Vlissingen Dronk

Popfestivals
(→‎Foto's)
 
(26 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
 +
=LONG JOHN's POPFESTIVAL 1974=
 +
In augustus 1974 wordt een 'popfestival' opgezet door Jørgen Pedersen van Café [[Long John]]. Het vindt plaats in de Sporthal, er komen ruim 1500 muziekliefhebbers op af. Er zijn optredens van Melrose Abbey uit Goes, Bonfire uit Bergen op Zoom, Zillion uit Vlissingen, de Haagse groep The Flag en ook Wally Tax was naar Vlissingen gekomen. Hoogtepunt van de avond is Jørgen zelf met zijn band 'Papa Long John and the Small Ones'.
 +
<gallery>
 +
Popfestival Long John 15-8-1974.jpg | Long John festival 15-8-1974
 +
</gallery>
 +
 +
 +
=POPCONCERTEN BADSTRAND 1975=
 +
In 1975 organiseert Jeugd en Muziek Zeeland op 1 en 8 augustus twee muziekavonden op het Badstrand. Zeeuwse amateurgroepen treden op onder het afdakje van het tegelplateau, het publiek kan op het strand op de eerste avond genieten van de Vlissingse formatie "Deliverin'" en "KFE" uit Oost-Souburg. De eveneens uit Vlissingen afkomstige groep "Papa Long John &The Small Ones" sluit deze avond af.<br>Op de tweede avond krijgen de Bevelandse formatie "Melrose Abbey" en "The Laurel Canyon Band" uit Vlissingen de gelegenheid zich te presenteren. De avond wordt afgesloten door "Bonfire", de Nederlandse band met de Vlissingse drummer Cees Meerman.
 +
<gallery>
 +
Badstrand 1975 gitarist.jpg
 +
Badstrand 1975 popconcert saxofoon.jpg
 +
Badstrand 1975 saxo.jpg
 +
Badstrand popconcert 1975.jpg
 +
Badstrand 1975 popconcert.jpg
 +
</gallery>
 +
 +
===Bronnen===
 +
*Foto's 1975: Kees de Roos
 +
 +
 +
=STRANDPOP 1976 - 1978=
 +
Zie pagina [[Strandpop]]
 +
 +
 
=RHYTHM ’n’BOOZE 1980 - 1988=
 
=RHYTHM ’n’BOOZE 1980 - 1988=
 
Zie pagina [[Rhythm 'n' Booze]]
 
Zie pagina [[Rhythm 'n' Booze]]
Regel 9: Regel 34:
  
 
=HIT’m or LOSE 1986 - 1988=
 
=HIT’m or LOSE 1986 - 1988=
−
Muziek contest voor Zeeuwse bands, georganiseerd door Stichting [[Rhythm ‘n’ Booze]] in samenwerking met de Culturele Raad Vlissingen. Na Rhythm ‘n’ Booze ’85 nam, bij gebrek aan jongeren, het volledige bestuur van Rhythm ‘n’ Booze, zijnde Ko van Dis, Willem Bruijnooge, René v.d. Dorpel, Piet de Wolf, Willem de Kramer en Hans Verbeek, plaats in de Muziek Groep Jongeren van de Culturele Raad Vlissingen, toen nog onder leiding van Klaas Overdam. Van daaruit werd een formule bedacht om een wedstrijd voor Zeeuwse groepen te laten plaatsvinden.
+
Muziek contest voor Zeeuwse bands, georganiseerd door Stichting [[Rhythm 'n' Booze]] in samenwerking met de Culturele Raad Vlissingen. Na Rhythm ‘n’ Booze ’85 nam, bij gebrek aan jongeren, het volledige bestuur van Rhythm ‘n’ Booze, zijnde Ko van Dis, Willem Bruijnooge, René v.d. Dorpel, Piet de Wolf, Willem de Kramer en Hans Verbeek, plaats in de Muziek Groep Jongeren van de Culturele Raad Vlissingen, toen nog onder leiding van Klaas Overdam. Van daaruit werd een formule bedacht om een wedstrijd voor Zeeuwse groepen te laten plaatsvinden.
  
 
===Geschiedenis===
 
===Geschiedenis===
Regel 34: Regel 59:
 
*Tekstbijdragen: Willem Bruijnooge
 
*Tekstbijdragen: Willem Bruijnooge
 
*Foto's: Willem Bruijnooge
 
*Foto's: Willem Bruijnooge
−
 
−
 
  
 
=WAVE ’88=
 
=WAVE ’88=
Regel 55: Regel 78:
  
 
=BACK TO THE SIXTIES 1988 - 1993=
 
=BACK TO THE SIXTIES 1988 - 1993=
 +
Zie pagina [[Back to the Sixties]]
 
[[Bestand:Sixties 1989 tekening.jpg |200px|thumb|right| ]]
 
[[Bestand:Sixties 1989 tekening.jpg |200px|thumb|right| ]]
  
