met het professioneel bespannen en uitbalanceren van rackets
  • De hal beschikt over squash-, tennis- en badmintonbanen
  • Openingstijden: september t/m april van 8.30 tot 23.00 uur

Zie ook

Externe links

Bronnen