LONG JOHN's POPFESTIVAL 1974

In augustus 1974 wordt een 'popfestival' opgezet door Jørgen Pedersen van Café Long John. Het vindt plaats in de Sporthal, er komen ruim 1500 muziekliefhebbers op af. Er zijn optredens van Melrose Abbey uit Goes, Bonfire uit Bergen op Zoom, Zillion uit Vlissingen, de Haagse groep The Flag en ook Wally Tax was naar Vlissingen gekomen. Hoogtepunt van de avond is Jørgen zelf met zijn band 'Papa Long John and the Small Ones'.

Long John festival 15-8-1974

POPCONCERTEN BADSTRAND 1975

In 1975 organiseert Jeugd en Muziek Zeeland op 1 en 8 augustus twee muziekavonden op het Badstrand. Zeeuwse amateurgroepen treden op onder het afdakje van het tegelplateau, het publiek kan op het strand op de eerste avond genieten van de Vlissingse formatie "Deliverin'" en "KFE" uit Oost-Souburg. De eveneens uit Vlissingen afkomstige groep "Papa Long John &The Small Ones" sluit deze avond af.
Op de tweede avond krijgen de Bevelandse formatie "Melrose Abbey" en "The Laurel Canyon Band" uit Vlissingen de gelegenheid zich te presenteren. De avond wordt afgesloten door "Bonfire", de Nederlandse band met de Vlissingse drummer Cees Meerman.

Bronnen

Foto's 1975: Kees de Roos

STRANDPOP 1976 - 1978

Zie pagina Strandpop

RHYTHM ’n’BOOZE 1980 - 1988

Zie pagina Rhythm 'n' Booze

Jaarlijks terugkerend gratis popfestival in het Nollenbos op de laatste donderdag in juli. Hiervoor werd de Stichting Rhythm ‘n’ Booze opgericht met als voorzitter Hans Lambermont van café De Stoof, penningmeester Willem Bruijnooge van Pub The Three Barrels, secretaris René v.d. Dorpel De Stoof, en bestuursleden Piet de Wolf De Piek en Willem de Kramer De Piek. Later werd Hans Lambermont als voorzitter opgevolgd door Ko van Dis en trad als bestuurslid Hans Verbeek (werkzaam bij de PZC) toe. Vaste filmer werd Jos Klap. Mede dankzij de Gemeente Vlissingen en plm. 50 vrijwilligers was het eerste Rhythm ‘n’Booze festival in juli 1980 een feit.
Zie verder Rhythm 'n' Booze

HIT’m or LOSE 1986 - 1988

Muziek contest voor Zeeuwse bands, georganiseerd door Stichting Rhythm 'n' Booze in samenwerking met de Culturele Raad Vlissingen. Na Rhythm ‘n’ Booze ’85 nam, bij gebrek aan jongeren, het volledige bestuur van Rhythm ‘n’ Booze, zijnde Ko van Dis, Willem Bruijnooge, René v.d. Dorpel, Piet de Wolf, Willem de Kramer en Hans Verbeek, plaats in de Muziek Groep Jongeren van de Culturele Raad Vlissingen, toen nog onder leiding van Klaas Overdam. Van daaruit werd een formule bedacht om een wedstrijd voor Zeeuwse groepen te laten plaatsvinden.

Geschiedenis

In 1986 werden er in De Piek vijf voorrrondes gehouden van verschillende genres muziek . De winnaars van de voorrondes speelden op het Rhythm 'n' Booze festival waar een deskundige jury bepaalde wie er de 1e, 2e en 3e plaats bezette. De 1e prijs was een studio opname bij muziekstudio Ron Konings en de aanmaak van 1000 singles. De 2e prijs was een professioneel opgenomen demo bij studio Ron Konings en de 3e prijs was een mailingmap voor presentatiedoeleinden verzorgd door Anja Groeneveld van muziekblad Gimmick. De eerste plaats was in 1986 voor de Zeeuws-Vlaamse groep Draften Blues. Dit alles mogelijk gemaakt door samenwerking van Stichting Rhythm 'n' Booze en de Cultureleraad Vlissingen, Subsidies van de Provincie Zeeland en het Anjerfonds Zeeland plus sponsoring van studio Ron Konings, muziekblad Gimmick, Flitecar en De Piek dat voor de voorrondes belangeloos het podium beschikbaar stelde. In 1987 werden de voorrondes op verschillende locaties in de provincie gehouden (o.a. Brogum, Het Beest, Ledeltheater, De Stenge, De Piek). De 1ste prijs werd dat jaar beschikbaar gesteld door de Provincie Zeeland als aanmoedigingsprijs voor jong Zeeuws talent in de vorm van een geldbedrag van 5000 gulden. De 2de prijs was een studio opname bij studio Ron Konings en de aanmaak van 1000 singles. De 3e prijs was een professioneel opgenomen demo en een mailingmap verzorgd door muziekblad Gimmick. De eerste plaats was in 1987 voor Dreams Die First en de tweede plaats was voor de Zierikzeese band The Noise. Alles mogelijk gemaakt door de Provincie Zeeland, Zeeuwse Cultureleraad, Cultureleraad Vlissingen, SMP Rotterdam (licht en geluid), studio Ron Konings, muziekblad Gimmick, Heineken, Vlissingse Horeca (o.a. De Concurrent, Atlanta, Ergens Anders, Club 78, De Fles, Hoppit, Balkangrill Boris, Im Weissen Rössl, Vanuus, De Branding). Ook werden er voor de winnaars van de 1ste prijs enkele optredens buiten de provincie geregeld. In 1988 werden er drie voorrondes gehouden (De Piek, Zuidlandtheater, Brogum) en werd de avond afgesloten met een bekende Nederlandse band die betaald werd door de zaaleigenaar. De winnaars van de voorrondes speelden voor de 1ste, 2de en 3de plaats op het podium van Wave '88. Helaas kwam na de opheffing van Rhythm 'n' Booze ook een einde aan Hit'm or Lose.