−
===Geschiedenis===
+
“Na de Braderie was het klaar, dan gebeurde er niets meer in Vlissingen tot de volgende zomer". Dat was voor horeca-ondernemers Willem de Baat ([[Astoria]]), Henk Hut ([[Hoppit]]), Chris Frank ([[Atlanta]]), Peter Netten ([[Frapo's]]) en Nol Wouters ([[Café Nol]] Sporthal) aanleiding om zelf iets te gaan organiseren. Ze wilden wel iets anders dan de op dat moment populaire jazzefestivals, bovendien iets wat beter zou passen bij het karakter van Vlissingen. <br>Vlissingen was in de jaren zestig het bruisende centrum van Zeeland, met o.a. Group 1850, Dave Berry en The Motions in [[La Cave]] en als hoogtepunt Pink Floyd in het [[Concertgebouw]]. Dit inspireerde vele jonge Vlissingers om ook zelf een band te beginnen, zoals Formations, Dragon Fly en Universal Delight. Dit alles bracht de horecavereniging in 1987 op het idee deze jaren ’60 te laten herleven. <br>
−
“Na de Braderie was het klaar, dan gebeurde er niets meer in Vlissingen tot de volgende zomer". Dat was voor horeca-ondernemers Willem de Baat ([[Astoria]]), Henk Hut ([[Hoppit]]), Chris Frank ([[Atlanta]]), Peter Netten ([[Frapo's]]) en Nol Wouters ([[Café Nol]] Sporthal) aanleiding om zelf iets te gaan organiseren. Ze wilden wel iets anders dan de op dat moment populaire jazzefestivals, bovendien iets wat beter zou passen bij het karakter van Vlissingen. <br>Vlissingen was in de jaren zestig het bruisende centrum van Zeeland, met o.a. Group 1850, Dave Berry en The Motions in [[La Cave]] en als hoogtepunt Pink Floyd in het [[Concertgebouw]]. Dit inspireerde vele jonge Vlissingers om ook zelf een band te beginnen, zoals Formations, Dragon Fly en Universal Delight. Dit alles bracht de horecavereniging in 1987 op het idee deze jaren ’60 te laten herleven. <br><br>
+
Zie verder [[Back to the Sixties]]
−
'''1988'''<br>
 
−
Het eerste “Back to the Sixties festival” vond plaats op 16 en 17 september 1988 in het oude Arsenaal dat voor de gelegenheid was omgebouwd tot een ware poptempel. Met optredens van: The Shoes, The Troggs, Renée & The Alligators, Roots ’66 (met Leo van de Ketterij) en The Equals. Tijdens de optredens draaide constant een vloeistofprojector.
 
−
Het festival begon ’s middags met muziekfilms waarin Jimmy Hendrix, The Beatles, Janis Joplin, Fairport Convention, The Who, The Mama’s & The Papa’s, Crosby, Sills, Nash and Young te zien zijn. De beelden werden door SKW gehuurd van Fenno Werkman die in een Engelse vrachtwagen uit 1960 ook de films Woodstock, Montery Pop e.a. naar Vlissingen bracht.
 
−
Op de tweede dag was er een markt met sierraden en kleding uit de sixties.
 
−
De DOP-soos [[Dream At Dawn]] hield een reünie waarvoor tweehonderd oud-leden zijn opgesnord –oude ledenlijsten waren bewaard op een zolder- en uitgenodigd. Tweehonderd mensen die zichzelf het ontbrekende element in het Vlissingse wapen noemden kwamen bijeen op de zolder van het Arsenaal en bekeken elkaar en acht panelen met foto’s. Een reünist: “Hoewel erg gezellig, zo’n feest heeft toch iets krampachtigs. De sfeer van toen ontbreekt. Dat kan ook niet anders, wij zijn met de tijd meegegroeid”.
 
−
De horecavereniging had een poging gedaan om Dragon Fly bij elkaar te brengen, maar dat was niet gelukt. Leo van de Ketterij, in deze tijd gitarist in Shocking Blue, bood aan een gelegenheidsband samen te stellen. Leo, echtgenote Cindy, Henk Feij, Hans Eijkenaar, Kees den Hoed en Peter Westerhuis vormden Roots ’66. <br>
 
−
Het Arsenaal was het middelpunt van het festival, maar ook de cafés in de binnenstad deden mee. Voor [[Frapo's]] staat een podium waar diverse bandjes muziek uit de sixties spelen.
 
  
−
Na deze eerste editie met ruim drieduizend bezoekers was de organisatie stellig van plan dit jaren zestigfestival tot een traditie te maken. Na afloop trokken veel mensen naar de kroegen in de binnenstad. “Vlissingen bruiste weer”.<br><br>
+
=BEACHPOP 1991=
 +
Beachpop vond plaats op tweede Pinksterdag 1991 op het Nollestrand. Grote motor achter dit festival is Paul de Blok, exploitant van strandpaviljoen [[De Nolle]]. De Blok probeert met dit festival een plaats te veroveren naast 'Klomppop' in Heinkenszand, 'Hofpop' in Middelburg en 'Anywave' in Zierikzee. De doelstelling is dezelfde: beginnende Zeeuwse bands een podium bieden. Er zijn optredens van 'Lace Wing', 'Emmeroijt Blues', 'Fatnose', 'Rock Balloon' en 'Strakvlak'. <br>
 +
Ook voor de rest van de zomer heeft Paul de Blok Zeeuwse popgroepen gecontracteerd. Topper moet worden 'Marlboro on the Road Music Tour', met Tony Scott en Girlstreet. Dit vindt plaats in augustus tijdens de zomermarkt op de Boulevard en het Straatfestival in de stad.
 +
<gallery>
 +
</gallery>
  
−
'''1989'''<br>
+
=BLUES BY THE SEA 2000 - 2004=
−
Ook de tweede editie van “Back to the Sixties” vond plaats in Het Arsenaal. Nu met o.a. Q 65, The Dreamers (van Freddy), Armand en The Pretty Things. En uiteraard weer de jaren zestig films. Dit jaar is het de horecavereniging wel gelukt om Dragon Fly voor een reünieconcert bij elkaar te krijgen. Dat wil zeggen: John Caljouw en Rudy de Queljoe. Drummer Huib Pouwer en ontwerper Bert Quite pasten ervoor de jaren zestig te laten herleven.
 
−
Jørgen Pedersen alias Papa Long John was de presentator en trad zelf op met zijn band “The Small Ones”. Twee weken eerder was hij op weg naar Denemarken aan de dood ontsnapt. “Ik heb m’n ogen waarschijnlijk even dicht gedaan van vermoeidheid, daarna werd ik wakker in het ziekenhuis. Mijn Deense schoonvader is in het ongeluk gebleven”. Na een week nam Jørgen het besluit om toch naar Vlissingen te komen. Ondanks de pijnstillers denderde zijn rauwe stem door de zaal.
 
  
−
Ook deze tweede editie is weer een succes: Organisatoren Willem de Baat en Chris Frank willen er geen nachtje langer over slapen. “Wij doen dit volgend jaar weer”.<br><br>
+
Het eerste festival "Blues by the Sea" vond plaats op 23 september 2000 in het Arsenaaltheater. Robert Brunke van Café [[2x Bellen]] heeft de organisatie op zich opgenomen. Robert wil graag iets organiseren dat jaarlijks terugkeert, dit bluesfestival is een eerste aanzet. Op dit kleine festival treden drie bands op: de Walcherse formatie 'Dragline', gevolgd door 'Drippin' Honey' en als afsluiter gitarist Monti Amundson.<br>
−
'''1990'''<br>
+
Ook bij de tweede editie ligt de organisatie bij Robert Brunke. Dit jaar treden 'Coupe de Grace', 'Tino Gonzales' en 'Amor' op in de Sporthal. Tino speelde in het verleden met B.B. King, Robert Gray en Carlos Santana. <br>
−
Ook de derde editie op 14 en 15 september 1990 vond -vermoedelijk voor de laatste maal- plaats in het Arsenaal. Het zag er naar uit dat die locatie niet langer beschikbaar was i.v.m. het geplande toeristische project. De ontwikkelaar heeft echter zijn financiering nog niet rond waardoor het gebouw alsnog beschikbaar bleef. Het alternatief voor een dergelijk evenement zou Sporthal Baskensburg zijn, maar deze locatie is duurder en minder sfeervol. Ook dit jaar is Chris Frank de stuwende kracht achter de programmering van het festival. Bands als The Troggs zijn inmiddels twee keer zo duur geworden. Dit jaar staan o.a. The Scarlets, Big John Russell, Mungo Jerry en The Mindbenders op het programma.
+
Na twee jaar lijkt de doelstelling een evenement te worden met landelijke bekendheid vruchten af te werpen. Op 14 september vindt de derde editie plaats met Nederlands beste bluesgitarist Julian Sas. De andere twee acts zijn Booz'n Blues en Phil James.<br>
−
Er was oorspronkelijk gedacht over een andere opzet van het festival. Het zou een muzikale reis door de tijd moeten worden. “De Sixties roepen echter zulke goede reacties op dat we dat toch niet hebben gedaan” zegt Willem de Baat. “Het zou ook weleens de laatste keer kunnen zijn. Het Sixtiesfestival hoort thuis in het Arsenaal, maar bouwvakkers moeten daar binnen het jaar aan het werk zijn”.<br><br>
+
In 2003 wordt het festival voor de vierde keer georganiseerd, ook deze keer door Robert Brunke van Café [[2x Bellen]]. Dit jaar is het hem gelukt Walter Trout naar Vlissingen te krijgen. Trout is een grote naam in de blueswereld, hij speelde o.a. met John Lee Hooker en Santana. In het voorprogramma speelt de Zeeuwse band 'The Juke Joints'.<br>
−
'''1991'''<br>
+
Het vijfde en laatste festival wordt een speciale editie, het evenement duurt dit maal twee dagen. Op zaterdag vormt Dave Hole de hoofdact, op zondag sluit Corrina Greyson het festival af.
−
Maar in 1991 vindt het festival wederom plaats in het Arsenaal. Ditmaal echt voor de laatste keer. Na lang praten met de gemeente kreeg de organisatie alsnog toestemming om het vaste onderkomen nog één keer in te richten als festivalplek. Dit jaar wordt het evenement zelfs met een dag verlengd: de Vlissingse versie van Pink Floyd’s The Wall –succesvolle openingsact van het Straatfestival-  wordt als sluitstuk opgevoerd. <br><br>
 