Verhalen

Bijzonderheden

Foto's

Artikel PZC 6-3-1986
Artikel over Draften Blues in 1986
Hoes single Draften Blues winnaar 1986
Single van winnaar Draften Blues 1986
Artikel horecaprijs PZC 18-5-1987
Hoes van de single van The Noise 1987
Single van The Noise, tweede plaats 1987
Hoes van de single van The Noise 1987

Bronnen

Krantenknipsels: Krantenbank Zeeuwse Bibliotheek
Tekstbijdragen: Willem Bruijnooge
Foto's: Willem Bruijnooge

WAVE ’88

Wave ’88 was het laatste, door Stichting Rhythm ‘n’ Booze georganiseerde popfestival met medewerking van de Culturele Raad Vlissingen. Het festival vond plaats op het terrein van het Straatfestival, in dat jaar het toen nog in aanbouw zijnde Dijktheater.

Geschiedenis

Wave '88 was een éénmalig onderdeel van het Straatfestival in 1988 waarvoor entree betaald moest worden om het negatieve saldo van Rhythm 'n' Booze '87 weg te werken. Dat was ontstaan door wat vervelende incidenten waardoor de drankverkooppunten enkele uren stil kwamen te liggen, zodat de inkomsten dat jaar nogal tegen vielen. Op het podium van Wave '88 speelden ook de finalisten van Hit'm or Lose '88 voor de 1e, 2e en 3e plaats. Helaas werd in 1989 Stichting Rhythm 'n' Booze opgeheven.

Foto's

Artikel derde festival PZC 3-3-1988
Artikel festival '88 Faam/Vlissinger 6-4-1988

Bronnen

Krantenknipsels: Krantenbank Zeeuwse Bibliotheek
Tekstbijdragen: Willem Bruijnooge

BACK TO THE SIXTIES 1988 - 1993

Zie pagina Back to the Sixties

“Na de Braderie was het klaar, dan gebeurde er niets meer in Vlissingen tot de volgende zomer". Dat was voor horeca-ondernemers Willem de Baat (Astoria), Henk Hut (Hoppit), Chris Frank (Atlanta), Peter Netten (Frapo's) en Nol Wouters (Café Nol Sporthal) aanleiding om zelf iets te gaan organiseren. Ze wilden wel iets anders dan de op dat moment populaire jazzefestivals, bovendien iets wat beter zou passen bij het karakter van Vlissingen.
Vlissingen was in de jaren zestig het bruisende centrum van Zeeland, met o.a. Group 1850, Dave Berry en The Motions in La Cave en als hoogtepunt Pink Floyd in het Concertgebouw. Dit inspireerde vele jonge Vlissingers om ook zelf een band te beginnen, zoals Formations, Dragon Fly en Universal Delight. Dit alles bracht de horecavereniging in 1987 op het idee deze jaren ’60 te laten herleven.
Zie verder Back to the Sixties

BEACHPOP 1991

Beachpop vond plaats op tweede Pinksterdag 1991 op het Nollestrand. Grote motor achter dit festival is Paul de Blok, exploitant van strandpaviljoen De Nolle. De Blok probeert met dit festival een plaats te veroveren naast 'Klomppop' in Heinkenszand, 'Hofpop' in Middelburg en 'Anywave' in Zierikzee. De doelstelling is dezelfde: beginnende Zeeuwse bands een podium bieden. Er zijn optredens van 'Lace Wing', 'Emmeroijt Blues', 'Fatnose', 'Rock Balloon' en 'Strakvlak'.
Ook voor de rest van de zomer heeft Paul de Blok Zeeuwse popgroepen gecontracteerd. Topper moet worden 'Marlboro on the Road Music Tour', met Tony Scott en Girlstreet. Dit vindt plaats in augustus tijdens de zomermarkt op de Boulevard en het Straatfestival in de stad.