  
−
'''1992'''<br>
+
<gallery>
−
In 1992 gaat het festival in eerste instantie niet door. Na vier jaar Arsenaal heeft de organisatie dit jaar geen geschikte locatie kunnen vinden. Sporthal Baskensburg was een optie, maar daar mag niet worden gerookt en de organisatoren voelen er niets voor om de hele avond politie-agent te spelen. Ook is er gedacht aan de mogelijkheid om een grote tent te huren, maar dit was te kostbaar. En een openluchtfestival in de maand september is qua weer sowieso geen goed plan.  
+
Blues by the Sea 13-9-2000.jpg | Blues by the Sea 2000 [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/faa/2000-09-13/edition/null/page/27?query=Blues&period=13-9-2000&sort=relevance Faam 13-9-2000]
−
Even ziet het er naar uit dat, dankzij de projectontwikkelaar Arsenaal bv, de organisatie gebruik kan maken van het voormalige Concertgebouw. Er wordt dan nog druk overlegd met de brandweer over een maximum aantal bezoekers, want het aantal wat in het Arsenaal terecht kon, zo’n 2500 man, kan bij lange na niet in het Concertgebouw.
+
Blues by the Sea adv. 19-9-2001.jpg | Sponsors 2001
−
Maar protesten van buurtbewoners zorgen ervoor dat ook dit plan niet door gaat en het festival verhuist alsnog naar Sporthal Baskensburg. In de voorgaande edities in het Arsenaal was er altijd de link naar het caféleven in de binnenstad. Om dit vast te houden rijden er na afloop bussen naar het centrum.<br><br>
+
Blues by the Sea 19-9-2001.jpg | Artikel [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2001-09-19/edition/null/page/60?query='tweede%20editie'&period=19-9-2001&sort=relevance PZC 19-9-2001]
−
'''1993'''<br>
+
Blues by the Sea adv. 7-9-2002.jpg | Advertentie voorverkoop 7-9-2002
−
Weer de Sporthal. Het was vorig jaar afwachten hoe dat zou vallen, want het sfeertje in het Arsenaal was onovertroffen. Maar het publiek was enthousiast en viel massaal voor de sporthal. Dit jaar wordt een terras ingericht omdat er behoefte was aan zitplaatsen. Verder is de formule hetzelfde als voorgaande jaren, drie bands op vrijdagavond, op zaterdag vier. Met in het voorprogramma lokale bands met een groot sixtiesgehalte.
+
Blues by the Sea 15-9-2004.jpg | Festival 2004 [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/faa/2004-09-15/edition/null/page/9?query=Blues&period=15-9-2004&sort=relevance Faam 15-9-2004]
−
 
+
</gallery>
−
In '''1994''' komt er geen zevende editie. De Sporthal blijkt achteraf toch niet zo'n goede locatie. Het heeft het succes van de Arsenaaljaren niet kunnen evenaren en de horeca in de binnenstad kon er niet meer van profiteren.
 
−
Er voor in de plaats komt het 'Najaars Horeca Muziek Festival'. In zeventien horecagelegenheden vinden optredens plaats van bands of muzikanten.
 
−
 
 
−
===Verhalen===
 
−
"The Times they are a'changing" zong Bob Dylan. Theo Bosschaart erkent dat nog steeds. Hij lijdt niet onder het nieuwe tijdsgewricht. Toch heeft hij het idee dat jongeren nu meer gericht zijn op consumptie. “De Dop-soos, ontstaan uit een groepje dat regelmatig bij elkaar kwam op het Stadhuisplein, was anders. Wij praatten veel met elkaar over muziek, boeken en politiek. De Vietnam-oorlog speelde. Wij maakten ook bewuste keuzes: vóór thee, koffie, chocomel en frisdrank én tegen gebruik van alcoholische dranken”.
 
−
Een aantal jongeren begon zich in Vlissingen te roeren als in de Randstad. Ze vormden, volgens hen, dat wat ontbrak in de Scheldestad: de dop op de fles, het wapen van de gemeente. “De hele wereld om je heen rommelde. Studenten in de VS en later ook in Europa zetten zich schrap. Martin Luther King werd vermoord. Je zag dat de samenleving aan alle kanten niet klopte. De politiek, de school, de krant. Zij waren naar onze mening geheel doordrongen van leugen en bedrog”. <br>
 
−
Wat de Vlissingse jeugd met name miste waren gelegenheden om hun ei kwijt te kunnen, een eigen cultuur op te bouwen. De kerken hadden wel jongerensozen, maar daar was het toezicht streng. Chris van Wezel, herinnert zich J. Hintzen. Hij was jeugdleider van [[Jeugdsociëteit De Sloep]], later [[Jeugdsociëteit Walk Inn]]. Hintzen liep met een krant rond en sloeg paartjes ut elkaar die te close dansten. Jongeren moesten zich letterlijk gedragen als jong-volwassenen.<br>
 
−
De DOP-soos kreeg in 1967 een onderkomen in de Sarazijnstraat ([[Dream At Dawn]]). De ruimte had voldoende afmetingen om elpees te draaien. De als paddenstoelen uit de grond schietende bandjes konden er niet terecht. De eigenaren van het [[Concertgebouw]] en [[La Cave]] haalden wel groepen naar Vlissingen. Dave Berry en The Motions traden in 1966 op in [[La Cave]] en Pink Floyd kwam in 1967 in het [[Concertgebouw]]. Muziek was belangrijk volgens Bosschaart: “Neil Young, The Doors, The Byrds en Bob Dylan waren favoriet. De wijze woorden van Dylan nam je ter harte”.<br>
 
−
Jongeren gaven bij gebrek aan beter zelf gestalte aan hun uitgaansleven. Zij probeerden een nieuwe eigen levensstijl te ontwikkelen en namen af en toe het heft in eigen hand. Piet Klip en drie andere Vlissingers stichtten kosmisch ontspanningscentrum [[Search for the Sun]] in het [[Don Bosco]] huis aan de Palingstraat. “Beroering beneden de Moerdijk” meldde het blad Hitweek in 1968 na de opening. [[Search for the Sun]] was een open soos. Supersister, Static en Livin’ Blues kwamen er.  
 
−
De buurvrouw van [[Don Bosco]] stoorde zich aan de concerten. Tijdens het optreden van Livin’ Blues kwam ze in haar peignoir het podium oprennen om de drumstokjes af te pakken. Een drumsolo was haar te veel geworden. Een rookgordijn hing in de zaal. “Moet je je indenken, een Vlissingse in nachtkleding belaagt één van de beste drummers uit die tijd”.<br><br>
 
−
Vlissingen en vooral de jongeren bloeiden op in de tweede helft van de jaren zestig. Zo snel als het kwam, zo snel was het weer verdwenen. [[Search for the Sun]] ging in 1970 ten onder en een jaar later volgde de DOP-soos. De Pinkstergemeente kocht van Ome Jan van Loon het [[Concertgebouw]]. <br>
 
−
“Vermoeidheid sloeg toe”, geeft Piet Klip als oorzaak aan. “De jeugd kreeg ook meer centen en ging vaker naar nieuwe cafés als [[Hoppit]] en [[De Concurrent]]. Ze konden daar ook bier krijgen”. Chris van Wezel zoekt het ergens anders: de opkomst van soft- en later hard drugs. De sfeer ging achteruit in de jeugdsozen. Theo Bosschaart constateert dat ook. “Wij hebben drugs altijd buiten gehouden. Het gebruik nam wel toe onder de leden. De muziek werd steeds belangrijker, het werd apatischer”. Het professionele jeugd- en jongerenwerk kwam op. Leden van de DOP-soos stonden aan de wieg van [[De Piek]]. De optredens in [[La Cave]] en het [[Concertgebouw ]]waren hen te duur. Ze richtten de [[OVO-club]] op die een jaar bleef bestaan. [[De Piek]] werd na een kort bestaan als sleep-inn, een professioneel jongerencentrum. <br>
 
−
De bekende popgroepen werden echter te duur voor Vlissingse afmetingen. “De periode waarin oude radio’s werden gebruikt als versterkers was voorbij”, verklaart ex-jeugdouderling J. Hintzen. “Het publiek ging ook meer eisen stellen”.
 
−
Van Wezel wijst er op dat een aantal ‘jaren zestigers’ uit Vlissingen bleef zoeken en het geluk vond in de Pinkstergemeente. “’t Was voor de meesten een tijdelijke keuze”. Het ijs kraakte –om met Duco van Weerlee te spreken- wat na in de lentezon.
 
−
 
 
−
Uit: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1988-09-16/edition/0/page/15?query=laagje%20ijs&period=16-9-1988&sort=issuedate%20ascending PZC 16-9-1988]
 
−
 
 
−
===Bijzonderheden===
 
−
===Foto's===
 
 
===Bronnen===
 
===Bronnen===
 
*Krantenknipsels: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl Krantenbank Zeeuwse Bibliotheek]
 
*Krantenknipsels: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl Krantenbank Zeeuwse Bibliotheek]
−
 
−
 
  
 
=SUNBURN 2001 - 2004=  
 
=SUNBURN 2001 - 2004=  
Regel 115: Regel 112:
  
 
===Geschiedenis===
 
===Geschiedenis===
−
Het SUNBURN-festival is een initiatief van Willem Jan Buijs. Ter gelegenheid van het eerste lustrum van zijn strandtent [[Panta Rhei]] organiseert hij in augustus 2001 het eerste gratis muziekfestival met de zomerse naam Sunburn. Buijs had al langer plannen voor een dergelijk festival, het lustrum was een goede gelegenheid om het daadwerkelijk uit te voeren. De eerste editie wordt een zodanig succes dat er in 2002 een vervolg komt. Ook het volgende jaar vindt het muzikale festijn plaats op het Nollestrand. Na vier succesvolle jaren komt in 2005 een eind aan het festival. De hoge organisatiekosten zijn niet meer op te brengen. Het plan om van de vijfde editie iets bijzonders te maken is helaas van de baan.
+
Het SUNBURN-festival is een initiatief van Willem Jan Buijs. Ter gelegenheid van het eerste lustrum van zijn strandtent [[Panta Rhei]] organiseert hij in augustus 2001 het eerste gratis muziekfestival met de zomerse naam Sunburn. Buijs had al langer plannen voor een dergelijk festival, het lustrum was een goede gelegenheid om het daadwerkelijk uit te voeren. De eerste editie wordt een zodanig succes dat er in 2002 een vervolg komt. Ook het volgende jaar vindt het muzikale festijn plaats op het Nollestrand. Na vier succesvolle jaren komt in 2005 een eind aan het festival. De hoge organisatiekosten (een begroting van ca. 70.000 euro) zijn niet meer op te brengen. Panta Rhei is geen festivalterrein, het kan niet worden afgesloten, waardoor ook geen entreegeld gevraagd kan worden. Bovendien is de omzet minimaal omdat bezoekers hun eigen eten en drinken meebrengen. Het plan om van de vijfde editie iets bijzonders te maken is helaas van de baan.
  
 
===Verhalen===
 
===Verhalen===
Regel 136: Regel 133:
 
Sunburn ingezonden 2-9-2003.jpg | Reactie van M. de Visser in [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2003-09-02/edition/null/page/14?query=Sunburn&period=2-9-2003&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc%7Cfaa PZC 2-9-2003]
 
Sunburn ingezonden 2-9-2003.jpg | Reactie van M. de Visser in [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2003-09-02/edition/null/page/14?query=Sunburn&period=2-9-2003&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=pzc%7Cfaa PZC 2-9-2003]
 
Sunburn artikel Faam 2004.jpg | Artikel [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/faa/2004-07-28/edition/null/page/9?query=Sunburn&period=28-7-2004&sort=issuedate%20ascending Faam/Vlissinger 28-7-2004]
 