BLUES BY THE SEA 2000 - 2004

Het eerste festival "Blues by the Sea" vond plaats op 23 september 2000 in het Arsenaaltheater. Robert Brunke van Café 2x Bellen heeft de organisatie op zich opgenomen. Robert wil graag iets organiseren dat jaarlijks terugkeert, dit bluesfestival is een eerste aanzet. Op dit kleine festival treden drie bands op: de Walcherse formatie 'Dragline', gevolgd door 'Drippin' Honey' en als afsluiter gitarist Monti Amundson.
Ook bij de tweede editie ligt de organisatie bij Robert Brunke. Dit jaar treden 'Coupe de Grace', 'Tino Gonzales' en 'Amor' op in de Sporthal. Tino speelde in het verleden met B.B. King, Robert Gray en Carlos Santana.
Na twee jaar lijkt de doelstelling een evenement te worden met landelijke bekendheid vruchten af te werpen. Op 14 september vindt de derde editie plaats met Nederlands beste bluesgitarist Julian Sas. De andere twee acts zijn Booz'n Blues en Phil James.
In 2003 wordt het festival voor de vierde keer georganiseerd, ook deze keer door Robert Brunke van Café 2x Bellen. Dit jaar is het hem gelukt Walter Trout naar Vlissingen te krijgen. Trout is een grote naam in de blueswereld, hij speelde o.a. met John Lee Hooker en Santana. In het voorprogramma speelt de Zeeuwse band 'The Juke Joints'.
Het vijfde en laatste festival wordt een speciale editie, het evenement duurt dit maal twee dagen. Op zaterdag vormt Dave Hole de hoofdact, op zondag sluit Corrina Greyson het festival af.

Blues by the Sea 2000 Faam 13-9-2000
Sponsors 2001
Artikel PZC 19-9-2001
Advertentie voorverkoop 7-9-2002
Festival 2004 Faam 15-9-2004

Bronnen

Krantenknipsels: Krantenbank Zeeuwse Bibliotheek

SUNBURN 2001 - 2004

Geschiedenis

Het SUNBURN-festival is een initiatief van Willem Jan Buijs. Ter gelegenheid van het eerste lustrum van zijn strandtent Panta Rhei organiseert hij in augustus 2001 het eerste gratis muziekfestival met de zomerse naam Sunburn. Buijs had al langer plannen voor een dergelijk festival, het lustrum was een goede gelegenheid om het daadwerkelijk uit te voeren. De eerste editie wordt een zodanig succes dat er in 2002 een vervolg komt. Ook het volgende jaar vindt het muzikale festijn plaats op het Nollestrand. Na vier succesvolle jaren komt in 2005 een eind aan het festival. De hoge organisatiekosten (een begroting van ca. 70.000 euro) zijn niet meer op te brengen. Panta Rhei is geen festivalterrein, het kan niet worden afgesloten, waardoor ook geen entreegeld gevraagd kan worden. Bovendien is de omzet minimaal omdat bezoekers hun eigen eten en drinken meebrengen. Het plan om van de vijfde editie iets bijzonders te maken is helaas van de baan.

Verhalen

Reactie van Willem Jan Buijs en Ralph Wiessner in PZC

"Goed weer voor Sunburn Festival".
Zo luidde de kop boven het artikel over het Sunburn Festival (PZC 19-8). Jammer alleen dat juist het weer ervoor zorgde dat het festival vroegtijdig beëindigd werd. Duidelijk is dat de schrijfster van het artikel 's middags naar de eerste twee bands is komen kijken, maar dat ze hierna haar plek op het strand heeft verruild voor een plek achter de tekstverwerker. Een paar korte zinnetjes over de daadwerkelijke hoofdacts moest de lezers doen geloven dat het festival vredig tot een positief einde was gekomen. Maar terwijl Rosemary's Sons klaar stond om op te treden trok een hevige onweersbui met zware windstoten over het Nollestrand.
Na overleg met de artiesten en de technici werd door de organisatie besloten het festival af te gelasten, zodat de laatste twee bands, Rosemary's Sons en het Goese Racoon onverrichterzake huiswaarts konden keren.
Het schrijven van een artikel op basis van een klein fragment van het festival, zonder te informeren hoe het is afgelopen na de onweersbui die ook het concert van Blof parten speelde, waar wel melding van werd gemaakt in deze krant, getuigt mijns inziens van weinig interesse in en respect voor een festival waar zoveel mensen zo hard aan hebben meegewerkt.
PZC 28-8-2002