Sunburn artikel Faam 2004.jpg | Artikel [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/faa/2004-07-28/edition/null/page/9?query=Sunburn&period=28-7-2004&sort=issuedate%20ascending Faam/Vlissinger 28-7-2004]
 +
Sunburn affiche 2004.jpg | Affiche 2004
 +
Sunburn bouw biertent 2004.jpg | Opbouw 2004
 +
Sunburn opbouw 2004.jpg | Opbouw 2004
 +
Sunburn opbouw bierfust 2004.jpg | Sjouwen met fust
 +
Sunburn cola 2004.jpg | En met cola
 +
Sunburn opbouw vervoer.jpg | Vervoer drank
 +
Sunburn podium 2004.jpg | Podium 2004
 +
Sunburn barteam 2004.jpg | Barteam 2004
 +
Sunburn gitarist 2004.jpg | Een gitarist uit één van de bands 2004
 +
Sunburn shirtsverkoop 2004.jpg | Verkoop shirts 2004
 +
Sunburn 2004 onbekend.jpg
 +
Sunburn Willem-Jan 2004.jpg | Willem-Jan [[Panta Rhei]]
 +
Sunburn Willem en Gerrie 2004.jpg | Willem en Gerrie Willemse 2004
 +
Sunburn tattooshop 2004.jpg | Tattooshop 2004
 +
Sunburn publiek 2004.jpg | Publiek 2004
 +
Sunburn de sponsor 2004.jpg | De sponsor 2004
 +
Sunburn Johnny 2004.jpg | Johnny uit Sluiskil, fan van The Juke Joints
 +
Sunburn publiek en stage.jpg
 +
Sunburn links Willem-Jan 2004.jpg | Links Willem-Jan
 
Sunburn foto verslag 28-7-2004.jpg | Foto uit artikel [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/faa/2004-07-28/edition/null/page/9?query=Sunburn&period=28-7-2004&sort=issuedate%20ascending Faam/Vlissinger 28-7-2004]
 
Sunburn foto verslag 28-7-2004.jpg | Foto uit artikel [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/faa/2004-07-28/edition/null/page/9?query=Sunburn&period=28-7-2004&sort=issuedate%20ascending Faam/Vlissinger 28-7-2004]
 
Sunburn veslag 16-8-2004.jpg | Verslag [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2004-08-16/edition/null/page/11?query=Sunburn&period=16-8-2004&sort=issuedate%20ascending PZC 16-8-2004]
 
Sunburn veslag 16-8-2004.jpg | Verslag [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2004-08-16/edition/null/page/11?query=Sunburn&period=16-8-2004&sort=issuedate%20ascending PZC 16-8-2004]
Regel 144: Regel 160:
 
===Bronnen===
 
===Bronnen===
 
*Krantenknipsels: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl Krantenbank Zeeuwse Bibliotheek]
 
*Krantenknipsels: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl Krantenbank Zeeuwse Bibliotheek]
−
*Foto's: [http://www.gemeentearchiefvlissingen.nl Gemeentearchief]
+
*Foto's: [http://www.gemeentearchiefvlissingen.nl Gemeentearchief], M. de Waele en Hermen Mulder

Huidige versie van 8 dec 2015 om 09:30

LONG JOHN's POPFESTIVAL 1974

In augustus 1974 wordt een 'popfestival' opgezet door Jørgen Pedersen van Café Long John. Het vindt plaats in de Sporthal, er komen ruim 1500 muziekliefhebbers op af. Er zijn optredens van Melrose Abbey uit Goes, Bonfire uit Bergen op Zoom, Zillion uit Vlissingen, de Haagse groep The Flag en ook Wally Tax was naar Vlissingen gekomen. Hoogtepunt van de avond is Jørgen zelf met zijn band 'Papa Long John and the Small Ones'.

  • Long John festival 15-8-1974


POPCONCERTEN BADSTRAND 1975

In 1975 organiseert Jeugd en Muziek Zeeland op 1 en 8 augustus twee muziekavonden op het Badstrand. Zeeuwse amateurgroepen treden op onder het afdakje van het tegelplateau, het publiek kan op het strand op de eerste avond genieten van de Vlissingse formatie "Deliverin'" en "KFE" uit Oost-Souburg. De eveneens uit Vlissingen afkomstige groep "Papa Long John &The Small Ones" sluit deze avond af.
Op de tweede avond krijgen de Bevelandse formatie "Melrose Abbey" en "The Laurel Canyon Band" uit Vlissingen de gelegenheid zich te presenteren. De avond wordt afgesloten door "Bonfire", de Nederlandse band met de Vlissingse drummer Cees Meerman.

  • Badstrand 1975 gitarist.jpg
  • Badstrand 1975 popconcert saxofoon.jpg
  • Badstrand 1975 saxo.jpg
  • Badstrand popconcert 1975.jpg
  • Badstrand 1975 popconcert.jpg

Bronnen

  • Foto's 1975: Kees de Roos


STRANDPOP 1976 - 1978

Zie pagina Strandpop


RHYTHM ’n’BOOZE 1980 - 1988

Zie pagina Rhythm 'n' Booze

Rhythm 'n' Booze in het Nollebos 1980 tm 1987.jpg

Jaarlijks terugkerend gratis popfestival in het Nollenbos op de laatste donderdag in juli. Hiervoor werd de Stichting Rhythm ‘n’ Booze opgericht met als voorzitter Hans Lambermont van café De Stoof, penningmeester Willem Bruijnooge van Pub The Three Barrels, secretaris René v.d. Dorpel De Stoof, en bestuursleden Piet de Wolf De Piek en Willem de Kramer De Piek. Later werd Hans Lambermont als voorzitter opgevolgd door Ko van Dis en trad als bestuurslid Hans Verbeek (werkzaam bij de PZC) toe. Vaste filmer werd Jos Klap. Mede dankzij de Gemeente Vlissingen en plm. 50 vrijwilligers was het eerste Rhythm ‘n’Booze festival in juli 1980 een feit.
Zie verder Rhythm 'n' Booze



HIT’m or LOSE 1986 - 1988

Muziek contest voor Zeeuwse bands, georganiseerd door Stichting Rhythm 'n' Booze in samenwerking met de Culturele Raad Vlissingen. Na Rhythm ‘n’ Booze ’85 nam, bij gebrek aan jongeren, het volledige bestuur van Rhythm ‘n’ Booze, zijnde Ko van Dis, Willem Bruijnooge, René v.d. Dorpel, Piet de Wolf, Willem de Kramer en Hans Verbeek, plaats in de Muziek Groep Jongeren van de Culturele Raad Vlissingen, toen nog onder leiding van Klaas Overdam. Van daaruit werd een formule bedacht om een wedstrijd voor Zeeuwse groepen te laten plaatsvinden.

Geschiedenis

In 1986 werden er in De Piek vijf voorrrondes gehouden van verschillende genres muziek . De winnaars van de voorrondes speelden op het Rhythm 'n' Booze festival waar een deskundige jury bepaalde wie er de 1e, 2e en 3e plaats bezette. De 1e prijs was een studio opname bij muziekstudio Ron Konings en de aanmaak van 1000 singles. De 2e prijs was een professioneel opgenomen demo bij studio Ron Konings en de 3e prijs was een mailingmap voor presentatiedoeleinden verzorgd door Anja Groeneveld van muziekblad Gimmick. De eerste plaats was in 1986 voor de Zeeuws-Vlaamse groep Draften Blues. Dit alles mogelijk gemaakt door samenwerking van Stichting Rhythm 'n' Booze en de Cultureleraad Vlissingen, Subsidies van de Provincie Zeeland en het Anjerfonds Zeeland plus sponsoring van studio Ron Konings, muziekblad Gimmick, Flitecar en De Piek dat voor de voorrondes belangeloos het podium beschikbaar stelde. In 1987 werden de voorrondes op verschillende locaties in de provincie gehouden (o.a. Brogum, Het Beest, Ledeltheater, De Stenge, De Piek). De 1ste prijs werd dat jaar beschikbaar gesteld door de Provincie Zeeland als aanmoedigingsprijs voor jong Zeeuws talent in de vorm van een geldbedrag van 5000 gulden. De 2de prijs was een studio opname bij studio Ron Konings en de aanmaak van 1000 singles. De 3e prijs was een professioneel opgenomen demo en een mailingmap verzorgd door muziekblad Gimmick. De eerste plaats was in 1987 voor Dreams Die First en de tweede plaats was voor de Zierikzeese band The Noise. Alles mogelijk gemaakt door de Provincie Zeeland, Zeeuwse Cultureleraad, Cultureleraad Vlissingen, SMP Rotterdam (licht en geluid), studio Ron Konings, muziekblad Gimmick, Heineken, Vlissingse Horeca (o.a. De Concurrent, Atlanta, Ergens Anders, Club 78, De Fles, Hoppit, Balkangrill Boris, Im Weissen Rössl, Vanuus, De Branding). Ook werden er voor de winnaars van de 1ste prijs enkele optredens buiten de provincie geregeld. In 1988 werden er drie voorrondes gehouden (De Piek, Zuidlandtheater, Brogum) en werd de avond afgesloten met een bekende Nederlandse band die betaald werd door de zaaleigenaar. De winnaars van de voorrondes speelden voor de 1ste, 2de en 3de plaats op het podium van Wave '88. Helaas kwam na de opheffing van Rhythm 'n' Booze ook een einde aan Hit'm or Lose.

Verhalen

Bijzonderheden

Foto's

  • Artikel PZC 6-3-1986

  • Artikel over Draften Blues in 1986

  • Hoes single Draften Blues winnaar 1986

  • Single van winnaar Draften Blues 1986

  • Artikel horecaprijs PZC 18-5-1987

  • Hoes van de single van The Noise 1987

  • Single van The Noise, tweede plaats 1987

  • Hoes van de single van The Noise 1987

Bronnen

WAVE ’88

Wave ’88 was het laatste, door Stichting Rhythm ‘n’ Booze georganiseerde popfestival met medewerking van de Culturele Raad Vlissingen. Het festival vond plaats op het terrein van het Straatfestival, in dat jaar het toen nog in aanbouw zijnde Dijktheater.

Geschiedenis

Wave '88 was een éénmalig onderdeel van het Straatfestival in 1988 waarvoor entree betaald moest worden om het negatieve saldo van Rhythm 'n' Booze '87 weg te werken. Dat was ontstaan door wat vervelende incidenten waardoor de drankverkooppunten enkele uren stil kwamen te liggen, zodat de inkomsten dat jaar nogal tegen vielen. Op het podium van Wave '88 speelden ook de finalisten van Hit'm or Lose '88 voor de 1e, 2e en 3e plaats. Helaas werd in 1989 Stichting Rhythm 'n' Booze opgeheven.

Foto's

Bronnen


BACK TO THE SIXTIES 1988 - 1993

Zie pagina Back to the Sixties

Sixties 1989 tekening.jpg

“Na de Braderie was het klaar, dan gebeurde er niets meer in Vlissingen tot de volgende zomer". Dat was voor horeca-ondernemers Willem de Baat (Astoria), Henk Hut (Hoppit), Chris Frank (Atlanta), Peter Netten (Frapo's) en Nol Wouters (Café Nol Sporthal) aanleiding om zelf iets te gaan organiseren. Ze wilden wel iets anders dan de op dat moment populaire jazzefestivals, bovendien iets wat beter zou passen bij het karakter van Vlissingen.
Vlissingen was in de jaren zestig het bruisende centrum van Zeeland, met o.a. Group 1850, Dave Berry en The Motions in La Cave en als hoogtepunt Pink Floyd in het Concertgebouw. Dit inspireerde vele jonge Vlissingers om ook zelf een band te beginnen, zoals Formations, Dragon Fly en Universal Delight. Dit alles bracht de horecavereniging in 1987 op het idee deze jaren ’60 te laten herleven.
Zie verder Back to the Sixties

BEACHPOP 1991

Beachpop vond plaats op tweede Pinksterdag 1991 op het Nollestrand. Grote motor achter dit festival is Paul de Blok, exploitant van strandpaviljoen De Nolle. De Blok probeert met dit festival een plaats te veroveren naast 'Klomppop' in Heinkenszand, 'Hofpop' in Middelburg en 'Anywave' in Zierikzee. De doelstelling is dezelfde: beginnende Zeeuwse bands een podium bieden. Er zijn optredens van 'Lace Wing', 'Emmeroijt Blues', 'Fatnose', 'Rock Balloon' en 'Strakvlak'.
Ook voor de rest van de zomer heeft Paul de Blok Zeeuwse popgroepen gecontracteerd. Topper moet worden 'Marlboro on the Road Music Tour', met Tony Scott en Girlstreet. Dit vindt plaats in augustus tijdens de zomermarkt op de Boulevard en het Straatfestival in de stad.

BLUES BY THE SEA 2000 - 2004

Het eerste festival "Blues by the Sea" vond plaats op 23 september 2000 in het Arsenaaltheater. Robert Brunke van Café 2x Bellen heeft de organisatie op zich opgenomen. Robert wil graag iets organiseren dat jaarlijks terugkeert, dit bluesfestival is een eerste aanzet. Op dit kleine festival treden drie bands op: de Walcherse formatie 'Dragline', gevolgd door 'Drippin' Honey' en als afsluiter gitarist Monti Amundson.
Ook bij de tweede editie ligt de organisatie bij Robert Brunke. Dit jaar treden 'Coupe de Grace', 'Tino Gonzales' en 'Amor' op in de Sporthal. Tino speelde in het verleden met B.B. King, Robert Gray en Carlos Santana.
Na twee jaar lijkt de doelstelling een evenement te worden met landelijke bekendheid vruchten af te werpen. Op 14 september vindt de derde editie plaats met Nederlands beste bluesgitarist Julian Sas. De andere twee acts zijn Booz'n Blues en Phil James.
In 2003 wordt het festival voor de vierde keer georganiseerd, ook deze keer door Robert Brunke van Café 2x Bellen. Dit jaar is het hem gelukt Walter Trout naar Vlissingen te krijgen. Trout is een grote naam in de blueswereld, hij speelde o.a. met John Lee Hooker en Santana. In het voorprogramma speelt de Zeeuwse band 'The Juke Joints'.
Het vijfde en laatste festival wordt een speciale editie, het evenement duurt dit maal twee dagen. Op zaterdag vormt Dave Hole de hoofdact, op zondag sluit Corrina Greyson het festival af.

Bronnen

SUNBURN 2001 - 2004

Sunburn bierbar 2003.jpg

Geschiedenis

Het SUNBURN-festival is een initiatief van Willem Jan Buijs. Ter gelegenheid van het eerste lustrum van zijn strandtent Panta Rhei organiseert hij in augustus 2001 het eerste gratis muziekfestival met de zomerse naam Sunburn. Buijs had al langer plannen voor een dergelijk festival, het lustrum was een goede gelegenheid om het daadwerkelijk uit te voeren. De eerste editie wordt een zodanig succes dat er in 2002 een vervolg komt. Ook het volgende jaar vindt het muzikale festijn plaats op het Nollestrand. Na vier succesvolle jaren komt in 2005 een eind aan het festival. De hoge organisatiekosten (een begroting van ca. 70.000 euro) zijn niet meer op te brengen. Panta Rhei is geen festivalterrein, het kan niet worden afgesloten, waardoor ook geen entreegeld gevraagd kan worden. Bovendien is de omzet minimaal omdat bezoekers hun eigen eten en drinken meebrengen. Het plan om van de vijfde editie iets bijzonders te maken is helaas van de baan.

Verhalen

Reactie van Willem Jan Buijs en Ralph Wiessner in PZC

"Goed weer voor Sunburn Festival".
Zo luidde de kop boven het artikel over het Sunburn Festival (PZC 19-8). Jammer alleen dat juist het weer ervoor zorgde dat het festival vroegtijdig beëindigd werd. Duidelijk is dat de schrijfster van het artikel 's middags naar de eerste twee bands is komen kijken, maar dat ze hierna haar plek op het strand heeft verruild voor een plek achter de tekstverwerker. Een paar korte zinnetjes over de daadwerkelijke hoofdacts moest de lezers doen geloven dat het festival vredig tot een positief einde was gekomen. Maar terwijl Rosemary's Sons klaar stond om op te treden trok een hevige onweersbui met zware windstoten over het Nollestrand.
Na overleg met de artiesten en de technici werd door de organisatie besloten het festival af te gelasten, zodat de laatste twee bands, Rosemary's Sons en het Goese Racoon onverrichterzake huiswaarts konden keren.
Het schrijven van een artikel op basis van een klein fragment van het festival, zonder te informeren hoe het is afgelopen na de onweersbui die ook het concert van Blof parten speelde, waar wel melding van werd gemaakt in deze krant, getuigt mijns inziens van weinig interesse in en respect voor een festival waar zoveel mensen zo hard aan hebben meegewerkt.
PZC 28-8-2002

Bijzonderheden

Foto's

Bronnen